Reportaże pod choinkę

Ktoś nie ma pomysłu na prezent pod choinkę? Może książka? Trzeci z tytułów, z pewnymi oporami, poleca Roman Soroczyński.

Na naszej stronie zaprezentowaliśmy już dwie książki, które – naszym zdaniem – można podarować jako prezent pod choinkę. Do trzeciej z nich mam stosunek ambiwalentny.

Otóż, nie przepadam za disco polo. Większość z moich znajomych deklaruje podobny stosunek do tego rodzaju muzyki. Jak to się jednak dzieje, że wystarczą pierwsze takty, a duża (a może i większa) część społeczeństwa wie, co to za piosenka? Teraz, gdy disco polo często pojawia się na antenie jedynie słusznej telewizji, gdy prezes tejże określa jednego z discopolowych artystów mianem geniusza porównywalnego z Pendereckim i Lutosławskim, wszystko jest możliwe. Dlatego – omijając szerokim łukiem utwory discopolowe – zastanawiam się nad disco polo jako zjawiskiem socjologicznym.

W sukurs przyszła mi książka Judyty Sierakowskiej Nikt nie słucha. Reportaże o disco polo. Autorka nie ukrywa swojej fascynacji tym rodzajem muzyki. Twierdzi, że nie ma drugiego zjawiska, które – mimo spychania do niszy – byłoby tak popularne. W reportażach definiuje źródła disco polo i przypomina różne etapy rozwoju: od złotej ery na początku lat dziewięćdziesiątych, poprzez czasy kryzysu, aż do wielkiego powrotu na kanały YouTube’a i – niestety – wzmiankowanej telewizji. Reportażystka rozmawia z różnymi przedstawicielami gatunku: pierwszymi i aktualnymi gwiazdami, właścicielami wytwórni i lokali muzycznych.

De gustibus non est disputandum [o gustach nie dyskutuje się]. Wprawdzie po przeczytaniu reportaży Judyty Sierakowskiej nadal nie przepadam za disco polo, ale zrozumiałem, skąd bierze się fascynacja tym rodzajem muzyki. Dlatego sądzę, że jest to książka dobra i dla zwolenników, i dla przeciwników. Ale zaraz… Może disco polo nie ma przeciwników?