W sobotę na Moliera zamieszkała „Tancerka” – rzeźba autorstwa Zbigniewa Stanucha będąca wyrazem hołdu złożonego całemu środowisku artystów sztuki baletowej – tancerzom, choreografom i pedagogom
Rzeźba Zbigniewa Stanucha W hołdzie polskim artystom baletu jest hołdem dla całego środowiska baletowego – znakiem pamięci i szacunku. Stanie ona vis-à-vis Państwowej Szkoły Baletowej im. Romana Turczynowicza i dopełni znaczeniowo otoczenie gmachu, w którym współistnieją Teatr Narodowy, Opera Narodowa i Polski Balet Narodowy. Postać tancerki w miejscu kulturalnego centrum stolicy podkreśla estetyczne znaczenie jednej z muz i zaznacza obecność tańca jako sztuki par excellence eleganckiej, inspirującej i uwrażliwiającej. Rzeźba powstała z inicjatywy Bożeny Kociołkowskiej, prezes Fundacji Sztuki Tańca i niegdyś pierwszej solistki warszawskiego baletu, we współpracy z Teatrem Wielkim – Operą Narodową i Grupy Mazurkas.
Pomysłodawczynią i realizatorką idei wzniesienia w tym miejscu pomnika jest Bożena Kociołkowska, niegdyś znakomita solistka naszego baletu (tancerka, pedagog, choreograf, primabalerina Teatru Wielkiego w Warszawie w latach 1961-1986), dzisiaj założycielka i prezes Fundacji Sztuki Tańca. Jak wyznała podczas naszego przypadkowego (i jakże miłego) spotkania niedzielnego, 20 lat spoglądała z okna garderoby teatru na pusty skwerek. Potem kolejne 25 lat walczyła by wypełnić tę lukę między Szkołą Baletową a Teatrem Wielkim. Udało się i od soboty Terpsychora alias”Tancerka” zamieszkuje Warszawę.
Gratulujemy i zapraszamy do podziwiania.
