0

Świąteczne półksiężyce

Herby miast z półksiężycem
Herby miast z półksiężycem

Pan radny m.st. Warszawy Sebastian Kaleta zauważył dziś na ulicach Warszawy promocję islamu. Są gorsze wieści.

Dość ciekawie rozpoczyna swą kadencję radny Prawa i Sprawiedliwości w Radzie Warszawy pan Sebastian Kaleta. Otóż widzi na ulicach Warszawy coś czego nigdy do tej pory nikt nie zauważył. To islam, a właściwie jego promocja zakamuflowana w świątecznych iluminacjach na warszawskich ulicach.

Zamiast grzmieć z mównicy w trakcie obrad Rady Miasta, używa mediów społecznościowych do informowania tych, którzy tego nie widzą.
Pisze tam:

Święta Bożego Narodzenia Warszawa reklamuje symbolem, który przypomina stosowany w kulturze islamu półksiężyc (hilal).

Rozumiem, że intencją było, by ważne chrześcijańskie święto pokazać jako świeckie, ale chyba nie wyszło…

I załącza dowód w postaci zdjęcia.

Promocja islamu - według radnego Sebastiana Kalety
Promocja islamu – według radnego Sebastiana Kalety
fot. Sebastian Kaleta

 

Czy warszawiakom księżyc w takiej postaci kojarzyć może się z islamem?
Otóż zdecydowanie nie.

Bo to jest nasz warszawski księżyc, o którym już Jarema Stępowski śpiewał że jest frajer, hulaka i fajtłapa.

Baśka dzisiaj taka,
że księżyc hulaka,
wciąż zagląda w okno,
robi do niej oko.
Ej, księżycu blady,
z Baśką nie dasz rady,
jej nie weźmiesz na to,
zjeżdżaj stąd, fajtłapo!

Urodę twoją możem nadwyrężyć
i zakołysze knajpa się jak okręt,
bo co też ma do Baśki frajer księżyc,
gdy ona nasza Baśka, chłopców z Mokrej.

Wniosek z tego prosty, warszawiakom księżyc kojarzy się przede wszystkim z… Księżycem.

Problem może się przydarzyć jeśli wieść rozniesie się po kraju, a już to uczyniła.

Otóż jak zauważymy półksiężyc jest istotnym elementem herbu wielu polskich miast.
Przykładem może być choćby Tarnów (poniżej inne).

Herb Tarnowa

Jako ciekawostkę przytaczamy wiersz Stanisława Wróbla Ballada o herbie Tarnowa.

Hej! Zbierz się gawiedzi ty miejska, tarnowska
Skończ swary, wsłuchaj się cierpliwie.
A ja ci zaśpiewam gawiedzi beztroska
Balladę o naszej Leliwie.

Dawnymi to laty, pan Spytko bogaty,
Co herb miał na tarczy Leliwa,
Zbudował tu miasto, z księżycem i gwiazdą,
A gwiazda to była szczęśliwa:
Pan burmistrz miał pannę, złotowłosą Annę,

Piekarczyk dał serce jej w dani.
Lecz burmistrz bogaty, precz pędził od chaty,
Bo miał piekarczyka on za nic.
I rzekł mu raz w złości,

A niech cię wciurności,
Oddam ci ja moją dziewicę,
Gdy uczeń piekarzy, przyniesie mi w darze,
Gwiazdeczkę razem z księżycem.

Szedł biedny piekarczyk, bez herbu i tarczy,
I ludzi z daleka omijał.
Wtem spojrzy ku wieży i oczom nie wierzy,
Leliwa się w słońcu odbija.

Blankami ratusza, na wieżę wyrusza,
Leliwę do serca przytulił.
Burmistrzu mój panie, co chciałeś dostaniesz
Nie będziesz już bronił Anuli.

Hej! koniec ballady gawiedzi ty płocha,
gawiedzi wesoła, swarliwa.
I wiedz, że w Tarnowie każdemu kto kocha
Wnet szczęście przyniesie Leliwa.

I powoli dochodzimy do tego co tak właściwie powinien zobaczyć pan radny, jeśli słabo widzi Księżyc.
Otóż powinien zobaczyć Leliwę.

Dla przypomnienia posłużmy się najpopularniejszą internetową encyklopedią świata jaką jest Wikipedia.

Leliwa (Leliwczyk, Leliwita) [LINK]
polski herb szlachecki, noszący zawołanie Leliwa.
Według najczęściej cytowanej w dawnych publikacjach opinii Jana Długosza herb ten wywodzi się z Niemiec. Opinii tej nie podziela jednak współczesny historyk Włodzimierz Dworzaczek. Jego zdaniem zarówno ród Leliwitów jak i sam herb ma polską proweniencję. Herb Leliwa występował głównie w ziemi krakowskiej, sandomierskiej oraz na terenie województwa poznańskiego. Spośród ponad 800 rodów używających podstawowej wersji herbu Leliwa do największego znaczenia politycznego oraz statusu majątkowego doszli Tarnowscy, Sieniawscy, Morsztynowie, Hlebowiczowie i Czapscy. Wpływowymi Leliwitami byli też Tyszkiewiczowie, ale im przysługiwała odmiana, Leliwa II. Potwierdzeniem statusu większości tych rodów było otrzymanie tytułów hrabiowskich i stosownych odmian w herbie (patrz sekcja odmiany, wersje arystokratyczne oraz alternatywne przedstawienia herbu).
Leliwą pieczętował się także Juliusz Słowacki.

Warto poczytać.

Naprędce znaleźliśmy 11 miast polskich, w których herbach występuje półksiężyc:

Przykłady herbów polskich miast z półksiężycem
Przykłady herbów polskich miast – z półksiężycem
fot. grafik

Ponieważ herb Leliwa wzmiankowany jest już na początku 14 wieku na polskich ziemiach, to już się u nas mocno zasiedział.

Trudno podejrzewać grafików o inklinacje histortyczno-genealogiczne czy przemycanie obcych kulturowo treści, a tym bardziej urzędników zatwierdzających ich projekty.
I nie było chyba jeszcze w Warszawie radnego (w czasach nowożytnych jakie podobno mamy), który w księżycu nie widziałby Księżyca, a w ozdobie choinkowej widział zagrożenie dla kultury chrześcijańskiej.

Bo przecież i Matka Boska z Dzieciątkiem wsparła się na przewróconym półksiężycu, zdobiąc herb miasta Lubin.

Herb Lubina

6 grudnia 2018 19:25
[fbcomments]