Rozkłady jazdy

Aktorski popis Hanny Konarowskiej i Sebastiana Cybulskiego w warszawskim Teatrze Kamienica.

Petr Zelenka jest znany w Polsce ze swoich filmów fabularnych (Guzikowcy, Samotni, Bracia Karamazow). Michael Frayn to autor wystawianej m. in. w warszawskim Teatrze Kwadrat farsy Czego nie widać. Teatr Emiliana Kamińskiego nie boi się eksperymentów i reżyser Adam Biernacki wziął na warsztat Rozkłady jazdy Petra Zelenki na podstawie farsy Chińczycy Michaela Frayna.

To druga taka próba w Polsce po Teatrze Dramatycznym z Białegostoku (premiera w 2013 roku). Efekt jest idealnie pasujący do charakteru warszawskiego Teatru Kamienica, z jednej strony sztuka jest komedią, z drugiej jednak zawiera całe pokłady psychologii zawodu aktora:

Czy praca i miłość muszą się wykluczać? A rozwód i miłość? A praca i rozwód?

Takie trudne pytania mogą niejednego przyprawić o zawrót głowy – a co dopiero, jeśli czyjaś głowa nie współpracuje do końca z ciałem. Bo tak właśnie funkcjonuje główny bohater „Rozkładów jazdy”, cierpiący na ewidentny niedobór uwagi, Sebastian. Ale chyba jeszcze gorzej ma jego była żona, Hania, usiłująca nadludzkimi siłami doprowadzić do wystawienia sztuki „Chińczycy”, w której oprócz nich samych, gra także Borys, jej obecny narzeczony! A może najbardziej cierpią na tym „Chińczycy”, niegdyś sztuka na siedem osób – dziś – zdaje się – że na trzy, ale tego chyba już nikt tak do końca nie jest w stanie określić. Czy kiedy wszystko się wali, należy zachować spokój, czy może powinno się śmiać? A może płakać? Taką wybuchową mieszankę emocji wywołać może tylko humor najpopularniejszego czeskiego reżysera, Petra Zelenki w połączeniu z precyzyjną teatralną matematyką geniusza farsy, Michaela Frayna.

Rozkłady Jazdy rozpoczynają się jak przedstawienie kameralne, poukładane. Ale wkrótce wkrada się kontrolowany chaos, którego przyczyn zdradzać dla dobra odbioru spektaklu zdradzać nie można. Aktorzy nie tylko nie gubią się w tym wszystkim, ale wprost przeciwnie, im bardziej sytuacja na scenie, i poza nią, się wikła – tym dla nich lepiej. Konarowska i Cybulski trzymają widzów napięciu i niepewności do ostatnich minut.