Kapitan Żbik i żółty saturator

Kapitan Żbik zastanawia się
Kapitan Żbik – zastanawia się
fot. Michał Heller

Najnowszy spektakl Teatru Syrena nawiązuje do komiksu z lat siedemdziesiątych. Na widowni był Roman Soroczyński.

Pokolenie, które przeżyło dzieciństwo lub młodość w latach siedemdziesiątych XX wieku, zapewne pamięta kapitana Żbika. Seria komiksów autorstwa Władysława Krupki ukazywała się w latach 1968-1982. Warto jednak pamiętać, że kapitan Milicji Obywatelskiej Jan Żbik pokazał się publicznie po raz pierwszy już w grudniu 1967 roku – w komiksie Pięć błękitnych goździków, opublikowanym na łamach „Kuriera Szczecińskiego”.

Kolejka do telefonu
Kolejka – do telefonu
fot. Michał Heller

Do przygód dzielnego kapitana nawiązuje Kapitan Żbik i żółty saturator – najnowszy musical Teatru Syrena. Autor, a zarazem reżyser, Wojciech Kościelniak, przywołał w nim – w zachodnim stylu – wspomnienia tamtych lat, bawiąc się jednocześnie formą i treścią. Ruch sceniczny przypomina sytuacje z obrazków zamieszczanych w komiksach. Widać, że autorka choreografii, Ewelina Adamska-Porczyk, bacznie przyglądała się ilustracjom ówczesnych, znakomitych rysowników: Grzegorza Rosińskiego i Jerzego Wróblewskiego.

Jeden z bloków mieszkalnych
Jeden z bloków – mieszkalnych
fot. Michał Heller

Ilustracją form graficznych i mody sprzed czterdziestu lat jest również scenografia Anny Chadaj. Któż z tego pokolenia nie pamięta szerokich nogawek spodni (słynne „szwedy”) czy kołnierzyków koszul (najczęściej non iron), których kołnierzyki wyciągano na marynarki?

Nie będę zdradzać treści spektaklu.
Nadmienię jednak, że w tej parodii intryg kryminalno-szpiegowskich istotną rolę odgrywa… tytułowy saturator. Z rodzinnego doświadczenia wiem, że młodszym Czytelnikom trzeba wyjaśnić, iż saturator był to specjalny wózek, z którego oferowano wodę sodową, czasem nawet z sokiem. Właśnie ów sok – zmieszany z tajemniczą, halucynogenną miksturą, ukrytą przez hitlerowskiego pogrobowca, Manfreda Steifa – wywołuje w mieście wielkie zamieszanie. A może wywołać jeszcze większe, sięgające do ówczesnych władz kraju.

Manfred Steif - groźny człowiek
Manfred Steif – groźny człowiek
fot. Michał Heller

I tu zjawia się przystojny kapitan Żbik ze swoją koleżanką, porucznik Olą, którzy podejmują próbę przeciwdziałania zagrożeniu  Nie muszę chyba dodawać, że pani porucznik pała gorącym, niespełnionym uczuciem do kapitana.

Kasia i taksówkarz
Kasia – i taksówkarz
fot. Michał Heller

Wątków miłosnych jest więcej. Wszystko toczy się przy świetnej muzyce Mariusza Obijalskiego, który stworzył kompozycje nawiązujące do dyskotekowo-funkowej muzyki lat siedemdziesiątych. Oczywiście, teksty piosenek przypominają prywatki oraz nazwiska i nazwy ówczesnych gwiazd muzycznych.

Prywatka i jej uczestnicy
Prywatka – i jej uczestnicy
fot. Michał Heller

Żeby jednak młody widz nie pomyślał, że wszystko w tamtych czasach było idealne, na scenie pojawia się harcerka Barbara, która podczas zbiórki makulatury znajduje książkę „Folwark zwierzęcy” George’a Orwella, po czym wygłasza monolog oparty na jej treści. Autor wyraźnie daje do zrozumienia, że rzeczywistość, w której władza dostarczała społeczeństwu taką rozrywkę, jak komiks z kapitanem Żbikiem, była jednak inna i należałoby się zastanowić, czy warto obdarzać ją wielkim sentymentem.

Bokser
w pociągu – Bokser w pociągu
fot. Michał Heller

Tylko czy w dobie kultury obrazkowej dużo osób zastanowi się nad tym?
Spektakl muzyczny powinien sprawiać widzom – niezależnie, czy należą do pokolenia 50+, czy są ich dziećmi – przyjemność. Moim zdaniem, Kapitan Żbik i żółty saturator w Teatrze Syrena wywiązuje się z tego zadania znakomicie.

Uwaga! Spektakl zalecany dla widzów od 12. roku życia.

Kapitan Żbik plakat
Kapitan Żbik – plakat
fot. Materiał prasowy

Kapitan Żbik i żółty saturator – premiera: 29 lutego 2020 r., Teatr Syrena w Warszawie.

 

Twórcy

  • Tekst, teksty piosenek i reżyseria: Wojciech Kościelniak
  • Muzyka: Mariusz Obijalski
  • Kierownictwo muzyczne: Tomasz Filipczak
  • Reżyseria dźwięku: Daniel Szyba
  • Scenografia i kostiumy: Anna Chadaj
  • Choreografia: Ewelina Adamska-Porczyk
  • Współpraca choreograficzna: Krzysztof Tyszko
  • Światła: Tadeusz Trylski
  • Projekcje: Tomasz Grimm
  • Kierownictwo produkcji: Monika Walecka
  • Producentki wykonawcze: Zuzanna Miladinovic, Aleksandra Ślązak
  • Asystentka reżysera: Marta Parzychowska
  • Inspicjent: Łukasz Barszcz
  • Suflerki: Katarzyna Kulik, Małgorzata Zaufal
  • Autor plakatu: Rafał Szłapa

Obsada

  • Kapitan Żbik – Łukasz Szczepanik/ Maciej Maciejewski
  • Porucznik Ola – Ada Szczepaniak/ Iga Rudnicka
  • Manfred Steif – Tomasz Więcek/ Albert Osik
  • Kasia – Karolina Gwóźdź/ Barbara Garstka
  • Danuta – Ewelina Adamska-Porczyk/ Adrianna Dorociak
  • Kuba – Maciej Dybowski/ Michał Juraszek
  • Wilhelm – Krzysztof Żabka
  • Marzena – Anna Terpiłowska/ Karolina Szeptycka
  • Barbara – Katarzyna Walczak/ Barbara Melzer
  • Ryszard – Marek Grabiniok/ Grzegorz Pierczyński
  • Zuza – Marta Parzychowska
  • Tancerze
    Sara Kaźmierska, Joanna Kierzkowska, Anna Pacocha, Dariusz Kowalewski, Krzysztof Tyszko, Damian Zawadzki, Tomasz Ziółek

Zespół muzyczny

  • pod dyrekcją
    Tomasza Filipczaka i Agnieszki Szczepaniak
6 marca 2020 13:13
[fbcomments]