Polski serial o środowisku kibiców piłkarskich, czyli wszystko wrzucone do jednego worka.
W mieście są dwa kluby piłkarskie: Gladius i Kosy.
Kocur wierny tym pierwszym wychodzi po sześcioletniej odsiadce.
Jego syn angażuje się już w pełni w środowisko kibolskie, któremu przewodzi stary przyjaciel jego ojca (?).
Schematyczny obraz środowiska kibolskiego aż bije po oczach.
Hierarchicznie zorganizowane grupy przestępcze, dla których działalność kibicowska jest jedynie przykrywką dla handlu narkotykami. W dodatku oficjalnie zwaśnione grupy wspólnie robią interesy. Prowadzą legalne biznesy w postaci siłowni i szkoły sportów walki. Nieodzowna jest także pomoc domom dziecka. I oczywiście najważniejsza zasada: żadnej współpracy z policją.
Zapewne dla osób związanych z klimatami kibicowskimi takie nagromadzenia schematów jest nie do przetrawienia. Szczególnie, że drobnych (może nawet grubszych) błędów scenariuszowych jest co niemiara, a zachowania i motywacje bohaterów często absurdalne. Już zaczynając od faktu funkcjonowania dwóch grup przestępczych w niewielkim i biednym miasteczku. Gdyby jeszcze twórcy uczciwie dali tytuł „diler” nie „kibic”, albo przynajmniej „kibol” – aż tak bardzo by nie raziło.
Są jednak aspekty, które usprawiedliwiają twórców scenariusza.
Przede wszystkim to jest film (czy tam serial). Bynajmniej nie dokumentalny. A w filmie, jak mawiał wybitny krytyk Zygmunt Kałużyński, nie musi być jak w życiu: w życiu jest jak w życiu, w filmie jest jak w filmie. To usprawiedliwia wiele scenariuszy: szablonowych, uproszczonych, przedstawiający fałszywy obraz rzeczywistości. Z drugiej strony środowisko kibicowskie (kibolskie to lepsze słowo) jest jakie jest i wiele elementów scenariusza dotyka rzeczywistości. Oczywiście nie w takim nasileniu, ale jednak przenikanie się grup kibiców z przestępczymi jest faktem niezaprzeczalnym nawet przez najbardziej hardych krytyków szablonowego postrzegania środowiska. Każdy kibic jako odbiorca tej produkcji będzie się zarzekał i deprecjonował scenariusz wieloma błędami tylko, że to produkt skierowany dla szerokiej netflixowej widowni. W końcu chyba nikt nie oczekiwał, że na tym serwisie obejrzy wiarygodny film o środowisku kibiców.
Dokonując oceny stricte filmowej (serialowej) można wyróżnić pozytywy. Sama akcja jest dynamiczna, zapewnia dwa bardzo mocne zwroty akcji, wyraziście charakteryzuje swoich bohaterów. Dialogi rozpisane są wulgarnie, prostacko, ale przez to wiarygodnie. Widać, że twórcy popracowali nad zbadaniem zwyczajów panujących w grupach kibicowskich, chociaż nie zawsze dobrze to wykorzystali (szczególnie rażą absurdy w starciach chuligańskich, czy też sposób ubierania i dopingowania).
Największym atutem serialu wydaje się być warstwa aktorska.
Na uwagę zasługują dwie pierwszoplanowe role męskie (Grzegorz Palkowski, Karol Pocheć) – nawet jeżeli motywacje tych bohaterów trudno zrozumieć. Niezwykle istotne role żeńskie (Mila Jankowska, Marta Żmuda Trzebiatowska) – tylko pozornie drugoplanowe. To kobiety stają się głosem rozsądku i potrafią oderwać od sztywnych ram obowiązujących w środowisku męskim. Świetnie wypadają też te najbardziej negatywne (szczególnie Wojciech Zieliński), bezwzględne postacie.
Nie da się ukryć braków budżetowych tej produkcji serialowej.
Powtarzane sceny, te same ujęcia śląskiego miasta z drona, uproszczenia sportowe. Swojego stadionu udzieliło GKS Jastrzębie – śląski klimat jest widoczny z charakterystycznymi okolicznymi blokowiskami.
Pytanie czy ten scenariusz nie zostałby lepiej wykorzystany w tradycyjnej formie filmowej. Niestety współczesna moda na seriale często naciąga fabułę i „zamula” scenariusze, rozdrabniając je na mało istotne wątki. W tym przypadku całość trwa 4 godziny, zapewne 2-godzinny film ukryłby wiele dłużyzn i mankamentów budżetowych.
Czy jednak warto obejrzeć?
Porzucając zacietrzewienie w niesprawiedliwym uogólnianiu ruchów kibicowskich – raczej tak, szczególnie przed nową rundą rozgrywek rodzimych zmagań piłkarskich.
Zwiastun:
Tytuł: Kibic
produkcja: Polska
rok: 2025
gatunek: serial kryminalno-społeczny
data polskiej premiery kinowej: 28 stycznia 2025 rok
dystrybutor: Netflix
- reżyseria: Łukasz Palkowski
- scenariusz: Klaudiusz Kuś
- zdjęcia: Łukasz Gutt
- muzyka: Przemysław Jankowiak
- montaż: Nikodem Chabior
- scenografia: Paweł Jarzębski
- kostiumy: Monika Biardzka
- dźwięk: Jarosław Bajdowski, Michał Fojcik, Jakub Kozłowski, Adam Szlenda
- obsada:
Grzegorz Palkowski, Mila Jankowska, Karol Pocheć, Marta Żmuda Trzebiatowska, Wojciech Zieliński, Krystian Pesta, Jakub Nosiadek, Fabian Kocięcki, Michał Filipiak, Antoni Bronner, Bartosz Obuchowicz, Michał Gadomski
