W niemym kinie

Przedstawienie teatralne zagrane na dwie strony, zaprezentowane warszawskiej publiczności podczas Międzynarodowego Festiwalu Sztuka Ulicy.

Początkowo publiczność zgromadzona na Rynku Nowego Miasta była zdezorientowana. Ale okazało się, że niezależnie od wybranej strony spektakl opowiadał tę samą historię, może jedynie w innej kolejności wydarzeń. Zachwycające były kostiumy, scenografia i choreografia. Aktorzy wciągnęli do przedstawienia wybrane osoby płci żeńskiej z publiczności (z obu stron widowni), które mogły się poczuć jak podczas zaręczyn.

Fotogaleria:

O spektaklu:

„W niemym kinie” to spektakl utrzymany w klimacie filmów z początku XX w., pozbawionych dźwięku, ale silnie oddziałujących na widza sugestywnym obrazem i bardzo wyrazistą grą aktorską..

Opowieść o człowieku, o jego radościach, pragnieniach i tęsknotach, o słabościach i chwilach zwątpienia, o targających nim emocjach. Slapstick, humor poza słowami, poezja ciała, współczesna muzyka oraz ponadczasowe – z życia wzięte historie – budują w tym przedstawieniu prawdziwą magię teatru.

Teatr potrafi być piękną podróżą do miejsc i czasów, które zamieszkując w naszej wyobraźni,  co jakiś czas pragną wydostać się na zewnątrz. Tym razem przenosimy się do czasów Kina Niemego. Obrazy filmowe wielkich twórców takich jak Charlie Chaplin, Buster Keaton czy Georges Méliès okazały się być silną inspiracją do powstania teatralnego spektaklu. Jednak ważniejsze stały się uczucia ukazywane poprzez charakterystyczną formę oraz poezja myśli i działania. Okazuje się, że powrót do świata marzeń jest możliwy.

• Scenariusz, reżyseria: Bartłomiej Ostapczuk
• Muzyka: Włodzimierz Kinior Kiniorski
• Scenografia: Sławomir Szondelmajer
• Uplastycznianie scenografii i kostiumów: Małgorzata Kupiec, Agnieszka Magiera
• Obsada: Ewelina Grzechnik, Paulina Staniaszek, Magdalena Kultys, Renata Birska, Wojciech Rotowski, Bartłomiej Ostapczuk, Karina Saczuk, Bartosz Rękawek
• Produkcja: Fundacja Warszawskiego Centrum Pantomimy
• Spektakl zrealizowany dzięki dotacji Dzielnicy Wola m.st.Warszawy

Teatr Pantomimy Mimo

Teatr Pantomimy Mimo powstał w 2002 roku. Założony przez Bartłomieja Ostapczuka jako teatr jednego aktora szybko przekształcił się w zespół. Poszukiwania artystyczne aktorów Teatru Mimo zaowocowały wypracowaniem własnego języka teatralnego, w którym artyści starają się łączyć najważniejsze elementy sztuki kluczowych twórców i reformatorów współczesnej pantomimy.
W teatralnej pracy  poprzez ruch i gest próbują wyrazić esencję uczuć i emocji, nie stroniąc przy tym od odrobiny absurdu. Pragną by przy zachowaniu zasad sztuki pantomimy jedynymi granicami były granice ich wyobraźni.

Od 2002 roku teatr zaprezentował 11 premier. Głównymi produkcjami były spektakle sceniczne. Od 2010 roku teatr realizuje spektakle plenerowe wierząc tym samym, że sztuka pantomimy jest w stanie w pełni zaistnieć również w innej przestrzeni niż budynek teatralny. Spektakle Teatru Mimo znajdują się w stałym repertuarze Teatru Królewskiego w Wilanowie, gościły również w Teatrze Na Woli. Prezentowane są także na festiwalach teatralnych w kraju i za granicą (m.in. we Francji, Niemczech, Puerto Rico, na Ukrainie).  Aktorzy Teatru Pantomimy Mimo są związani ze Studiem  Warszawskiego Centrum Pantomimy, gdzie od kilku lat doskonalą swój warsztat, pogłębiając tajniki współczesnej pantomimy. Występują gościnnie na scenach teatrów dramatycznych i operowych Warszawy. Teatr Pantomimy Mimo jest częścią Warszawskiego Centrum Pantomimy, które wspiera rozwój tej sztuki w naszym kraju.

Bartłomiej Ostapczuk

Aktor-mim, reżyser przedstawień teatru pantomimy, autor mimoografii, ruchu scenicznego, konsultacji ruchowych i działań pantomimicznych w przedstawieniach teatrów dramatycznych oraz filmach, nauczyciel. Od 2005 roku dyrektor artystyczny Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Mimu odbywającego się w warszawskim Teatrze Dramatycznym. Pomysłodawca i założyciel Warszawskiego Centrum Pantomimy oraz Teatru Pantomimy Mimo. Współzałożyciel Europejskiej Federacji Pantomimy (PL/CZ/D).
Współtwórca projektów i produkcji artystycznych w zakresie teatru pantomimy oraz teatru ruchu, realizator cyklicznych  warsztatów teatralnych (m.in. dla Mazowieckiego Instytutu Kultury).  Swoją wiedzą dzielił się również ze studentami szkół teatralnych w Czechach, Korei Płd. i USA. Od 2005 roku prowadzi w Warszawie własne Studio Pantomimy.

W latach 1998-2001 aktor Warszawskiego Teatru Pantomimy oraz Studia Mimów. Wielokrotny stypendysta The School for Mime Theatre w USA. Sztuki Mimu uczył się również w Hiszpanii. Występował na wielu scenach polskich i zagranicznych (m.in. w warszawskich teatrach repertuarowych: w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej, Teatrze Na Woli, Teatrze Powszechnym, Och-Teatrze, Teatrze Dramatycznym, a także w Japonii, Puerto Rico, USA, Anglii, Niemczech, Chinach, na Litwie, w Rosji, Francji, Izraelu, Korei Południowej, Czechach, Szwecji, Hiszpanii, Słowacji oraz Nowej Zelandii).