Ogromne zainteresowanie publiczności wzbudziły dwa pokazy Czarodziejskiej Góry Pawła Mykietyna.

W warszawskim Teatrze Nowym przy ulicy Madalińskiego tłum chętnych kłębił się przed kasami. Na wejściówki powstała nawet lista społeczna. Ktoś mający na „zbyciu” jeden bilet został błyskawicznie osaczony przez chętnych, a nabywcą został najbardziej zdesperowany pan tłumaczący się, że przyjechał aż … z Łodzi. W efekcie na obu przedstawieniach industrialna w wyglądzie sala teatralna pękała w przysłowiowych „szwach”. Ale że dzieło Mykietyna do łatwych nie należy, to już po długiej przerwie znacznie się przeludniło.

Pierwszy akt ukazuje odstępstwa od literackiego pierwowzoru Manna. Jako główną postać uczyniono bowiem Amerykankę, która u pisarza praktycznie występuje w jednym zdaniu ustępując łóżka nowo przybyłemu pensjonariuszowi. Muzycznie pierwszy akt to seria niepokojących dźwięków, oddających klimat i nastrój pobytu w tytułowym miejscu. Także scenografia sprawia przygnębiające wrażenie: część akcji dzieje się wręcz za czarnym przegrodzeniem, a aktorzy jakby tylko z łaski czasami pokazują się publiczności.

Pomiędzy aktami długa przerwa, blisko godzinna, wynikająca z konieczności diametralnej zmiany scenografii. Widzowie mają więc okazję podziwiać wnętrze Teatru Nowego, jednego z ciekawszych miejsc na kulturalne mapie Warszawy.

Drugi akt to przede wszystkim zmiana scenografii na otwartą, z charakterystycznie przesuwającymi się napisami na tyłach sceny. Muzyka wciąż jest niepokojąca, wydaje się momentami chaotyczna, a pod koniec wpada nawet w nastrój rockowej muzyki psychodelicznej. Także akcja na scenie jest bardziej żywiołowa, z symboliczną końcową sceną rozbryzgującego się śniegu.

„Czarodziejska Góra” Pawła Mykietyna w reżyserii Andrzeja Chyry z librettem Małgorzaty Sikorskiej-Miszczuk została przygotowana na Malta Festival.

CZARODZIEJSKA GÓRA – fragmenty opery (making of)

• Małgorzata Sikorska-Miszczuk – koncepcja libretta, libretto
• Andrzej Chyra – koncepcja libretta, reżyseria
• Mirosław Bałka – scenografia
• Agata Zubel – sopran (Amerykanka)
• Łukasz Konieczny – bas (Behrens)
• Szymon Maliszewski – bas-baryton (Joachim)
• Szymon Komasa – baryton (Hans)
• Barbara Kinga Majewska – sopran (Kławdia)
• Juan Noval–Moro – tenor (Krokowski)
• Urszula Kryger – mezzosopran (Naphta)
• Jadwiga Rappé – alt (Pani Stöhr)
• Marcin Habela – baryton (Peeperkorn)
• Karol Kozłowski – tenor (Settembrini)
• Anna Gadt – (chór / Elly Brand)
• Agnieszka Kiepuszewska – (chór / Marusia)
• Michał Dembiński – (chór / Wehsal)
• Iwona Kmiecik – (chór)
• Jacek Kotlarski – (chór)
• Marcin Wawrzynowicz – (chór)
• Adam Banaszak – kierownictwo muzyczne
• Magdalena Maciejewska – kostiumy
• Maria Stokłosa – ruch sceniczny
• Bartosz Nalazek – reżyseria światła
• Ewa Guziołek-Tubelewicz – reżyseria dźwięku