Kino Mistrzów: Stanley Kubrick

W dzieciństwie chciał zostać perkusistą, żałował, że nie nakręcił filmu o Napoleonie, był zafascynowany twórczością Krzysztofa Kieślowskiego, a jego film „Lśnienie” znalazł się w Księdze rekordów Guinnessa. W związku z 15. rocznicą śmierci reżysera Stanleya Kubricka, Kino Iluzjon w dniach 26-31 maja zaprasza na pokazy jego najbardziej znanych filmów.

W trakcie przeglądu będzie można zobaczyć 6 filmów wybitnego twórcy: „2001: Odyseja kosmiczna”, „Mechaniczna pomarańcza”, „Lśnienie” „Lolita”, „Full Metal Jacket” i „Barry Lyndon”. Cyfrowo odnowione kopie zostaną specjalnie na pokazy w Iluzjonie sprowadzone z Londynu. Dodatkową atrakcją będzie multimedialna wystawa dotycząca twórczości Kubricka.

„Właśnie umarł Steven Spielberg. Archanioł Gabriel wita go u bram niebios i mówi mu, jak bardzo jego filmy podobają się Bogu, i że w związku z tym zostanie spełnione każde jego życzenie. Życzeniem Spielberga jest spotkanie z Kubrickiem. Gabriel spogląda na niego ze smutkiem i mówi, że musi chyba wiedzieć, że Kubrick z zasady nie bierze udziału w spotkaniach. Na pocieszenie zabiera Spielberga na wycieczkę po Niebie. Kiedy koło nich przejeżdża na rowerze facet z brodą ubrany w wojskową kurtkę, podekscytowany Spielberg rozpoznaje w nim Kubricka. Pyta, czy nie mógłby po prostu podejść i przywitać się. Na co Gabriel wyjaśnia, że to nie Kubrick, lecz Bóg, któremu wydaje się, że jest Kubrickiem”- pisał kiedyś Marcin Jakubowski.

Organizatorzy wybrali filmy, które wg nich są najbardziej znaczącymi dziełami reżysera. I tak „2001: Odyseja Kosmiczna” to jeden z najwybitniejszych filmów science- fiction. Został zrealizowany w 1968 roku i otrzymał Oscara za efekty specjalne. Na cześć filmu i książki NASA nazwało jednego z satelitów Marsa: „2001 Mars Odyssey”, a w 2007 r. produkcja znalazła się na trzecim miejscu listy 50 filmów, których efekty specjalne najbardziej wpłynęły na historię kina (wg.Visual Effects Society).

„Mechaniczna pomarańcza”, film powstały w 1971 roku, wywołał skandal przez ukazaną w nim śmiałość obyczajową oraz dużo przemocy. Głównym odbiorcą filmu okazała się młodzież, która w anarchistycznych i pełnych buntu obrazach doszukiwała się analogii do własnego życia . W Wielkiej Brytanii Kubrick został skrytykowany za zbyt wiele okrucieństwa ukazanego w filmie i zdecydował, że ma być on wyświetlony w tym kraju dopiero po jego śmieci, co też się stało.

Na pokazach nie mogło zabraknąć „Lśnienia”– adaptacji powieści Stephena Kinga. Ten film kojarzą chyba wszyscy, bo nawet jeśli ktoś go nie widział, to kojarzy scenę w której wybitny Jack Nicholson próbuje dostać się do łazienki, w której jest zamknięta jego żona. Horror ten, jest przez wielu uznawany za najlepszy film tego gatunku w historii kina. Przez największą liczbę dubli, trafił on nawet do Księgi rekordów Guinnessa!

„Kubrick był absolutnym perfekcjonistą, skupionym na tym, by każda scena idealnie odpowiadała jego wyobrażeniom. Czasami wywierał na nas naprawdę silną presję, ale gdy tylko graliśmy zgodnie z jego oczekiwaniami, atmosfera od razu się poprawiała. Ja w każdym razie nie narzekałem. (…) miał na planie władzę absolutną. To nie był człowiek łatwy we współpracy. Bardzo źle reagował, gdy ktokolwiek usiłował z nim dyskutować.” wspominał reżysera Jack Nicholson.

Kolejne filmy, które zostaną pokazane w Iluzjonie to „Lolita” i „Metal Jacket”. „Lolita” to ekranizacja okrytej skandalem książki Vladimira Nabukova. Kontrowersyjna opowieść o dojrzałym mężczyźnie, który zakochuje się w dwunastoletniej dziewczynce, wywołała obyczajową burzę. Kubrick podwyższył wiek głównej bohaterki do 14 lat, żeby choć trochę uspokoić cenzorów. Jest to pierwszy film wyprodukowany przez reżysera niezależnie w Anglii.

Natomiast dramat wojenny „Full metal Jacket”, na podstawie pół-autobiograficznej powieści Gustava Hasforda „The Short-Timers”, opowiada historię Jokera, młodego rekruta, który podczas pracy korespondenta wojennego może na własnej skórze doświadczyć wojny w Wietnamie.

Ostatni film, który zostanie wyświetlony to „Barry Lyndon”. Akcja dzieje się w XVIII wieku, a Kubrick miał zwyczaj puszczania aktorom na planie muzyki z epoki, żeby wprowadzić ich w odpowiedni nastrój. Mimo wielu starań i wytężonej pracy, reżyser przypłacił kręcenie tego filmu załamaniem nerwowym, jak opowiadał dr Kletowski na antenie polskiego radia. „Nie chodziło o złe recenzje, którymi reżyser nigdy się nie przejmował, ale o to, że filmowi nie dopisała publiczność, uznając go za mało interesujący”.