Warszawą wstrząsnęła seria brutalnych morderstw prostytutek, sutenerów i homoseksualistów.
Warszawa, rok 1930. Królowa warszawskim prostytutek Madame Gala zostaje znaleziona zmasakrowana. Seria podobnych zbrodni nasuwa sugestię seryjnego mordercy podsycaną przez stołeczną prasę. Odmienne zdanie ma tylko jeden człowiek, ale akurat prowadzący śledztwo aspirant Kornel Strasburger.
Akcja kryminalnej powieści z okresu warszawskiej międzywojnia Grzegorza Kalinowskiego toczy się więc równolegle w środowisku policyjnym i dziennikarskim. Manipulowanie opinią publiczną, karierowiczostwo i skłonność do rozpusty nic na przestrzeni blisko stu lat się nie zmieniło.
Zmieniła się natomiast Warszawa. Kalinowski pieczołowicie odsłania ówczesne klimaty, kładąc duży nacisk na wielokulturowość. Fabuła powieści donosi się bowiem do jeszcze wcześniejszego wydarzenia z 1905 roku, gdy w Warszawie doszło do trzydniowych zamieszek określanych mianem „pogromu alfonsów”.
Sama historii kryminalna może nie jest specjalnie fascynująca. Siłą książki Kalinowskiego są natomiast trafne obserwacje społeczno-socjologiczne. Jest to atut książki, którą czyta się z dużą przyjemnością, mimo dość dokładnych opisów kolejnych zbrodni.
Kalinowski bardzo wiernie odtwarza również ówczesny język, co będzie dla wielu amatorów mowy warszawskiej dodatkowym smaczkiem podczas lektury. Udaje się oddać zarówno sposób porozumiewania w środowiskach nizin społecznych, jak i tych którzy dążą do wysokich stanowisk. Dzięki temu oraz szczegółowym opisom można wręcz poczuć zapach Warszawy z 1930 roku.
Autor bardzo umiejętnie w świat bohaterów fikcyjnych wpisuje postacie autentyczne, historyczne. Można tutaj więc spotkać legendarnego warszawskiego zapaśnika Władysława Pytlasińskiego, sławy sceny: Eugeniusza Bodo, Mieczysława Fogga i Adolfa Dymszy, a nawet znanych polityków okresu międzywojennego.
Retro kryminał „Pogromca grzeszników” to nie pierwsza książka z serii opartej na przypadkach warszawskiego policjanta. Pozycja ciekawa zarówno dla fanów Warszawy, jak i kryminałów.
