0

Polka z Poznania w Teatrze Wielkim

Artyści tańczą Polkę
Artyści – tańczą Polkę
fot. Andrzej Grabowski

Ile znaczeń ukrywa się w słowie „Polka”? Spektakl o tym tytule opisuje Roman Soroczyński.

Polka - jedna ze scen
Polka – jedna ze scen
fot. Andrzej Grabowski

Kim/czym jest Polka? Polka – to kobieta narodowości polskiej. Polka – to szybki taniec. Polka – to muzyczna forma taneczna oparta na tym tańcu. Wreszcie Polka – to kolaż w wykonaniu Polskiego Teatru Tańca w Poznaniu.

Polka - tańczące kobiety
Polka – tańczące kobiety
fot. Andrzej Grabowski

Spektakl miał premierę 3 lutego 2018 roku, natomiast 25 listopada został zaprezentowany w warszawskim Teatrze Wielkim.

Przedstawienie rozpoczyna się od „biblijnych” słów, napisanych przez reżysera Igora Gorzkowskiego:

A siódmego dnia Pan Nasz, stworzyciel wszystkiego, strudzony swoim dziełem wypoczywał. I zdarzyło się, że Pan Nasz przysnął i kiedy spał, melodia mu wpadła przez ucho do głowy i wyjść nie chciała, póki Pan Nasz jej nie nazwie. I rzekł Pan – będzie Polka. I była.

Polka - Zakochana
Polka – Zakochana
fot. Andrzej Grabowski

To właśnie wokół melodii Polki krąży muzyka skomponowana przez Zbigniewa Kozuba. Strukturę fabularną widowiska wyznacza piętnaście scen charakteryzujących życie kobiety od narodzin do śmierci. W spektaklu bierze udział siedem kobiet, wokół których krąży siedmiu mężczyzn. Czasem – jak to w życiu –  kobiety krążą wokół mężczyzn. Występujące w widowisku kobiety bywają oczekiwane i oczekujące, adorowane i natrętne, zakochane i kochane, odbijane i odbijające, rodzone i będące w stanie błogosławionym, przyjazne i rozmarzone, zapracowane (szczególnie w domu) i odpoczywające, namiętne i oziębłe. Niestety, bywają też szarpane i bite. Szczególnie ten fragment spektaklu poruszył mnie i byłem prawie gotowy wbiec na scenę, by bronić bitej kobiety. Oczywiście, pohamowałem się, bo miałem świadomość, że takie zajście jest tylko inscenizacją.

Polka - kolejne emocje
Polka – kolejne emocje
fot. Andrzej Grabowski

Takie podobieństwo do sytuacji, jakie – niestety – obserwujemy w codziennym życiu, jest zasługą autorki choreografii, Iwony Pasińskiej, oraz występujących artystów.  Niemal każdy fragment spektaklu jest ekspresywny i bardzo ekscytujący. Tylko jeden z nich trochę dłużył się. Może za mało się w nim działo? A może nie wszystko zrozumiałem?

Polka - dwoje na ławce
Polka – dwoje na ławce
fot. Andrzej Grabowski

Sądzę, że twórcy spektaklu włożyli dużo pracy właśnie do kwestii zrozumienia jego treści. Od czasu do czasu pojawia się ciekawy komentarz słowny, który nawiązuje do zachowania wielu współczesnych ludzi. To jednak taniec służy pokazaniu opisanych powyżej sytuacji, a także (a może przede wszystkim) emocji. Z wielką przyjemnością podziwiałem artystów, którzy z niezwykłą sprawnością fizyczną prezentowali fabułę spektaklu.

Polka - taniec na ławkach
Polka – taniec na ławkach
fot. Andrzej Grabowski
29 listopada 2018 08:55
[fbcomments]