Festiwal Warsaw Summer Jazz Days jeszcze przed nami. Po zapowiedzi pierwszego koncertu rozpoczynającego festiwal 9 lipca, przedstawiamy Państwu kolejne dni przepełnione koncertami wybitnych gości oraz krótkie opisy artystów.
Zachęcamy do zapoznania się z programem i oczywiście do uczestnictwa w tym prestiżowym wydarzeniu.
- 9 lipca 2014 roku, godz. 19.00, Soho Factory
SBB & Michał Urbaniak - 10 lipca 2014 rok, godz. 19.00, Soho Factory
Nik Bärtsch’s Ronin
Gerald Clayton Trio
Now This, Gary Peacock / Marc Copland / Joey Baron - 11 lipca 2014 roku, godz. 19.00, Soho Factory
Włodek Pawlik Trio
Jack De Johnette Trio
Dave Holland Prism - 12 lipca 2014 roku, godz. 19.00, Soho Factory
Warren Wolf Wolfpack
Joey DeFrancesco Trio
Liberty Ellman Quintet - 13 lipca 2014 roku, godz. 19.00, Soho Factory
Sandro Zerafa URBAN POETICS
Hypnotic Brass Ensemble
Gregory Porter Band
10 lipca 2014 od godz. 19.00, Soho Factory
Nik Bärtsch’s RONIN
Pochodzący z Zurychu kompozytor i pianista Nik Bärtsch wraz z założonym w roku 2001 zespołem RONIN, w skład którego wchodzą Kaspar Rast na perkusji, Sha na klarnecie basowym i kontrabasowym oraz alto-saksofonie oraz Thomy Jordi na basie, który zastąpił Björna Meyera w roku 2011. Muzyka zespołu wynika z tego samego estetycznego podejścia do muzyki, które ukryte jest pod maską instrumentalnego charakteru – za pomocą minimalnych środków osiągają maksymalny efekt. Zespół RONIN przez ponad dziesięć lat tworzy własne, muzyczne powiązania i jako pewnego rodzaju muzyczny organizm zanurzony w społecznej przestrzeni bardzo spokojnie, ale konsekwentnie podąża własną drogą. Tworzą w duchu estetyki obecnej na wszystkich poziomach muzycznej ekspresji. Kompozycja, frazowanie, struktura dźwięku, interpretacja oraz forma muzyczna – wszystko to stworzyło system ściśle ze sobą powiązanych elementów.
NOW THIS
Łatwość i ogromna wyobraźnia muzyczna wnikliwego basisty Gary’ego Peacocka to dwie cechy poszukiwane przez każdy zespół muzyczny. Od ponad pięćdziesięciu lat Peacock ugruntowuje swoją pozycję jednego z najbardziej wszechstronnych i utalentowanych basistów w historii jazzu. Na zachodnim wybrzeżu współpracował m.in. z Budem Shankiem, Artem Pepperem, Barneyem Kesselem, Paulem Bleyem oraz Ornette Colemanem, a na wschodnim wybrzeżu z Milesem Davisem, Billem Evansem, Jimmym Giuffre, Albertem Aylerem, Paulem Motianem, Rolandem Kirkiem oraz Donem Cherrym.
Marc Copland twórca grupy New York Trio, która ugruntowała pozycję nowatorskiego pianisty. Trzecia edycja albumu Night Whispers została okrzyknięta przez DownBeat Magazine „najbardziej poetyckim i spójnym albumem, jaki ostatnio ukazał się na rynku muzycznym” a w kolejnych wydaniach magazynu jego album znalazł się na liście najlepszych płyt ostatniej dekady. Rozpoczął karierę muzyczną w latach osiemdziesiątych występując w roli lidera w trio Gary’ego Peacocka i Billy’ego Harta (At Night/Sunnyside, Paradiso/Soul Note). W latach dziewięćdziesiątych, dzięki trzem legendarnym nagraniom dla wytwórni Savoy, rozpoczął owocną współpracę z kwintetem All-Star w składzie Randy Brecker, Bob Berg i Dennis Chambers oraz z kwartetem w składzie John Abercombie, Drew Gress i Hart. W pierwszych miesiącach 2000 roku dał się poznać szerszej publiczności dzięki nagraniom dla kilku europejskich wytwórni, w tym wydając przełomowy album Haunted Heart oraz dwa solowe albumy Poetic Motion oraz Time Within Time.
Urodzony w roku 1955 w Richmond w stanie Wirginia perkusista-samouk Joey Baron, wypracował na przestrzeni lat oryginalne podejście w tworzeniu muzyki na instrumentach perkusyjnych. Jest znany z dziesięcioletniej współpracy z Billem Frisellem, rozpoczętej dziewięć lat temu i kontynuowanej pracy z Johnem Abercombie, Ronem Carterem, Jimem Hallem, Lee Konitzem, Stevem Kuhnem oraz Johnem Zornem. Jego album Down Home jest zbiorem tradycyjnych melodii z elementami R&B, wykonanych przez zespół z udziałem samych gwiazd m.in. Ronem Carterem, Arthurem Lythem oraz Billem Frisellem. Jest nie tylko liderem tria Barondown w składzie Ellery Eskelin (tenor) oraz Steve Swell (puzonista), z którymi nagrał trzy płyty tj. Crackshot, Raised Pleasure Dot oraz Tongue in Groove ale również współtwórcą dwóch muzycznych projektów Down Home Group oraz Killer Joey. Współpracuje również z perkusistą Robyn Schulkowsky oraz współtworzy grupę Miniature razem z Timem Berne oraz Hankiem Robertsem.
GERALD CLAYTON TRIO
Mimo młodego wieku Gerald Clayton koncertował z wieloma wybitnymi muzykami oraz brał aktywny udział w licznych wydarzeniach muzycznych – koncertach, festiwalach itp. Z ciekawszych projektów można wymienić udział w koncertach na fortepian i orkiestrę Henry Mancini Orchestra w Royce Hall oraz w Disney Hall. W roku 2009 został nominowany do nagrody Grammy w kategorii Best Improvised Jazz Solo, a niedługo potem znalazł się wśród najlepszych w kategorii Best Instrumental Jazz Composition. Połączenie tradycyjnego podejścia ze współczesnym pojmowaniem muzyki jazzowej oddaje w następujących słowach: “Tradycja i nowatorstwo mogą współistnieć ze sobą bez żadnych przeszkód”. Jego dynamiczna twórczość, dostrzeżona i w konsekwencji nominowana do nagrody Grammy aż w dwóch różnych kategoriach, została bardzo dobrze przyjęta przez magazyny Jazz Times i Los Angeles Times. Z kolei magazyn New York Times zauważył, że „jego styl gry jest podobny do tego prezentowanego przez Oscara Petersona” dodając, że „bardzo zdecydowana i silna osobowość na scenie jazzowej”. W ostatnim czasie zdobył pierwsze miejsce w kategorii Rising Star – Pianist w głosowaniu czytelników DownBeat Magazine.
11 lipca 2014 roku od godz. 19.00, Soho Factory
Włodek Pawlik Trio
Włodek Pawlik (ur. 1958) – pianista i kompozytor, laureat nagrody GRAMMY 2014 w kategorii „Najlepszy album dużego zespołu jazzowego”. W jego dorobku znajdują się 24 autorskie płyty, szereg dzieł muzyki filmowej i kompozycji współczesnych.
Jest laureatem wielu krajowych i międzynarodowych konkursów, m.in:stypendium im. K.Komedy , Grand Prix na Międzynarodowym Konkursie Jazzowym w Duknierce (Francja) oraz II nagrody na Międzynarodowym Konkursie Kompozycji Jazzowych w Monaco. Wielokrotnie otrzymywał wyróżnienie 'Jazzowy Muzyk Roku’ przyznawane przez legendarny, warszawski Jazz Club Akwarium. Występuje na największych i najbardziej prestiżowych festiwalach jazzowych, m.in: North Sea Jazz Festival (Haga 1998) oraz European Jazz Festival (Ateny 2006),Warsaw Summer Jazz Days, Jazz Jamboree, a także festiwalach poświęconych muzyce poważnej (m.in.: Misterium Stabat Mater na Festiwalu Wratislavia Cantans 2003), pozostawiając niezapomniane wrażenia u słuchaczy i uzyskując entuzjastyczne recenzje krytyki na wszystkich kontynentach. Magazyn festiwalowy 'Who is who at North Jazz Festival 1998′ określił go zaszczytnym mianem 'Vladimir Horowitz of jazz’.
JACK DeJOHNETTE TRIO
Jack DeJohnette urodził się w roku 1942 w Chicago. W połowie lat sześćdziesiątych DeJohnette zadebiutował na scenie jazzowej w Chicago – jeszcze nie w roli lidera swojego świeżo upieczonego zespołu, ale jako muzyk towarzyszący, gdzie grał zarówno na fortepianie, jak i na perkusji. W roku 1968 dołączył do grupy Milesa Davisa tuż przed nagraniem albumu Bitches Brew. Saksofonista Ravi Coltrane wydając swój debiutancki album Spirit Fiction dla Blue Note Records rozpoczął swoją karierę z wielkim rozmachem. Niektórym utworom na płycie towarzyszy kwartet z pianistą Luisem Perdomo, basistą Drew Gressem i perkusistą E.J. Stricklandem. W grze saksofonisty Matta Garrisona wyczuwana jest nie tylko nutka liryzmu, ale również opanowanie dźwięków, które wyrażane są w różnorodnych, muzycznych kombinacjach. Sam muzyk żarliwie dąży do wypracowania własnego stylu jazzowego. Dorastał w otoczeniu muzycznym dalekim od Milesa, Coltrane’a czy innych muzyków jazzowych. Obracał się natomiast w środowisku muzycznym lat sześćdziesiątych i osiemdziesiątych. Dzięki ciężkiej pracy i determinacji uzyskał tytuł magistra na Purchase Conservatory of Music w Westchester New York, gdzie studiował.
DAVE HOLLAND „PRISM”
Muzyka Dave’a Hollanda przyciąga uwagę i wzbudza szacunek. Mistrz tonacji i rytmu – basista, kompozytor i lider zespołu. Tworzy już od pięćdziesięciu lat a jego kariera jest niezwykle bogata. Muzyczna ścieżka którą obrał, prowadziła go nie tylko przez scenę muzyki improwizowanej ale również przez bardziej współczesne zespoły, co silnie oddawało filozofię Sama Riversa – “zagrać wszystko”. Swoje pierwsze, wielkie muzyczne kroki stawiał z Milesem Davisem, z którym grał w okresie wydania legendarnego albumu Bitches Brew. W latach siedemdziesiątych występował nie tylko solo, ale również we współpracy z innymi zespołami i to właśnie w tym czasie stał się „dominującym graczem” na scenie muzycznej. Towarzyszył Samowi Riversowi i występował z folkowymi i rockowymi muzykami takimi jak Bonnie Raitt i John Hartford. Spotkał się również z Jimim Hendrixem.
