„Królowa karnawału” Moniki Milewskiej to piąty tomik Kolekcji Literatury. Książkę opisuje Roman Soroczyński.
Królowa karnawału Moniki Milewskiej – to piąty tomik z Kolekcji Literatury, wydawanej przez Oddział Warszawski Stowarzyszenie Pisarzy Polskich i Instytut Literatury.
Kolejny zbiór poezji z tej kolekcji zabiera nas w podróż. I to nie byle jaką! Tytułowy utwór prowadzi czytelników – a jakże! – na karnawał do Wenecji. Czy „tylko” tam? Otóż, nie! Również w następnych utworach Autorka z łatwością przeskakuje z jednego miasta do drugiego, całkiem odległego. W ślad za nią Czytelnik wędruje po Krupówkach w Zakopanem, by nagle znaleźć się na Puerta del Sol w Madrycie, a za chwilę płynąć po Canale Grande w Wenecji (Z ostatniej chwili). Ni stąd, ni zowąd opuszczamy duże miasta i trafiamy do bezimiennych miejsc. Jedne były świadkami tragedii (Serbska wioska), zaś w innych nic się nie działo (Dziura).
Równie łatwo Monika Milewska przechodzi od pradawnych dziejów do czasów współczesnych w bardzo wyrazistej Historii pięciu palców. Przyznam, że ten wiersz wstrząsnął mną. Moim zdaniem, powinien przeczytać go każdy zamawiający [za pomocą pewnego gestu – RS] pięć piw.
Krzysztof Bielecki, jeden z recenzentów napisał:
Poezja Moniki Milewskiej łatwo przemyka między epokami,
między dobrem a złem.
Właśnie dlatego Czytelnik musi być bardzo czujny: po niemal sielankowym początku utworu może nagle znaleźć się na celowniku snajpera (Jabłoń), zaś zwierzę pod lufą myśliwego (Prawdziwa miłość). Chyba nikomu nie przyszłaby do głowy konstatacja, że dwie kule wystrzelone w sierpniu 1914 roku w Sarajewie, „zabiły piętnaście milionów ludzi i ocaliły kilkaset tysięcy zwierząt…” (Konflikt interesów).
Monika Milewska to kobieta o szerokich zainteresowaniach.
Jest antropologiem historii, poetką, eseistką i dramatopisarką.
Studiowała i w Warszawie, i w Paryżu.
Była stypendystką m.in. rządów francuskiego i włoskiego oraz tygodnika Polityka. Zadebiutowała już w wieku 13 lat w Telewizji Polskiej fragmentami poematu Waterloo. Zdobyła Grand Prix XV Festiwalu Dwa Teatry w Sopocie i Pomorską Nagrodę Literacką Wiatr od morza. Była nominowana do Nagrody Literackiej NIKE.
W utworach Martwa natura i Gdański anioł Monika Milewska zachęca Czytelnika do wszechstronnego spojrzenia na dzieła sztuk plastycznych. Żydowska narzeczona daje pretekst do spostrzeżeń, jak obraz Rembrandta o tym samym tytule (oraz wiele innych dzieł sztuki) jest przyjmowany przez wycieczki szkolne, których uczestnicy patrzą do wnętrza swojego smartfonu. Utwór skłania też do stawiania pytań o Zagładę. I w tym miejscu przyznam, że czegoś nie rozumiem. Otóż Autorka napisała: krematorium w którym palą obrazy w piekielnym ogniu komendanta Hansa Memlinga. Szukałem tego nazwiska wśród komendantów obozów, ale nie znalazłem. Owszem, Hans Memling był autorem tryptyku Sąd Ostateczny, który znajduje się w Muzeum Narodowym w Gdańsku. Jeśli jest to przenośnia, to jej nie rozumiem. Cóż, nikt nie jest doskonały…
Wiadomo, że wiersz jest skondensowaną formą wyrażania myśli. Tym bardziej zaskoczył mnie sposób, w jaki Monika Milewska analizuje ludzkie charaktery (Predestynacja) i wieszczy, czym mogą skończyć się modne dzisiaj rekonstrukcje bitew (Zabawa). Z kolei Minuta ciszy skłania do głębokiej refleksji nad naszym jestestwem i odchodzeniem z gorszego ze światów.
Właściwie każdy wiersz zmusza Czytelnika do poszerzonej analizy, a ich treść – jak napisał Piotr Müldner-Nieckowski:
…rośnie, obejmuje, nie pozwala odejść.
Muszę jednak odejść od Królowej karnawału, by zachęcić P.T. Czytelników do smakowania tego pięknego tomiku poezji.
Monika Milewska
Królowa karnawału
- Redakcja: Krzysztof Bielecki
- Korekta: Małgorzata Strękowska-Zaremba
- Projekt graficzny i skład: Tunia
- Ilustracje: Joanna Sendłak
- Wydawca: Stowarzyszenie Pisarzy Polskich Oddział Warszawa i Instytut Literatury, 2020
- ISBN: 978-83-66359-94-9 oraz 978-83-959291-4-4
- Redakcja serii Kolekcja Literacka:
Piotr Müldner-Nieckowski
Anna Nasiłowska
Małgorzata Karolina Piekarska
