W piękną niedzielę, 15 marca, w kościele Wizytek przez cały dzień kwestowano na rzecz jedynego hospicjum na Litwie. Hospicjum bł. ks. Michała Sopoćki.

To hospicjum jest ewenementem w kraju tak bliskiemu polskim sercom.
Dlaczego?
Bo jest to miejsce bez granic. Bez granic wyznaniowych, bez granic narodowościowych i bez granic politycznych.
O tym, że tam nie ma granic niech świadczy choćby przyjęcie do pracy pielęgniarki.
Gdy przyszła na rozmowę kwalifikacyjną i zobaczyła, że będzie rozmawiać z zakonnicą, chciała się wycofać. Stwierdziła, że to nie jest jednak praca dla niej.

Siostra Michaela zapytała: Dlaczego?
Na to kandydatka odrzekła: bo ja jestem ateistką.
A dlaczego chciała Pani pracować w hospicjum? Zapytała Siostra.
Chciałam pracować, bo ja wierzę w godność człowieka.
Od tamtej chwili są i pracują razem na rzecz potrzebujących.

Siostra Michaela Rak, która zarządza tą placówką, to osoba, która ma tak wielkie serce, że Mount Everest przy nim jest Górką Szczęśliwicką.
W trakcie rozmowy z Siostrą dowiedzieliśmy się, że to Jej Mama nauczyła ją pomagać innym. A w tym co robi jest tak pięknie ludzka.

Siostra Michaela Rak – w rozmowie z Mileną Harzyńską dla telewidzów Polsat News

fot. Barbara Siedlicka

Litwa docenia poświecenie i pracę Siostry Michaeli:

Polak roku 2014 -od Czytelników „Kuriera Wileńskiego”
Anioł miłosierdzia – tytuł otrzymany od mera Wilna
Bohaterowie są wśród nas – od Prezydenta Litwy

I my też, pomagając, doceniamy to co Siostra robi.

Magda – powiedziała: „nie chcę urosnąć, bo nie zbiorę tylu pieniążków na hospicjum co teraz…”

fot. Barbara Siedlicka

O Hospicjum

Hospicjum pracuje w trybie stacjonarnym i domowym.
Na wizyty domowe pielęgniarki docierają codziennie a lekarz 2 razy w tygodniu.
Zasięg działania to promień 90 km od Wilna.
Zauważmy, że to zdecydowanie dalej niż w hospicjach w Polsce.
W ubiegłym roku pracowało i współpracowało z hospicjum 260 osób.
Teraz na etatach zatrudnionych jest 38 pracowników i współpracuje 80 wolontariuszy (w wieku powyżej 16 lat).
Hospicjum posiada 2 samochody, którymi jeździ 3. kierowców wożąc lekarzy i pielęgniarki do pacjentów. Samochody to: Volkswagen, który Hospicjum ma dzięki anonimowemu darczyńcy i życzliwości Przedstawicieli Zarządu Volkswagen Poznań Sp. z.o.o., wyrażonej w udzielonym rabacie, oraz Toyota Raw4, który jest darem polskiej rodziny z Wileńszczyzny.

Pani Wanda Traczyk-Stawska – tuż przed kwestą. Wiesław Sikorski (tyłem)

fot. Barbara Siedlicka

Kto pomaga i wspiera?

Na szczęście ludzi o dobrym sercu jest wielu. Tak osób prywatnych jak i instytucji. Chcielibyśmy wymienić część z nich.

PZU Lietuva (litewski oddział PZU)
Spółka MyLida
UAB Olkusjana, Borkovski Jerzy, Jašiūnai, Lietuvay
Hospicja z Warszawy, Gorzowa, Gdańska, Krakowa, Jaworzna, Wrocławia
Caritas Polska i Caritas Elbląg
Kawalerowie Maltańscy z Radomia
KRC
Pomoc Kościołowi na Wschodzie (Episkopat)
Uniwersytet Warszawski
Senat RP
Kancelaria Prezydenta RP
Ministerstwo Spraw Zagranicznych
Wspólnota Polska
Komitet ds. CPW
Ambasada RP na Litwie
Urząd miasta Wilna
Renovabis Solidaritätsaktion der Deutsche Katholiken mit den Menschen in Mittel – Und Osteuropa, Deutschland
Wydawnictwo Podatkowe “Gofin” Sp. z o.o.
Kirche in Not

I wielu innych, (w tym nasza redakcja)

Warszawska kwesta

To była trzecia kwesta zorganizowana w Warszawie w kościele Wizytek przy Krakowskim Przedmieściu.

W tym roku zebrano kwotę
15 570,71 zł.

: Siostra Michaela

: Pani Wanda Traczyk-Stawska

: Pani Wanda Traczyk-Stawska

: Wiesław Sikorski Wanda Traczyk Stawska Mała Krysia czyli Krystyna Chomicz-Jung

: Liczenie

: Pani Wanda Traczyk Stawska

: Pani Wanda Traczyk Stawska

: Ktoś liczy

: Pieniążki

: Kwota ogółem 1

: Panie

: Siostra Michaela

Siostra Michaela:

Wdzięcznym sercem dziękuję wszystkim ludziom dobrej woli za wsparcie.
Serdecznie dziękuję Rektorowi Kościoła Sióstr Wizytek w Warszawie Księdzu Prałatowi Aleksandrowi Seniukowi, Siostrom Wizytkom oraz wszystkim zebranym w kościele Wiernym – za ofiarność i przyjście z pomocą naszemu Hospicjum.
Również dziękuję Organizatorom i wszystkim osobom kwestującym w tym dniu przy drzwiach kościoła.
Każda ofiara jest dla nas niezmiernie ważna, bo dzięki pomocy Ofiarodawców możemy utrzymać naszą działalność i opiekować się osobami chorymi i umierającymi!