36 Warszawskie Spotkania Teatralne odbędą się w dniach 14 – 27 kwietnia 2016.

Spektakle dla dorosłych

Spektakle wybrał Wojciech Majcherek – wybitny znawca teatru, absolwent Wydziału Wiedzy o Teatrze warszawskiej PWST. W latach 1990-2005 redaktor miesięcznika „Teatr” (od 1992 r. – sekretarz redakcji), od 1997 r. jest wykładowcą w Akademii Teatralnej na Wydziale Wiedzy o Teatrze. Od 2005 r. pracuje w TVP Kultura. Od 2013 roku jest szefem redakcji Teatru Telewizji. Jest autorem wielu artykułów krytyczno-teatralnych oraz programów telewizyjnych poświęconych teatrowi.

Spektakle

Thomas Bernhard PLAC BOHATERÓW
Reżyseria i scenografia: Krystian Lupa

Litewski Narodowy Teatr Dramatyczny i Festiwal Boska Komedia
Przedstawienie grane w EXPO XXI Warszawa, ul. Ignacego Prądzyńskiego 12/14
14, 15 kwietnia o 19:00; 16 kwietnia o 18:00

Tekst Bernharda opowiada o wydarzeniach z marca 1938 roku, kiedy Hitler dokonał aneksji Austrii. Na przykładzie bohatera, profesora filozofii Josepha Schustera i jego otoczenia, pokazuje społeczeństwo w stanie rozkładu, słabe i zdezorientowane. Krystian Lupa lokuje akcję bliżej współczesnego widza. Nie jesteśmy świadkami wydarzeń sprzed kilkudziesięciu lat. To zagrożenie pełza dzisiaj i jest bardzo blisko, a współczesne elity nie potrafią się zmobilizować, bezwolnie nasłuchując marszu i krzyku ulicy.

U Bernharda nie ma prostego podziału na dobre ofiary i złych katów. Profesor Schuster, którego obraz wyłania się ze słów gospodyni, pani Zittel, i jego brata Roberta, to człowiek, który zniszczył swoją rodzinę, a jego frontalny atak na podstawy mieszczańskiego społeczeństwa może niekoniecznie bywa sprawiedliwy. Nie o sprawiedliwość i wyważenie tu jednak chodzi, ale o pokazanie, jak faszyzm i nienawiść infekują ludzi, również tych, którzy są ich ofiarami.
(Joanna Targoń, „Gazeta Wyborcza Kraków”)

Kostiumy: Piotr Skiba
Muzyka: Bogumił Misala
Reżyseria światła: Krystian Lupa
Projekcje wideo: Łukasz Twarkowski
Obsada: Neringa Bulotaitė, Eglė Gabrėnaitė, Valentinas Masalskis, Eglė Mikulionytė, Doloresa Kazragytė, Viktorija Kuodytė, Rasa Samuolytė, Vytautas Rumšas, Arūnas Sakalauskas, Arūnas Smailys, Toma Vaškevičiūtė
Czas trwania: 240 minut (dwie przerwy)

PORTRETY „WIŚNIOWEGO SADU”
Reżyseria: Grzegorz Bral

Teatr Pieśń Kozła we Wrocławiu
Spektakl grany w Teatrze Dramatycznym m.st. Warszawy
na Scenie na Woli im. Tadeusza Łomnickiego
15 kwietnia o 19:30; 16 kwietnia o 19:00

Roztrwoniony wiśniowy sad z dramatu Czechowa, symbol unicestwionych wartości, poetycko mitologizuje się w pamięci. We wspomnieniach dawny świat przeistacza się w nieosiągalną doskonałość. Reżyser snuje historię bohaterów za pomocą gestów, ruchu, tańca, na pierwszym planie pozostaje jednak zawsze muzyka. Kreuje relacje, definiuje zdarzenia i bohaterów, tworząc w połączeniu z liryką Osipa Mandelsztama i Anny Achmatowej poematy muzyczne.

Międzynarodowy zespół wrocławskiego teatru sprawia, że na scenie następuje niezwykłe zestrojenie energii i kultur. W spektaklu manifestuje się ono nie tylko w śpiewie, lecz także w żywiołowych układach choreograficznych i krótkich dialogach/monologach z Czechowa.
(Kamila Łapicka, „W Sieci”)

Choreografia: Agata Makowska
Muzyka: Guy Pearson, Maciej Rychły
Obsada: Julianna Bloodgood, Katarzyna Janekowicz, Jenny Kaatz, Olga Kunicka, Adam Clifford, Rafał Habel, Henry McGrath, Łukasz Wójcik /Haitham Assem Tantawy, Dimitris Varkas
Czas trwania: 90 minut (z przerwą)

Adam Mickiewicz DZIADÓW część III
Reżyseria: Michał Zadara

Teatr Polski we Wrocławiu
Przedstawienie grane w Teatrze Dramatycznym m.st. Warszawy
na Scenie im. G. Holoubka
17 kwietnia o 16:00

Prapremierę arcydramatu Adama Mickiewicza zrealizował w roku 1901 w Teatrze Miejskim w Krakowie – Stanisław Wyspiański. Od tamtej pory na różnych scenach w Polsce przygotowano ponad 100 inscenizacji „Dziadów”. Inspirowały one twórców do rozmowy o patriotyzmie, religijności, stosunku do Innego, odrębności, wyjątkowości – słowem tożsamości Polaków. „Dziady” wrocławskiego Teatru Polskiego to pierwsza realizacja tekstu w całości, bez skreśleń, tak żeby wybrzmiały wszystkie monologi i dialogi, które napisał Mickiewicz.

Dydaktyzmu nie ma, nie ma też diagnozy i odezwy, komentarz znaleźć można głęboko, jak kto się uprze, w słowach Mickiewicza. Reżyser wrocławskiego przedstawienia postawił na prezentację lekturowego tekstu do zakucia w sposób zabawny i zrozumiały, bez babrania się w klimaty polityczno-pomnikowe. I wygrał, z ogromną pomocą przecudownych aktorów.
(Grzegorz Chojnowski, Radio Wrocław)

Dramaturgia: Daniel Przastek Scenografia: Robert Rumas Kostiumy: Julia Kornacka i Arek Ślesiński, Światło i wideo: Artur Sienicki Muzyka: Maja Kleszcz i Wojciech Krzak
Obsada: Monika Bolly, Sylwia Boroń, Małgorzata Gorol, Anna Ilczuk, Dagmara Mrowiec-Matuszak, Ewa Skibińska, Katarzyna Strączek, Janka Woźnicka, Marta Zięba, Wiesław Cichy, Marian Czerski, Bogusław Danielewski, Jakub Giel, Mariusz Kiljan, Rafał Kronenberger, Cezary Łukaszewicz, Michał Mrozek, Edwin Petrykat, Marcin Pempuś, Bartosz Porczyk, Adam Szczyszczaj, Wojciech Ziemiański i inni
Czas trwania: 280 minut (dwie przerwy)

Anton Czechow PŁATONOW
Reżyseria i opracowanie muzyczne: Konstantin Bogomolov

Narodowy Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie
Spektakl grany w Teatrze Dramatycznym m.st. Warszawy
na Scenie na Woli im. Tadeusza Łomnickiego
18 kwietnia o 19:00

Wypaleni mieszkańcy rosyjskiego dworku wydają się w nim uwięzieni, niczym w kosmicznej kapsule czasu. Skazani tylko na siebie, zadręczają się nawzajem i przeżywają sercowe dramaty. Reżyser zmienia jednak zasady gry: w rolach męskich oglądamy kobiety, a w rolach żeńskich mężczyzn. Czechow, podany przez rosyjskiego reżysera na chłodno, okazuje się przewrotną analizą międzyludzkich relacji.

Niby nie ma już powrotu do tamtego świata, a widmo bankructwa majątków od dawna zastąpiło widmo idei, brak pryncypiów którym warto zawierzyć, a jednak cudowni utracjusze i piękne, smutne męczennice z Czechowa, wydają się bliżsi niż kiedykolwiek wcześniej, trochę im zazdrościmy. Oni wciąż uparcie szukają sensu, a chociaż niczego specjalnego nie znajdują, nie przestają działać. Nam już się nie chce.
(Łukasz Maciejewski, AICT)

Przekład i dramaturgia: Agnieszka Lubomira Piotrowska
Scenografia i kostiumy: Larisa Łomakina
Obsada: Anna Dymna, Małgorzata Gałkowska, Małgorzata Hajewska-Krzysztofik, Ewa Kaim, Ewa Kolasińska, Jaśmina Polak, Anna Radwan-Gancarczyk, Bartosz Bielenia, Zbigniew W. Kaleta, Adam Nawojczyk
Czas trwania: 200 minut (z przerwą)

Ingmar Bergman RYTUAŁ
Reżyseria i scenografia: Iwona Kempa

Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie
Spektakl grany w Teatrze Dramatycznym m.st. Warszawy
na Scenie im. Haliny Mikołajskiej
19 kwietnia o 18:30 i 21:30

Psychologiczny seans na czwórkę aktorów. „Rytuał” podejmuje kwestię konfliktu twórców z cenzurą i biurokracją. Trójka aktorów zostaje oskarżona o prowokację teatralną, a śledztwo, początkowo dotyczące jedynie sztuki, wkracza w najintymniejsze obszary życia bohaterów. To pierwsza w Polsce teatralna adaptacja dzieła Ingmara Bergmana, jednego z najwybitniejszych twórców światowego kina.

Gorzki, raniący to seans. Bergman nie ma wątpliwości, że sztuka boli, potrafi nawet zabić. Iwona Kempa dodaje, że równie okrutni bywają zwykli, bezbronni i bezradni ludzie.
(Jacek Wakar, „Dziennik Gazeta Prawna”)

Przekład: Elżbieta Frątczak-Nowotny
Scenografia i kostiumy: Anna Sekuła
Muzyka: Piotr Madej (Patrick The Pan)
Multimedia: Grzegorz Mart
Obsada: Katarzyna Zawiślak-Dolny, Marcin Kuźmiński, Sławomir Maciejewski, Grzegorz Mielczarek
Spektakl dla widzów dorosłych
Czas trwania: 120 minut

Adolf Nowaczyński CAR SAMOZWANIEC
Reżyseria: Jacek Głomb

Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy
Spektakl grany w ATM Studio,
ul. Wał Miedzeszyński 384
20 kwietnia o 19:00

Dymitr Samozwaniec ze wsparciem polskich magnatów i pomocą polskich żołnierzy zdobywa carski tron. Zdobycie Kremla kończy się międzynarodową awanturą i rozlewem krwi. Jesteśmy świadkami dworskich intryg, zderzenia odmiennych światów, polsko-rosyjskich zbliżeń i antagonizmów. To wszystko w opowieści, która łączy w sobie aktualność i napięcie politycznego thrillera.

Na scenie krew leje się obficie, a prawdziwy ogień płonie. Ludźmi targają gigantyczne emocje. Na polityce każdy chce ugrać, co się tylko da: jak największą władzę i wpływy, jak największe pieniądze. Nawet zabawa nie liczy się tak bardzo, choć i na nią mają ochotę wszyscy uczestnicy wydarzeń. Brzmi znajomo? Nie, to nie nasza współczesna ojczyzna, ale XVII-wieczny Kreml.
(Małgorzata Matuszewska, „Gazeta Wrocławska”)

Adaptacja: Robert Urbański
Scenografia i kostiumy: Małgorzata Bulanda
Muzyka: Kormorany – Jacek „Tuńczyk” Fedorowicz, Piotr „Blusmen ”Jankowski, Krzysztof Konik Konieczny, Artur Gaja Krawczyk
Ruch sceniczny: Witold Jurewicz
Obsada: Magda Drab, Małgorzata Patryn, Poddębniak, Magda Skiba, Małgorzata Urbańska, Bartosz Bulanda, Rafał Cieluch, Robert Gulaczyk, Filip Gurłącz, Bogdan Grzeszczak, Hubert Kułacz, Mateusz Krzyk, Paweł Placat, Albert Pyśk, Mariusz Sikorski, Bartosz Turzyński, Paweł Wolak
Czas trwania: 120 minut (bez przerwy)

Tadeusz Słobodzianek NASZA KLASA
Reżyseria: Oskaras Koršunovas

Norweski Teatr Narodowy w Oslo
Spektakl grany w Teatrze Dramatycznym m.st. Warszawy
na Scenie im. Gustawa Holoubka
22 kwietnia o 19:00

Punktem wyjścia „Naszej klasy” jest prawdziwe wydarzenie. Śledzimy losy kolegów z klasy  – Żydów i Polaków od lat dwudziestych, poprzez okupację sowiecką i niemiecką aż do czasów po upadku Muru Berlińskiego. To opowieść o przyjaźni i niegodziwości, o polskiej i europejskiej historii ostatnich kilkudziesięciu lat i wreszcie: opowieść o nas samych. Reżyser Oskaras Koršunovas próbuje odpowiedzieć na kilka fundamentalnych pytań, które stawia „Nasza klasa”. Czy okrucieństwo czai się w każdym z nas? Co Ty byś zrobił na miejscu bohaterów?

Koršunovas skupia się na ukazaniu dziecka tkwiącego w dorosłym. Wszystkie dorosłe postaci noszą w sobie rys dzieci, którymi niegdyś były (…) Dzięki temu zabiegowi udaje się nadać postaciom uniwersalny ton. Jednocześnie przywołują wciąż powracające wspomnienia z dzieciństwa, myśli o tym wszystkim, co mogło się skończyć inaczej, o możliwościach, jakie istniały, zanim dokonano ostatecznych wyborów. W przerażająco realistyczny sposób „Nasza klasa” obnaża nieludzkość człowieka. To najważniejszy spektakl tego roku.
(Lillian Bikset, „Dagbladet”)

Przekład: Agnes Banach
Scenografia: Gintaro Makarevičiaus
Kompozytor: Gintaras Sodeika
Obsada: Marika Enstad, Ingjerd Egeberg, Hanne Skille Reitan, Per Egil Aske, Erik Hivju, Emil Johnsen, Sigurd Myhre, Kai Remlov, Jan Gunnar Røise, Øystein Røger
Czas trwania: 180 minut (z przerwą)

Mirosław Wlekły, Katarzyna Szyngiera
CBAPKA (swarka)
Reżyseria: Katarzyna Szyngiera

Teatr Polski w Bydgoszczy
Przedstawienie grane w Teatrze IMKA
25 kwietnia o 19:00

Co tak naprawdę wydarzyło się na Wołyniu i w Galicji Południowo-Wschodniej w 1943 roku? Wyobrażenia tamtych tragicznych wydarzeń bywają skrajnie różne, są zależne od wyznawanych poglądów, narodowości, historii przodków. Zostały zawłaszczone przez emocje i polityczne ideologie. Twórcy spektaklu opierając się na dokumentalnym materiale zebranym w Polsce i na Ukrainie oddają głos świadkom czystki etnicznej i szukają klucza do zrozumienia tragicznej przeszłości.

Publiczność spotyka się nie na widowni, ale w sali debat o historii. Nic tu widza nie rozprasza, ani scenografia, ani kostium, ani kreacja aktorska. W ascetycznej przestrzeni, za mównicami stają aktorzy, którzy nie grają ról, są głosami prawdziwych ludzi. Cała uwaga koncentruje się na ich opowieści.
(Marta Leszczyńska, „Gazeta Wyborcza Bydgoszcz”)

Scenografia: Agata Baumgart
Muzyka: Wojtek Zrałek-Kossakowski
Opracowanie muzyczne: Łukasz Maciej Szymborski
Video: Mikołaj Walenczykowski
Obsada: Beata Bandurska, Martyna Peszko, Izabela Warykiewicz, Grzegorz Artman, Mirosław Guzowski, Michał Wanio
Czas trwania: 100 min (bez przerwy) 

Elfriede Jelinek ŚMIERĆ I DZIEWCZYNA
Reżyseria: Ewelina Marciniak

na podstawie trzech pierwszych utworów ze zbioru Śmierć i dziewczyna I–V. Dramaty księżniczek (Der Tod und das Mädchen I–V. Prinzessinnendramen): Królewna Śnieżka (Schneewittchen), Śpiąca Królewna (Dornröschen) i Rosamunde / 

Teatr Polski we Wrocławiu
Spektakl grany w Teatrze Dramatycznym m.st. Warszawy
na Scenie im. G. Holoubka
26 kwietnia o 19:00; 27 kwietnia o 18:00

Spektakl o tym, jak najsprawniej zadać torturę. Gdzie uderzać i z jaką kulturą? Do jakiej opowieści przywiązać naszą ofiarę? Co zrobić, by kat i ofiara mogli odczuwać się głębiej i intensywniej? Wyobraźmy sobie, że przykładamy rękę do ciała drugiego człowieka jak do instrumentu. I gramy na nim tak długo i tak mocno, aż nas poprosi o bis.

W tym wszystkim kryje się też metafora teatralnego świata – tyle że a rebours. Bo tutaj to właśnie zagęszczenie formy wywołuje wstrząsający efekt. Marciniak nie pozwala aktorom budować psychologicznie pogłębionych postaci, grzebać w bebechach. Każe traktować je z dystansem, na chłodno. I paradoksalnie, w tych laboratoryjnych warunkach czuje się, jak podskórnie aż kipi od emocji. Jakby ktoś rozpalił ogień na tafli lodu.
(Magda Piekarska, „Gazeta Wyborcza – Wrocław”)

Przekład: Mateusz Borowski i Małgorzata Sugiera
Opracowanie tekstu i dramaturgia: Łukasz Wojtysko
Scenografia, kostiumy i reżyseria światła: Katarzyna Borkowska
Muzyka: Piotr Kubiak
Choreografia: Dominika Knapik
Obsada: Małgorzata Gorol, Ewa Skibińska, Katarzyna Strączek, Andrzej Kłak, Piotr Nerwelski,, Michał Opaliński, Paweł Smagała oraz Mikołaj Ferenc, Krzysztof Dudek, Grzegorz Rdzak, Rossy i Tim
Przedstawienie jest przeznaczone dla widzów dorosłych i zawiera sceny seksu.
W spektaklu wykorzystywane jest światło stroboskopowe.
Czas trwania 100 minut (bez przerwy)

małe
Warszawskie Spotkania Teatralne

Spektakle wybrał Krzysztof Rau – Reżyser, aktor lalkarz, dramatopisarz i autor scenariuszy, dyrektor Białostockiego Teatru Lalek, Teatru „Lalka” w Warszawie, Teatru Lalek „Banialuka” w Bielsku-Białej oraz prywatnego Teatru 3/4-Zusno, założyciel i wieloletni dziekan Wydziału Sztuki Lalkarskiej Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Warszawie (filia w Białymstoku), profesor sztuk teatralnych. Powołał do życia Ogólnopolskie Spotkania Teatrów Lalek (1984, 1984, 1989) i był współorganizatorem Ogólnopolskiego Konkursu Dramaturgicznego (od 1978). Zainicjował również budowę gmachu dla Białostockiego Teatru Lalek, ukończoną w 1979 roku. Był to pierwszy w Polsce profesjonalny budynek stworzony z myślą o potrzebach sceny lalkowej.

Spektakle

Roksana Jędrzejewska-Wróbel na motywach powieści Rudyarda Kiplinga KSIĘGA DŻUNGLI
Reżyseria: Ewa Piotrowska

Teatr Lalek Banialuka im. Jerzego Zitzmana w Bielsku-Białej
Spektakl grany w Teatrze Dramatycznym m.st. Warszawy
na Scenie na Woli im. T. Łomnickiego
14 kwietnia o 10:00

Spektakl o pokonywaniu własnych słabości. Grzeczna Alicja, posłuszna córeczka porządnych i rozsądnych rodziców, w czasie lektury „Księgi dżungli”, zostaje niespodziewanie wciągnięta do niezwykłego świata zwierząt. Rządzą w nim surowe, ale sprawiedliwe prawa. Nie ma tam miejsca na niepewność i lęk. Dziewczynka na swojej drodze spotka wiele istot, z którymi będzie musiała się zmierzyć lub je oswoić. Najważniejszą jednak walkę stoczy sama ze sobą: ze swoimi obawami, strachem i niezdecydowaniem.

W przedstawieniu dżungla żyje – tańczy, śpiewa, radzi, goni i ucieka – poluje. Na scenie można zobaczyć różnorodne formy lalkowe i totemiczne oraz oryginalne maski. W gąszcz dżungli wciągnie widzów nie tylko interesująca scenografia, ale także odwołująca się do etnicznych rytmów muzyka. Dodatkowym walorem przedstawienia jest jego familijny charakter i fakt, że zachwyca i skłania do refleksji nie tylko dzieci, ale też ich opiekunów.
(Magdalena Legendź, Teatr Lalek)

Scenografia: Julia Skuratova
Muzyka: Wojciech Błażejczyk
Ruch sceniczny: Ewelina Ciszewska
Obsada: Małgorzata Bulska, Maria Byrska, Magdalena Obidowska, Dagmara Włoszek, Władysław Aniszewski, Konrad Ignatowski, Włodzimierz Pohl, Ziemowit Ptaszkowski
Muzykę do przedstawienia nagrał zespół Hastag Ensemble w składzie: Agnieszka Guz (skrzypce), Aleksandra Demowska-Madejska (altówka), Dominik Płociński (wiolonczela), Oliwier Andruszczenko (duduk), Wojciech Błażejczyk (perkusjonalia, flet, valiha, ektar)
Czas trwania: 55 minut (bez przerwy)
Spektakl dla dzieci od 7 lat

Katalin Szegedi PALKO
Reżyseria: Kata Csato

Białostocki Teatr Lalek
Przedstawienie grane w Teatrze Dramatycznym m.st. Warszawy
na Scenie Przodownik
16 kwietnia o 16:00; 17 kwietnia o 12:00 i 16:00

Palko to chłopiec ciekawy świata, który odkrywa go jeżdżąc na hulajnodze. Ma bogatą wyobraźnię, czyta mnóstwo książek. Jest bardzo podobny do swoich kolegów, wesoły i pomocny, ale odrobinkę nieporadny… Właśnie próbuje znaleźć prawdziwą przyjaźń.

Od takich spotkań z teatrem warto zaczynać przygodę ze sztuką mając te cztery, czy sześć lat. Rodzicom i dziadkom też przyda się przypomnienie dzieciństwa, kiedy, mam nadzieję, wierzyli, że tylko niebo może ograniczać ich możliwości, aspiracje, wyobraźnię.
(Jerzy Doroszkiewicz, „Kurier Poranny”)

Scenografia: Matravolgyi Akos
Muzyka: Krzysztof Dzierma
Obsada: Grażyna Kozłowska, Agnieszka Sobolewska, Iwona Szczęsna, Jacek Dojlidko
Czas trwania: 45 minut (bez przerwy)
Spektakl dla dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym

NOC BEZ KSIĘZYCA
na podstawie książki Etgara Kereta i Shiry Geffen „A Moonless Night”
Reżyseria i choreografia: Maćko Prusak

Wrocławski Teatr Lalek
Przedstawienie grane w Teatrze Studio im. St. I. Witkiewicza
na Dużej Scenie
18 kwietnia o 10:00

Opowieść utkana z gestu i dźwięku. Gdy zapada noc, robi się ciemno, a nawet bardzo ciemno. No chyba, że świeci księżyc. Ale on nie zawsze świeci, czasem nie ma go na niebie. Co wtedy porabia? To pytanie nie daje spokoju Zohar, która postanawia odnaleźć nieobecny księżyc i przywrócić jego światło światu pogrążonemu w ciemności. Wyrusza w podróż przez nocne miasto, odważnie stawiając czoła wszystkim niespodziankom – między innymi ludziom przypominający ryby, złodziejom wyglądającym zupełnie jak złodzieje, czy księżycowi w ogóle przypominającym księżyca… Świat nocą jest zupełnie inny niż za dnia, Ale nie trzeba się go bać, bo tylko wtedy można odkryć, jaki jest ciekawy. W tej opowieści każdy może zobaczyć coś zupełnie innego, tak jak każdy ma prawo do zabawy z własną wyobraźnią.

Nikt na widowni nie miał najmniejszego problemu z rozumieniem scenicznej akcji. Maluchy zresztą nierzadko szybciej łapały fabułę niż dorośli. Maćko Prusak potrafił obudzić w sobie dziecko podczas pracy nad tym widowiskiem. Wymusił na aktorach zaskakujące pauzy i zwolnienia działań scenicznych. Młodzi widzowie rewelacyjnie wypełniali te wszystkie fragmenty własnymi skojarzeniami. Spektakl sprawnie ożywia i inspiruje dziecięcą wyobraźnię.
(Mirosław Kocur, teatralny.pl)

Przełożyła: Agnieszka Maciejowska,
Zrymował: Michał Rusinek
Scenariusz i dramaturgia: Marta Giergielewicz
Scenografia, światła, projekcje video: Mirek Kaczmarek
Muzyka: Patrycja Hefczyńska, Marcin Kowalski
Obsada: Kamila Chruściel, Radosław Kasiukiewicz, Marek Koziarczyk, Agata Kucińska, Marta Kwiek, Patrycja Łacina-Miarka, Tomasz Maśląkowski, Grzegorz Mazoń, Sławomir Przepiórka, Marek Tatko
Czas trwania: 80 minut (bez przerwy)
Spektakl dla dzieci od 6 lat

ANY-BODY

Akademia Teatralna im. A. Zelwerowicza w Warszawie, Wydział Sztuki Lalkarskiej w Białymstoku
Spektakl grany w Teatrze Dramatycznym m.st. Warszawy na Scenie Przodownik
19 kwietnia o 10:00 i 12:00

Spektakl łączący teatr plastyczny, lalkowy i teatr tańca, zabawa formą dla dzieci i dorosłych. „Any-body” pokazuje możliwości, jakie daje animowanie ludzkiego ciała. Do dłoni, stóp, kolan i brzucha, dodano rekwizyty i kostiumy, by opowiedzieć o życiu, jego rozterkach i radościach.

Każda lalka jest inna. Posiada odrębne możliwości animacyjne i inny wyraz plastyczny. Każda niesie ze sobą własną historię i swoją tajemnicę. Od wyobraźni studentek zależało, co wydobędą na światło dzienne i o czym będą opowiadać.
(Prof. Wiesław Czołpiński, Prorektor Akademii Teatralnej)

Opieka pedagogiczna: prof. Wiesław Czołpiński, as. Agnieszka Makowska
Światło i muzyka: Rafał Iwański
Obsada: Magdalena Dąbrowska, Milena Kobylińska, Małgorzata Rytel
Czas trwania: 40 minut
Spektakl dla dzieci od 10 lat

Marta Guśniowska BAŚŃ O DZIELNYM RADOMIRZE
Reżyseria: Marek Zákostelecký

Teatr Powszechny im. Jana Kochanowskiego w Radomiu
Przedstawienie grane w Teatrze Dramatycznym m.st. Warszawy
na Scenie Przodownik
21 kwietnia o 10:00 i 12:00

Kolorowa i zabawna muzyczna baśń o dzielnym rycerzu Radomirze, który wędrując w poszukiwaniu swojego miejsca na ziemi, spotyka piękną Rusałkę i poznaje historię Zaczarowanego Miasta. Rycerz zakochuje się od pierwszego wejrzenia i wyrusza w niebezpieczną podróż, by znaleźć sposób na zdjęcie klątwy z miasta. W wyprawie towarzyszy mu wierny druh – Koń, który cierpliwie znosi najdziwniejsze pomysły Radomira. Kogo spotkają na swojej drodze? Czym zakończy się ich wyprawa?

Marek Zákostelecký sprawnie połączył teatr żywych aktorów z lalkami – pacynkami oraz maskami. Piątka aktorów z łatwością przeskakuje z konwencji w konwencję, dając dziecięcej (choć nie tylko) publiczności ponad godzinę świetnej teatralnej zabawy. Aktorzy grają w zawrotnym tempie: co rusz zmieniają nie tylko kostiumy, lecz przeobrażają się także z postaci w postać. Udało się to, co najtrudniejsze – przygotować mądry spektakl dla małych i dużych.
(Paulina Borek-Ofiara, Teatralia)

Dramaturgia: Elżbieta Chowaniec
Scenografia: Marek Zákostelecký
Muzyka: Vratislav Šrámek
Choreografia: Aneta Jankowska
Obsada: Magdalena Mioduszewska, Magdalena Witczak, Alan Bochnak, Przemysław Bosek, Robert Mazurek
Czas trwania: 60 minut (bez przerwy)
Spektakl dla dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym

PAN BAM I PTAK AGRAFKA
wg opowiadania Andrzeja Kuby Sielskiego
Reżyseria, inscenizacja, scenografia i kostiumy: Bartłomiej Ostapczuk

Teatr Lalki i Aktora „Kubuś” w Kielcach
Przedstawienie jest grane w Teatrze Dramatycznym m.st. Warszawy
na Scenie na Woli im. Tadeusza Łomnickiego
22 kwietnia o 10:00

Poetycka, wzruszająca, ale i zabawna opowieść o przyjaźni. Pan Bam wiódł samotne, ale całkiem wesołe życie. Dzięki umiejętności rozśmieszania każdego dnia poprawiał humor sobie i innym. Pewnego razu spotkał Agrafkę – ptaka ze złamanym skrzydłem i już nie był sam. Aż do niespodziewanego rozstania, kiedy to Agrafka zgubiła się na zatłoczonym festynie. Zrozpaczeni przyjaciele, szukając się nawzajem, trafili do zaczarowanej krainy – labiryntu, w której przechodząc przez kolejne drzwi, można było znaleźć się w dziwnych i zaskakujących miejscach. Historia opowiedziane bez słów, ekspresją ciała, mimiką i czytelnym gestem aktorów.

Spektakl jest niezwykle dynamiczny, zaskakuje widza scenami, które zmieniają się jak obrazki w kalejdoskopie. Jedne wywołują głośny śmiech, inne ściskają gardło wzruszeniem. Nic dziwnego, że za tak niezwykłą opowieść widownia dziękowała owacjami.
(Lidia Cichocka, „Echo Dnia”)

Lalki: Mateusz Mirowski
Muzyka: Maja Pietraszewska-Koper
Reżyseria świateł: Andrzej Król
Charakteryzacja : Aleksandra Plewako-Szczerbińska
Obsada: Jolanta Kęćko, Ewa Lubacz, Małgorzata Sielska, Michał Olszewski, Andrzej Kuba Sielski, Błażej Twarowski
Czas trwania: 55 min (bez przerwy)
Spektakl dla dzieci od 4 lat

Malina Prześluga SMOKI
Reżyseria: Jerzy Jan Połoński

Teatr Maska z Rzeszowa
Spektakl grany w Teatrze Dramatycznym m.st. Warszawy
na Scenie Przodownik
23 kwietnia o 13:00 i 15:00

Kto powiedział, że ludzie istnieją? A może jesteśmy smokami? Wszystko jest kwestią umowy i wyobraźni. Jedno jest pewne – czy to smok, czy też człowiek, musi wyzbyć się uprzedzeń i uwierzyć, że wszystko jest możliwe. Zwłaszcza w bajkach. Bo może to właśnie nasze życie jest bajką? Bo tylko wtedy, gdy wpuścimy ją do naszego życia, możemy stać się szczęśliwsi i dostrzec to, co często mijamy bez zastanowienia. Smoki istnieją i mogą nauczyć nas wielu pożytecznych rzeczy, a i my możemy pokazać im świat, jakiego nie znają. Zaprośmy je tylko do naszego pokoju, żeby sobie pohasały, lub odwiedźmy je pod łóżkiem. Kto nie z nami, ten nie smok!  

W świecie smoków życie toczy się najzupełniej normalnie: dorosłe smoki chodzą rano do pracy i mają prezydenta, a małe smoki chodzą do szkoły, gdzie uczą się latania, a wieczorem czytają pod kołdrą przerażające baśnie o złych ludziach, którzy zioną ogniem, pożerają owce i porywają smoczyce. Na szczęście małe smoki wiedzą, że przecież ludzie nie istnieją… Oczywiście nie byłoby zabawy, gdyby te dwa światy – ludzi i smoków – nie zderzyły się ze sobą. Po drodze bohaterowie przeżyją wiele przygód, mnóstwo przy tym emocji i śmiechu. Zwariowane perypetie ludzkich i smoczych bohaterów prowadzą do szczęśliwego finału.
(Magdalena Mach, „Gazeta Wyborcza. Rzeszów”)

Scenografia: Monika Wójcik
Muzyka: Marcin Partyka
Ruch sceniczny: Ewelina Ciszewska
Obsada: Jadwiga Domka, Malwina Kajetańczyk, Natalia Zduń, Kamil Dobrowolski, Jerzy Dowgiałło (gościnnie), Paweł Majchrowski
Spektakl dla dzieci od 6 lat
Czas trwania: 70 minut (bez przerwy)

ŁAZIENKOWY PLAC ZABAW

Stowarzyszenie Kooperacja FLUG z Białegostoku
Przedstawienie grane w Teatrze Dramatycznym m.st. Warszawy
na Scenie im. Haliny Mikołajskiej
24 kwietnia o godz. 12:00 i 16:00

Czy mycie zębów musi kojarzyć się z nudnym obowiązkiem? Czy łazienka to tylko miejsce przedmiotów, których zastosowanie jest już nam dobrze znane? Nic bardziej mylnego! Na „Łazienkowym placu zabaw widzowie mogą dotknąć, usłyszeć, powąchać i zobaczyć, jak szybko zwykła rzecz przeobraża się w coś całkiem innego. Aktorzy ożywiają w spektaklu dziesiątki drobnych przedmiotów codziennego użytku. A pełna gama kolorów i muzyka na żywo stworzą pełną niespodzianek przestrzeń.

„Kasujemy” rutynę i pokazujemy, że szczoteczka do zębów może być czarodziejską różczką i czymkolwiek chcemy, tylko nasza wyobraźnia musi być otwarta.
mówi Michał Karwowski.

Opieka artystyczna: prof. Piotr Damulewicz, Błażej Piotrowski
Obsada: Izabela Zachowicz, Michał Karwowski, Patryk Ołdziejewski
Pomoc techniczna: Daniel Lasecki
Spektakl dla dzieci od 1 roku do 4 lat
Czas trwania: 30 minut