O godzinie 11:00 w bazylice św. Michała Archanioła i św. Floriana Męczennika przy ul. Floriańskiej rozpoczął się ingres nowego biskupa diecezji warszawsko-praskiej.
Zgodnie z prawem kanonicznym 75 lat to wiek, w którym księżą składają rezygnację z urzędu. Arcybiskup Henryk Hoser, dotychczasowy biskup diecezji warszawskio-praskiej 27 listopada skończył 75 lat. Jego następcą w diecezji warszawsko-praskiej został biskup Romuald Kamiński.
Biskup Henryk Franciszek Hoser
urodził się 27 XII 1942 w Warszawie. Ukończył Ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Tomasza Zana w Pruszkowie a następnie Wydział Lekarski Akademii Medycznej w Warszawie.
Od 1966 do 1968 pracował na akademii w Zakładzie Anatomii Prawidłowej na stanowisku asystenta, zaś w następnym roku jako lekarz prowadzący oddziału internistycznego w szpitalu rejonowym w Ziębicach. W 1969 wstąpił do zakonu pallotynów i po skończeniu w latach 1969–1974 studiów filozoficzno-teologicznych w Wyższym Seminarium Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego w Ołtarzewie jest polskim duchownym rzymskokatolickim, misjonarzem, lekarzem, wizytatorem apostolskim w Rwandzie w latach 1994–1996, arcybiskupem ad personam, biskupem diecezjalnym warszawsko-praskim w latach 2008–2017, a od 2017 biskupem seniorem diecezji warszawsko-praskiej.
Henryk Hoser znany jest ze swoich ultrakonserwatywnych poglądów. Zasłynął licznymi kontrowersyjnymi wypowiedziami dotyczącymi m.in. pedofilli, gejów, in vitro, gwałtów, uchodźców, podatków czy małżeństw.
Biskup Romuald Kamiński
urodził się 7 II 1955 w Janówce. Ukończył Wyższe Metropolitalne Seminarium Duchowne w Warszawie. Uzyskał magisterium z teologii. Święceń prezbiteratu udzielił mu 7 czerwca 1981 biskup pomocniczy warszawski Jerzy Modzelewski. Został inkardynowany do archidiecezji warszawskiej.
W latach 1981–1983 pracował jako wikariusz w parafii Matki Bożej Królowej Polski w Otwocku. Od 1983 do 1992 pełnił funkcję administratora Domu Arcybiskupów Warszawskich i referenta w Sekretariacie Prymasa Polski. Jednocześnie był kapelanem prymasa Józefa Glempa. W 1992 został kanclerzem kurii biskupiej nowo ustanowionej diecezji warszawsko-praskiej. Wszedł też w skład kolegium konsultorów i rady kapłańskiej tej diecezji. W 1998 otrzymał godność kapelana Jego Świątobliwości. 8 czerwca 2005 papież Benedykt XVI mianował go biskupem pomocniczym diecezji ełckiej i biskupem tytularnym Aguntum[4][5]. Święcenia biskupie otrzymał 23 czerwca 2005 w katedrze św. Wojciecha w Ełku. Udzielił mu ich arcybiskup Józef Kowalczyk, nuncjusz apostolski w Polsce, w asyście Jerzego Mazura, biskupa diecezjalnego ełckiego, i Kazimierza Romaniuka, emerytowanego biskupa diecezjalnego warszawsko-praskiego. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Sub Tuum praesidium” (Pod Twoją obronę).
W ramach Konferencji Episkopatu Polski został przewodniczącym Zespołu ds. Kontaktów z Konferencją Episkopatu Litwy i Zespołu ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia, delegatem ds. Dialogu Katolików i Muzułmanów, a także członkiem Komisji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego, Rady ds. Rodziny, Rady ds. Dialogu Religijnego i Zespołu ds. Kontaktów z Przedstawicielami Kościoła Greckokatolickiego na Ukrainie.
W 2014 był współkonsekratorem podczas sakry nuncjusza apostolskiego w Zimbabwe Marka Zalewskiego.
Rada Wspólna Katolików i Muzułmanów przyznała mu tytuł Człowieka Dialogu 2016.
14 września 2017 papież Franciszek przeniósł go na urząd biskupa koadiutora diecezji warszawsko-praskiej[8][9], który objął 19 września 2017[10]. 8 grudnia 2017, po przyjęciu przez papieża rezygnacji arcybiskupa Henryka Hosera obejmuje urząd biskupa diecezjalnego. Ingres do bazyliki katedralnej św. Michała i św. Floriana w Warszawie rozpoczął się dziś o godzinie 11:00.
