Bezsenna wystawa fotografii

Darek Szubiński z Garwolina wystawi swoje fotografie w Sklepie bez Nazwy na placu Konstytucji w Warszawie.

Będzie to jednocześnie promocja albumu BEZSENNA, w którym chce opowiedzieć o zaangażowaniu, poświęceniu i pracy dla innych. Autora zawsze fascynowało jak zdjęcia utrwalają chwilę. Wierzy, że opowieść zapisana w albumie BEZSENNA, utrwalając taką chwilę, będzie dokumentem o pięknie tak na teraz, jak i na potem.

Dariusz Szubiński o sobie:

Robiąc zdjęcia szukam emocji, szukam tego co prawdziwe i szczere a tym samym piękne w swojej prostocie. Uwielbiam nieplanowane zmiany akcji, jestem blisko po to by niczego nie pominąć. Ulotne chwile i skrawki historii, które na moich zdjęciach odkryję przed Wami. To wspaniałe móc to widzieć, być uczestnikiem takich wydarzeń i umieć to zachować na fotografiach. Bardzo się cieszę, że to co tak piękne stanowi o istocie mojej pracy.

Tomek Sikora w przedmowie do albumu:

Z punktu widzenia fotografa ocena albumu „BEZSENNA” i podejścia do niego jest jednoznaczna. Wielki szacunek dla bohaterów: Zofii Kobus i Darka Szubińskiego. Wdowa po piekarzu kontynuuje od ponad 18 lat wykonywanie zawodu swojego męża, służąc tym samym lokalnym mieszkańcom. Darek dostrzega niebywałe poświęcenie ponad 70-letniej już kobiety i stawia jej pomnik w postaci albumu fotograficznego okraszonego krótką historią bohaterki. Dwa lata oswaja ją ze sobą, a w końcu ze swoim pomysłem. Pewnego razu towarzyszy jej z aparatem przez całe 8 godzin nocnej pracy. W efekcie powstaje piękny i wzruszający dokument o szarym człowieku w czasach zmierzchu wielu wartości…

Temat

Prezentowane zdjęcia opowiadają o pracy bardzo skromnej osoby.
Jej zaangażowanie i służenie innym to trudna i ciężka nocna praca zasługująca na szacunek i zaprezentowanie tej postawy innym. Wybrane zdjęcia odkrywają magię tworzenia niby tak oczywistego i oczekiwanego o każdym poranku chleba.

Fotografie zostały wykonane w 2017 r. w nocy z 27 na 28 marca.
To właśnie nocą Zofia Kobus wypieka chleb i bułki dla mieszkańców Garwolina, którzy już przed godziną 6:00 pojawiają się w jej piekarni. To miejsce z ogromną historią – kiedyś prowadzone przez teścia pani Zofii, później przez nią i jej męża. W 2000 roku, po śmierci męża, Zofia Kobus postanowiła kontynuować rodzinną tradycję.
Do dziś sama prowadzi piekarnię.