Juliusz Kulesza – wspomnienie

Dr hab. Robert Gawkowski wspomina Juliusza Kuleszę żołnierza AK, Powstańca Warszawskiego, grafika i kibica klubu Polonia Warszawa i członka Towarzystwa Miłośników Historii w Warszawie.

Drodzy Państwo.

5 lutego bieżącego roku zmarł 97-letni żołnierz powstania warszawskiego Juliusz Kulesza ps. Julek.

Ponad dwa lata temu gościł w studio Radia Kolor nagrywając program „Stolica Historii”, a dzień potem jego gawęda została opublikowana w serwisie warszawa.pl.

Był najstarszym członkiem TMH. W związku z jego odejściem „na wieczną wartę”, chcąc uczcić pamięć tego dzielnego Polaka, postanowiliśmy przypomnieć jego gawędę. A zatem w 102 odcinku „Stolicy Historii” jeszcze raz przemówi do Was Juliusz Kulesza.

Drukowana wersja jego gawędy: [LINK]
Spot Radia Kolor znajduje się pod wspomnieniem dr hab. Roberta Gawkowskiego, prezesa Towarzystwa Miłośników Historii w Warszawie.

Z cyklu:

Stolica historii.

Przedstawiają członkowie
Towarzystwa Miłośników Historii w Warszawie.

Odcinek CII:

Juliusz Kulesza
pseudonim Julek

Wspomina dr hab. Robert Gawkowski

Juliusz Kulesza urodził się 19 maja 1928 r. w Warszawie, zm. 5 lutego 2025 r. tamże. Był warszawiakiem. Przed wojną mieszkańcem Nowego Miasta, związanym z Państwową Wytwórnią Papierów Wartościowych (PWPW), gdzie pracowali jego rodzice. W czasie okupacji kształcił się na tajnych kompletach gimnazjalnych. Był kibicem, więc z pasją oglądał konspiracyjne rozgrywki o Mistrzostwo Warszawy. Opisał je w książkach wydanych kilkanaście lat temu.

Juliusz Kulesza i Robert Gawkowski. – Przyjacielskie spotkanie.

fot. Archiwum RG

Od 1944 r. był żołnierzem AK o pseudonimie Julek.
Walczył w obronie reduty Starego Miasta, czyli gmachu PWPW. Po wojnie otrzymał za to Krzyż Walecznych. W 1954 r. ukończył warszawską Akademię Sztuk Pięknych zostając grafikiem.

Jego pierwsza książka o powstaniu warszawskim, wydrukowana w 1979 r. pt. „Z Tasiemką na czołgi” stała się sukcesem wydawniczym. Od tego momentu, coraz częściej raczył czytelników znakomitymi pracami historycznymi, takimi jak: „Żyrafy przeciw Panterom”. W 202 awansowany do stopnia porucznika a w 2018 do stopnia kapitana Wojska Polskiego.

W 1989 r. wstąpił do Towarzystwa Miłośników Historii, a w ostatnim okresie należał do Koła TMH Miłośników Historii Sportu i Turystyki. Był oczywiście członkiem Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej i Związku Powstańców Warszawskich. Mając 95 lat wziął udział w audycji TMH i Radia Kolor „Stolica Historii”, gdzie opisywał scenę z czasów okupacji.

Przez całe życie bezpartyjny.
Honorowym Obywatelem Warszawy został 6 lipca 2023 r.

Był postacią niezwykle charakterystyczną, często goszczącym w Muzeum Powstania Warszawskiego. Należał do ludzi niezwykle pogodnych, był znakomitym gawędziarzem, związanym na dobre i złe z Klubem Sportowym Polonia Warszawa. Sam siebie określał „dożywotnim kibicem klubu z Konwiktorskiej”. Na stadionie Polonii był postacią dobrze rozpoznawalną, stale darzony wyjątkową sympatią kibiców i działaczy.
Do końca swego bogatego życia zachował bystrość umysłu i pogodę ducha.

Zmarł we śnie 5 lutego, w ośrodku przy ul. Sapieżyńskiej znajdującym się… 300 metrów od stadionu Polonii.