Opisy zespołów spektakli 10. Festiwalu Teatru Tańca Zawirowania
Daniel Abreu – Otros Rastros
Wtorek, 24 czerwca
19:00 Teatr Studio, Mała Scena
Człowiek jest zaangażowany w tworzenie świata. Lata mijają, a on wypełnia przestrzeń obrazami królestw i prowincji, gór i rzek, zatok i łodzi, zwierząt i ludzi, pomieszczeń, instrumentów, gwiazd… Tuż przed śmiercią odkrywa, że cierpliwie przez niego rysowany labirynt linii jest niczym innym, jak odbiciem jego własnej twarzy.
Jose Luis Borges, 1960
Choreograficzne dzieło przygotowane dla trzech tancerzy jest metaforą podróży przez życie. Ciała tancerzy poruszają się w zdeformowanej przestrzeni używając mięśni napiętych do granic możliwości i rezygnując tym samym z gestów i tańca.
Jakkolwiek tytuł „Otros Rastros” może sugerować powiązania z teatrem dramatycznym, spektakl składa się całkowicie z tańca. Ciągłość ruchu zanika, ustępując miejsca fotograficznej scenerii, która mogłaby bezpretensjonalnie przywoływać przeciwieństwa życia i śmierci.
Makijaż, gesty, mimika twarzy i ciała to sposoby, jakimi można zapewnić sobie komfort. Same w sobie reprezentują myśli lub pomysły na to, czym jest świat lub czym być powinien.
Reżyseria i choreografia: Daniel Abreu
Asystent Reżysera: Janet Novas
Wykonanie: Anuska Alonso, Alvaro Esteban and Daniel Abreu
Światła i scenografia: Daniel Abreu
Koordynacja techniczna: Sergio García
Zdjęcia: Capricolor
Premiera: 17 listopada 2010, Centro Cultural Paco Rabal (Madryt)
Spektakl został zrealizowany przy współpracy Centro de Danza Canal, Centro Cultural Paco Rabal and Provisional Danza oraz ze wsparciem Comunidad de Madrid.
DANIEL ABREU DANCE COMPANY (Hiszpania)
Daniel Abreu urodził się na Teneryfie, gdzie po raz pierwszy zainteresował się ruchem fizycznym i sceniczną ekspresją. Uzyskał dyplom z psychologii na Universidad de Educación Distancia. Współpracował z licznymi Teatrami Tańca i grupami tanecznymi w Hiszpanii, a także asystował przy wielu produkcjach międzynarodowych.
Jego Teatr zrealizował ponad trzydzieści spektakli i regularnie zapraszany jest do różnych krajów Europy, Ameryki i Azji. Ich spektakle prezentowane były na Circuito de Red de Teatros Alternativas cztery lata z rzędu, dwa razy na Aerowaves (2009 i 2011), a także w ponad 17 krajach , takich jak Dania, Brazylia, Niemcy, Korea, Portugalia, Polska, Słowenia i Szwajcaria.
www.danielabreu.com
LeeSaar – Princess Crocodile
Wtorek, 24 czerwca
20:30 Teatr Wielki – Opera Narodowa, Scena im. E. Młynarskiego
To spektakl niezwykle pomysłowy i przykuwający uwagę. Uderza emocjonalną nagością i szczerą zmysłowością.
The New Yorker
Dwoje izraelskich choreografów z Nowego Jorku, Lee Sher i Saar Harari, opierając się na języku „Gaga” (nowatorski języka ciała opracowany przez Ohada Naharina, dyrektora artystycznego Batsheva Dance Company), stworzyło we współpracy z międzynarodowymi tancerzami magnetyzujące dzieło oparte przede wszystkim na fizyczności.
Princess Crocodile to spektakl powstały podczas rezydencji w BAC – Baryschnikov Arts Center. Opowiada o dojrzewaniu i kobiecości oraz odkrywaniu kruchej ścieżki do poznania siebie.
Choreografia: Lee Sher& Saar Harari
Wykonanie: Jye-Hwei Lin, Hsin-Yi Hsiang, Candice Schnurr, Hyerin Lee, Isabel Umali, Motrya Kozbur, Delphina Parenti.
Muzyka: Soundtrack design by Saar Harari
Światła i scenografia: Avi Yona Bueno (Bambi)
Kostiumy: Naomi Luppescu
Koordynacja techniczna: Dan Stearns
Czas: 55min.
LEESAAR THE COMPANY
(Stany Zjednoczone)
LeeSaar powstał w Izraelu w 2000 roku, założony przez Lee Sher i Saara Harari. W swojej twórczości wykorzystuje różne dyscypliny i metody ćwiczeń z zakresu zarówno klasycznego teatru, jak i teatru tańca, tworząc tym samym oryginalne i niepowtarzalne spektakle.
Prócz dwojga założycieli, w Teatrze tańczy siedem dziewcząt z różnych stron świata – Tajwanu, Korei, Stanów Zjednoczonych, Malezji, Kanady i Izraela.
W 2004 roku, po rezydencjach w Sidney oraz dwóch sezonach w Tel Awiwie, LeeSaar The Company na stałe przeniósł się do Nowego Jorku, gdzie rok później Lee i Saar otrzymali zielone karty przyznawane za wybitne osiągnięcia w dziedzinie sztuki scenicznej.
www.leesaar.com
Teatr Tańca Zawirowania
Out In The Line Up
Środa, 25 czerwca
18:00 Stara Prochownia
Na Premierę „Out in the line up” Teatru Tańca Zawirowania oraz spektakl „Asphalt” Nadara Rosano obowiązuje ten sam bilet! Spektakle odbywają się w Starej Prochowni, jeden po drugim, z 10 minutową przerwą pomiędzy.
Punktem wyjścia do spektaklu „Out in the line up” była potrzeba powrotu do pierwotnego, wewnętrznego źródła i bycie lojalnym wobec niego. Dopiero potem możliwe jest poszukiwanie nowych miejsc i nowego języka ciała. Ideą jest, aby kreowany ruch był pierwotny i bezkształtny, by nie miał czystej i uporządkowanej formy, przez co może wydawać się mniej piękny, mniej oczywisty i mniej wydajny.
Zanim ukształtuje się forma, gdzieś w przestrzeni pojawia się potencjał. Możliwości, które leżą w zasięgu są niejasne i nieznane. Wiemy jednak, że w pewnym momencie ujawnią się (w różnym stopniu). Co takiego jest w pierwotnym, jeszcze nieznanym, ale świeżym i pełnym potencjału i możliwości odczuwaniu nowo narodzonego dziecka? Czy możemy powrócić do miejsca gdzie czujemy się ograniczeni, gdzie czujemy, że nasz byt i potencjał jest hamowany? A jeśli w pełni nauczymy się akceptować te ograniczenia, to czy możemy pozwolić na to, aby coś z nich powstało?
Czy ograniczenie jako potrzeba restrykcyjnej i represyjnej siły jest źródłem cierpienia, lub czy możemy użyć naszych ograniczeń jako siły kreatywnej, która prowadzi nas i określa nasze znaczenie? Czy możemy powrócić do naszych wczesnych lat, odnaleźć te ograniczenia, a potem wybrać je ponownie jako dorośli? Jaka jest cielesna różnica między odczuwaniem w młodości i w późniejszym życiu?
Badanie skupia się na różnych wrażeniach i emocjonalnych reakcjach pochodzących z tych ograniczeń, nawet jeśli będzie to prowadzić do nadmiernej stymulacji, apatii, chaosu, spokoju i wielu innych doświadczeń. Będziemy stawiać pytania o indywidualną tożsamość w obrębie relacji międzyludzkich, o rozwój tożsamości, która nie jest jeszcze w pełni uformowana, ale funkcjonuje w bardzo określonej strukturze, o stabilność, równowagę i siłę. Będziemy zanurzać się w czyjeś działania i opory oraz redefiniować okoliczności powstałe w nich.
Jakie są cielesne i emocjonalne konsekwencje tego fizycznego badania?
Choreografia: Nadar Rosano (Izrael)
Tańczą: Elwira Piorun, Magda Radłowska/Karolina Kroczak, Bartosz Figurski, Szymon Osiński
NADAR ROSANO (Izrael)
Jego prace prezentowane były w wielu krajach, m.in. w Hiszpanii, na Litwie, Cyprze, w Korei, Portugalii, Niemczech, Polsce, Holandii, Bułgarii Serbii, Rumunii, Szwajcarii. Obecnie mieszka i tworzy w Tel Awiwie (Izrael). Laureat wielu nagród dla tancerzy i choreografów, a wśród nich: drugiej nagrody podczas XXI Międzynarodowego Konkursu Choreograficznego w Hanoverze (Niemcy) oraz podczas Międzynarodowego Konkursu Tańca w Dusseldorfie (Niemcy). Otrzymał wyróżnienie w Międzynarodowym Festiwalu Miniatur Choreograficznych w Belgradzie, był także finalistą konkursu „No Ballet”.
Jako pedagog wykłada obecnie Contemporary and Release Techniques m.in. w Izraelu, Polsce i Stanach Zjednoczonych.
TEATR TAŃCA ZAWIROWANIA (Polska)
Teatr Tańca Zawirowania powstał w 2004 roku pod auspicjami Fundacji Scena Współczesna. Założycielem oraz dyrektorem Teatru Tańca Zawirowania jest Włodzimierz Kaczkowski. Kierownikiem artystycznym zespołu jest od początku Elwira Piorun, była solistka Teatru Wielkiego. Obecnie trzon Teatru Tańca tworzą: Elwira Piorun, Karolina Kroczak, Bartosz Figurski oraz Szymon Osiński. Niemalże od początku swojego istnienia Teatr Tańca Zawirowania nie tylko czynnie uczestniczy w procesach kulturotwórczych kraju, ale występuje ze swoimi spektaklami na festiwalach całego świata, począwszy od naszych europejskich sąsiadów, poprzez Azję, Afrykę skończywszy na Ameryce Północnej i Południowej.
Teatr wraz z Fundacją Scena Współczesna jest organizatorem Międzynarodowego Festiwalu Teatrów Tańca, odbywającego się w Warszawie corocznie od 2005 roku. Wydarzenie to gromadzi w czasie tygodniowego przeglądu teatry tańca z Polski i z całego świata, dając twórcom możliwość spotkania i konfrontacji dokonań artystycznych. Teatry porównują swoje doświadczenia, wzajemnie się inspirują i nawiązują znajomości, które często owocują powstawaniem wspólnych projektów artystycznych. Festiwal ma także na celu popularyzację współczesnego teatru tańca i prezentację w Polsce najnowszych światowych tendencji. Kilkudniowe warsztaty prowadzone przez instruktorów wielu rodzajów tańca współczesnego, wieczory pełne niezapomnianych wrażeń teatralnych, zażarte dyskusje, całodniowe próby. Świat wirujący od tańca.
Teatr prowadzi także działalność edukacyjną – w Akademii Tańca Zawirowania odbywają się stałe zajęcia i warsztaty, których częstym efektem są spektakle wieńczące pracę młodych tancerzy.
Nadar Rosano – Asphalt
Środa, 25 czerwca
18:00 Stara Prochownia
Na Premierę „Out in the line up” Teatru Tańca Zawirowania oraz spektakl „Asphalt” Nadara Rosano obowiązuje ten sam bilet! Spektakle odbywają się w Starej Prochowni, jeden po drugim, z 10 minutową przerwą pomiędzy.
Troje ludzi spotyka się na asfaltowej drodze, szukając bardziej przyjemnego miejsca. Jest też kot.1
Choreografia: Nadar Rosano
Tancerze: Adi Weinberg, Nadar Rosano, Yochai Ginton
Muzyka: David Bowie
Reżyseria świateł: Uri Morag
Kostiumy: F-F-F
Reżyseria: Yoram Karmi
NADAR ROSANO (Izrael)
Jego prace prezentowane były w wielu krajach, m.in. w Hiszpanii, na Litwie, Cyprze, w Korei, Portugalii, Niemczech, Polsce, Holandii, Bułgarii Serbii, Rumunii, Szwajcarii. Obecnie mieszka i tworzy w Tel Awiwie (Izrael). Laureat wielu nagród dla tancerzy i choreografów, a wśród nich: drugiej nagrody podczas XXI Międzynarodowego Konkursu Choreograficznego w Hanoverze (Niemcy) oraz podczas Międzynarodowego Konkursu Tańca w Dusseldorfie (Niemcy). Otrzymał wyróżnienie w Międzynarodowym Festiwalu Miniatur Choreograficznych w Belgradzie, był także finalistą konkursu „No Ballet”.
Jako pedagog wykłada obecnie Contemporary and Release Techniques m.in. w Izraelu, Polsce i Stanach Zjednoczonych.
A.lter S.essio – EXTension(-)
Środa, 25 czerwca
20:30 Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski,
Sala im. W. Krukowskiego
EXTension(-), którego podtytułem mogłaby być „ostatnia ścieżka”, jest swego rodzaju rozłożeniem ciała na czynniki pierwsze. To pogrzebanie ciała. Przeciwieństwo odliczania do śmierci. To retrospekcja życia bez jego narodzin. Krok do przodu będący jednocześnie krokiem w tył. To proces ukierunkowany na oswobodzenie w obrębie redefinicji świętego czasu i przestrzeni poprzez ambiwalentne kobiece ruchy. Może być to próba uporządkowania chaosu w nieprzerwany spokój i dystans. To powrót do rzeczywistości przed ewentualnym zabójstwem.
Pomysł, realizacja, zdjęcia i dźwięk: Fabrice Planquette
Choreografia: Yum Keiko Takayama
Tancerka: Yum Keiko Takayama
Tekst: Arnaud Michniak
Kostiumy: Fabrice Planquette, Yum Keiko Takayama
Video: Thierry Wilmort
Produkcja: Panem Et Circeness / Charlotte Auché
Czas trwania: 40 min
Spektakl powstał przy współpracy z: DRAC Picardie, Conseil Régional de Picardie, Amiens Métropole, DICRéAM Ministère de la Culture et de la Communication CNC CNL, 2angles Centre de création contemporaine / Relais Culturel Régional de Flers, le Lieu Multiple / EMF Poitiers, Art Zoyd Centre Transfrontalier de Productions et de Créations Musicales, La Lune des Pirates Amiens, Stereolux Nantes, La Condition Publique de Roubaix
A.LTER S.ESSIO
A.lter S.essio to francuski kolektyw artystyczny, w którego skład wchodzą Fabrice Planquette (reżyseria, audio wizualizacje) i Yum Keiko Takayama (choreografia i taniec). Każdy ich projekt jest rezultatem interdyscyplinarnych poszukiwań prowadzonych wspólnie przez oboje artystów. Performerzy, których zapraszają do udziału w swoich projektach, wnoszą do nich unikalność języka ojczystego, indywidualną wrażliwość i perspektywy.
Grupa tworzy spektakle taneczne oparte przede wszystkim na tańcu współczesnym i neo-butah (współczesnej wersji tradycyjnego tańca japońskiego, łączącego w sobie elementy teatru japońskiego i europejskie wpływy m.in. ekspresjonizmu), zestawionymi z nowoczesnymi technikami audiowizualnymi i video instalacjami. Ich spektakle próbują określić miejsce jednostki w społeczeństwie i kwestionują warunki współczesnej egzystencji. To konfrontacja z otoczeniem, z innymi ludźmi, z samym sobą… Wszystkie ich projekty opowiadają też o stracie i o walce, jaką pociąga ona za sobą. Żyć czy przetrwać? To odwieczna walka, która grozi runięciem wszelkich konstrukcji, na jakich człowiek opiera swoje istnienie. Spektakle A.lter S.essio mają zdecydowany charakter i łączą w sobie brutalność i delikatność świata.
Teatr Tańca Zawirowania – Fuera de campo
Czwartek, 26 czerwca
18:00 Stara Prochownia
Punktem wyjścia w spektaklu jest ciało i ruch. Taniec staje się wehikułem do dotarcia głębiej, do sensu i znaczeń relacji obserwowanych z zewnątrz. Wszystko po to, aby opowiadać za pomocą obrazów, które porzuciły swoje ramy. Fuera de campo to spektakl o samotności jednostki, podejmowaniu próby wchodzenia w interakcje, kończące się jednak rozpadem więzi. Fuera de campo – poza kadrem – to znaczy w polu widzenia, ale nie działania. Działania, które mogłoby zmienić znaczenie obrazu i słowa. Każda decyzja coś oznacza, implikuje, że coś za nią stoi. Obraz sugeruje, że stoi za nim decyzja, wykluczająca inne obrazy i inne punkty odniesienia.
Choreografia: Daniel Abreu (Hiszpania)
Tańczą: Elwira Piorun, Karolina Kroczak, Szymon Osiński, Bartosz Figurski
TEATR TAŃCA ZAWIROWANIA
Teatr Tańca Zawirowania powstał w 2004 roku pod auspicjami Fundacji Scena Współczesna. Założycielem oraz dyrektorem Teatru Tańca Zawirowania jest Włodzimierz Kaczkowski. Kierownikiem artystycznym zespołu jest od początku Elwira Piorun, była solistka Teatru Wielkiego. Obecnie trzon Teatru Tańca tworzą: Elwira Piorun, Karolina Kroczak, Bartosz Figurski oraz Szymon Osiński. Niemalże od początku swojego istnienia Teatr Tańca Zawirowania nie tylko czynnie uczestniczy w procesach kulturotwórczych kraju, ale występuje ze swoimi spektaklami na festiwalach całego świata, począwszy od naszych europejskich sąsiadów, poprzez Azję, Afrykę skończywszy na Ameryce Północnej i Południowej.
Teatr wraz z Fundacją Scena Współczesna jest organizatorem Międzynarodowego Festiwalu Teatrów Tańca, odbywającego się w Warszawie corocznie od 2005 roku. Wydarzenie to gromadzi w czasie tygodniowego przeglądu teatry tańca z Polski i z całego świata, dając twórcom możliwość spotkania i konfrontacji dokonań artystycznych. Teatry porównują swoje doświadczenia, wzajemnie się inspirują i nawiązują znajomości, które często owocują powstawaniem wspólnych projektów artystycznych. Festiwal ma także na celu popularyzację współczesnego teatru tańca i prezentację w Polsce najnowszych światowych tendencji. Kilkudniowe warsztaty prowadzone przez instruktorów wielu rodzajów tańca współczesnego, wieczory pełne niezapomnianych wrażeń teatralnych, zażarte dyskusje, całodniowe próby. Świat wirujący od tańca.
Teatr prowadzi także działalność edukacyjną – w Akademii Tańca Zawirowania odbywają się stałe zajęcia i warsztaty, których częstym efektem są spektakle wieńczące pracę młodych tancerzy.
Aura Dance Theatre – Box Melancoulique
Czwartek, 26 czerwca
20:00 Teatru Studio, Mała Scena
Kim lub czym jest „ja”? Do czego się odnosimy, kiedy próbujemy pokazać swoje wnętrze? Jak upływający czas buduje nasze „ja”? Czy możemy wytworzyć w naszej głowie inne bardziej złożone wymiary „czasu” i czy nie jest przypadkiem tak, że wielowymiarowe doświadczenie czasu i zdarzeń zmusza nas do tworzenia uproszczonych na płaszczyźnie fizycznej i mentalnej punktów odniesienia w naszym życiu? Czy nie każe nam to wierzyć, że punkty te istnieją tylko w jednej, konkretnej formie i kształtują naszą tożsamość, odciskając na niej wyraźne piętno?
Czworo tancerzy zostaje wrzuconych do tytułowego Box Mélancolique, gdzie próbują odnaleźć te definiujące człowieczeństwo punkty odniesienia – wizualizując i rozkładając na czynniki pierwsze, tworząc nowy krajobraz mentalny łączący linie czasu w jedno wizualne doświadczenie.
Choreografia: Johannes Wieland (Niemcy)
Tancerze: Gotaute Kalmataviciute, Ruta Lelyte, Marius Pinigis, Mantas Stabacinskas
Scenografia: Os Gêmeos (Brazylia), fragmenty ekspozycji zaprezentowanej na Biennale TEXTILE’11 w Kownie
Muzyka: The Andrews Sisters, Ben Frost, Radiohead, Bert Kaempfert, Kate Bush, Phonophani i inni
Kostiumy: Johannes Wieland, Ruta Biliunaite
Czas trwania: 60 min.
Premiera: 28 października 2011
AURA DANCE THEATRE (Litwa)
AURA to jeden z nielicznych Teatrów Tańca na Litwie, który jest w pełni profesjonalny. Dyrektor artystyczna Birute Letukaite i tancerze skupiają się na tańcu współczesnego i tradycjach, które są ściśle związane z wybitnymi postaciami-pionierami tańca ekspresyjnego.
AURA brała udział w różnych imprezach międzynarodowych – na ponad 163 festiwalach organizowanych w ponad 27 krajach (m.in. w Kanadzie, Wielkiej Brytanii, Rosji, Francji i Finlandii). Zdobyli blisko 50 nagród – zarówno lokalnych, jak i krajowych oraz międzynarodowych. Za znaczący wkład do współczesnej sztuki tańca, Dyrektor Artystyczna Teatru Birute Letukaite została w 2013 roku odznaczona Złotym Krzyżem drugiego stopnia.
www.aura.lt
Almada Dance Company – La Ligne de Vie
Piątek, 27 czerwca
18:00 Teatr Studio, Mała Scena
Spektakl nawiązuje do twórczości René Magritte, którego prace zajmują ważne miejsce w historii sztuki. Pięciu wykonawców buduje narrację wokół sztuki Magritte, przywołując jego prace a także czasami postać jego samego.
W świecie Magritta obraz sugeruje wizję „dwuznacznej układanki”, która rozwiązywana jest przez pryzmat duszy. Obiekty na scenie odwołują się do wspomnień, pamięci, wyobraźni, dążąc do przedstawienia obrazów, które potrafimy rozpoznać. Widz zaproszony jest do odkrycia zagadki, która nie jest widoczna na pierwszy rzut oka.
Spektakl zbudowany jest w oparciu o specyficzną, ale jednocześnie otwartą narrację, umożliwiającą publiczności odczytywanie go w sposób jaki podpowiada im wyobraźnia.
Choreografia: Carla Jordão
Muzyka: Michael Galasso, Jonh Zorn
Kostiumy i scenografia: Carla Jordão and Fauze El Kadre
Światła: Cláudia Rodrigues
Tancerze: Beatriz Rousseau, Daniela Andana, Luís Malaquias, Nuno Gomes e Miguel Santos
Dźwięk: José Pacheco
Asystent choreografa: Maria João Lopes
Dyrektor Artystyczny: Maria Franco
Czas: 50 min
Publiczność: powyżej 12 roku życia
CARLA JARDAO
Carla Jordão jest obecnie tancerką Almada Dance Company, gdzie pracuje z takimi choreografami jak Benvindo Fonseca, Clara Andermatt, Guillermo Horta Bettencourt, Jean Paul Bucchieri, Marie Coquil i Rui Pinto. Była także tancerką w Kamu Suna Ballet Company, pod kierunkiem Césara Moniza. Współpracowała z Inestética Companhia Teatral przy spektaklu “O 3º Homem”. Brała udział w dwóch pracach choreograficznych Chaim Gebbera w Berlinie. W 2008 roku w ramach Festiwalu Sommerbult była zaangażowana w produkcję spektaklu „7XK” Mario Mattiazzo. Niedawno została zaangażowana do projektu z choreografem i dramaturgiem Célestine Hennerman’em, który ma swoją siedzibę w Düsseldorfie i Frankfurcie. Była choreografem spektaklu „Who said that God is a man?”, który był stworzony i napisany na festiwale w Zurychu (Tanzhaus Wasserwerk) i Düsseldorfie (Tanzhaus NRW), a także jest współautorką spektaklu “Duas faces e Uma parede”, stworzonego wspólnie z tancerką Lucinda Saragga. Stworzyła spektakl “La Ligne de Vie” dla Almada Dance Company, który został wybrany do reprezentowania zespołu na Platforma.hr festival (Chorwacja), Insoliti festival (Turyn), and ProART Festival (Czechy). Podczas rezydencji w L’AGORA Guilers (Francja) stworzyła solo spektakl „Self Portrait”, którym zadebiutowała podczas festiwalu La Becquée (Brest). Wspólnie z Romain Husson, stworzyła spektakl „Me you you Me”, który był rezultatem rezydencji w CEA Figueira da Foz (Portugalia).
ALMADA DANCE COMPANY (Portugalia)
Almada Dance Company, której dyrektorem jest Maria Franco, jest profesjonalnym zespołem tańca współczesnego mającym swoją siedzibę na południu Lizbony w Almadzie. Wspierany jest przez samorząd lokalny i rząd portugalski. Założony w 1990 r zespół, skupia się na tworzeniu spektakli tańca współczesnego oraz na działaniach edukacyjnych angażujących społeczeństwo w kreowanie tańca.
Zespół brał udział w festiwalach i tanecznych spotkaniach organizowanych przez różne jednostki, w szczególności Plataforma Coreográfica Portuguesa de Bagnolet – ACARTE (Lizbona), Ciclo de Dança do Teatro Académico Gil Vicente (Coimbra), Maratona de Dança, (Lizbona), Serões Culturais de Faro; XIV e XVI Marató de L´Espectacle (Barcelona), V Semana da Dança, (Guimarães) i Festival Internacional de Dança em Paisagens Urbanas Expo/98 (Lizbona).
Od 2000 roku zespół został wybrany 5 razy na Feria de Teatro – Ciudad Rodrigo w Hiszpanii. W 2003 r podróżował po Szwajcarii odwiedzając Lugano, Verscio, Basyleę, Lozannę, Zurych i Olten.
W 2004 r. brał udział w programie Europejska Stolica Kultury w Genui. W 2005 roku otrzymał zaproszenie na Konferencję Tańca Współczesnego w Polsce. W 2006 r brał udział w Xopeytez Dance Festival w Atenach i został wybrany na 26 Festival Fira de Teatre Al Carrer wTàrrega w Hiszpanii, gdzie wygrał pierwszą nagrodnę za najlepszy występ. W 2009 roku został ponownie zaproszony do Polski, tym razem przez Polski Teatr Tańca, gdzie wziął udział w VI Międzynarodowym Festiwalu Teatrów Tańca w Poznaniu, a także w Festiwalu Tańca w Gdańsku – Baltic Movement Project. W 2011/12 roku wzięli udział w festiwalu ProART w Pradze. W 2012 r. zostali zaproszeni na festiwal Scena Otwarta w Tarnowie. Zespół współpracuje z rożnymi festiwalami: od 2007 roku z Platforma.hrz Zagrzebiu, od 2010 roku z “La Becquée”w Brest we Francji i “Insoliti” w Turynie we Włoszech, a od 2012 z “Punch!” Amsterdam w Holandii gdzie często prezentuje choreografie tworzone we współpracy z krajowymi choreografami.
Kibbutz Contemporary Dance Company – If At All
Piątek, 27 czerwca
20:00 Teatr Studio, Duża Scena
Mocna i ekscytująca praca… Dzieło o wielkiej sile stworzone z największą ufnością…
Jerusalem Post
Poruszający spektakl teatralny oparty na obrazach symbolicznych i abstrakcyjnych okręgów przeobrażających się z form zamkniętych w struktury otwarte. Przestrzeń ruchu fizycznego, której istotą jest łańcuch różnorodnych zdarzeń oraz stale zmieniających się relacji międzyludzkich.
Choreografia, scenografia i światła: Rami Be’er
Tancerze: Ranana Randy, Nir Even-Shoam, Danielle Ohn, Oz Mulay, Shani Cohen, Etai Peri, Korina Fraiman, Daniel Costa, Ben Bach, Eyal Dadon, David Ben Shimon, Dafna Ironi, Tamar Barlev, Martin Harriague, Almog Kidron, Anat Oz, Olga Stetsyuk
Muzyka: Volcano Choire, H. Gudnadottir, Nine Inch Nails, Massive Attack, Murcof, Olafur Arnalds, M. Richter, J. Johansson, L. Einaud, Ophir Leibovitch
Dźwięk: Elx Claude, Rami Be’er
Kostiumy: Maor Zabar, Rami Be’er
Czas trwania: 65 min
KIBBUTZ CONTEMPORARY DANCE COMPANY
Kibbutz Contemporary Dance Company (KCDC), jeden z najważniejszych Teatrów Tańca w Izraelu. Swoją markę i rozpoznawalność zawdzięcza przede wszystkim Dyrektorowi Artystycznemu, Ramiemu Be’er, którego unikalne, ekskluzywne choreografie stały się znakiem rozpoznawczym Teatru zarówno w Izraelu, jak i na świecie. Dzięki silnej technicznie i zróżnicowanej fizycznie obsadzie tancerzy oraz ich dynamicznej wrażliwości, KCDC przedstawia to, co w izraelskim tańcu najlepsze i regularnie występuje na najważniejszych scenach i festiwalach całego świata.
KCDC zostało założone w 1973 roku przez nieżyjącego już Yehudita Amona, który stworzył podstawy dla funkcjonowania kwitnącej dzisiaj International Dance Village, która z czasem rozwinęła się i pod przewodnictwem Ramiego Be’er i zespołu KCDC zmieniła się w najwyższej klasy Centrum Tańca.
http://www.kcdc.co.il
Teatr Tańca Zawirowania – 50 twarzy Ewy
Sobota, 28 czerwca
18:00 Stara Prochownia
Jak pokazuje historia, kobieta i jej rola społeczna ulegały zmianom przez wieki. Na jakim etapie znajdujemy się obecnie? Co różni współczesne kobiety na całym świecie, a co je łączy?
Na te i wiele innych pytań poszukują odpowiedzi trzy tancerki: Maga Radłowska, Elwira Piorun oraz Paulina Święcańska, w najnowszej produkcji Teatru Tańca Zawirowania “50 twarzy Ewy”.
Artystki w ciągu 60 minut przywołują różne oblicza współczesnych kobiet z całego świata. W spektaklu poruszony zostaje problem religii jako czynnika warunkującego rolę kobiety. Przedstawione zostają kobiety szukające wzajemnie miłości i czułości w społeczności, w której ich rola sprowadza się do wydawania potomstwa na świat. Spektakl “50twarzy Ewy” poszukuje także odpowiedzi na pytanie o oblicze kreacji kobiecości w mediach i kulturze zachodniej. Jaką rolę odgrywają wyzwolone i dominujące businesswoman? Ile twarzy ma współczesna Ewa?
Choreografia: zbiorowa
Występują: Maga Radłowska, Elwira Piorun, Paulina Święcańska
Czas trwania: 60 min
TEATR TAŃCA ZAWIROWANIA
Teatr Tańca Zawirowania powstał w 2004 roku pod auspicjami Fundacji Scena Współczesna. Założycielem oraz dyrektorem Teatru Tańca Zawirowania jest Włodzimierz Kaczkowski. Kierownikiem artystycznym zespołu jest od początku Elwira Piorun, była solistka Teatru Wielkiego. Obecnie trzon Teatru Tańca tworzą: Elwira Piorun, Karolina Kroczak, Bartosz Figurski oraz Szymon Osiński. Niemalże od początku swojego istnienia Teatr Tańca Zawirowania nie tylko czynnie uczestniczy w procesach kulturotwórczych kraju, ale występuje ze swoimi spektaklami na festiwalach całego świata, począwszy od naszych europejskich sąsiadów, poprzez Azję, Afrykę skończywszy na Ameryce Północnej i Południowej.
Teatr wraz z Fundacją Scena Współczesna jest organizatorem Międzynarodowego Festiwalu Teatrów Tańca, odbywającego się w Warszawie corocznie od 2005 roku. Wydarzenie to gromadzi w czasie tygodniowego przeglądu teatry tańca z Polski i z całego świata, dając twórcom możliwość spotkania i konfrontacji dokonań artystycznych. Teatry porównują swoje doświadczenia, wzajemnie się inspirują i nawiązują znajomości, które często owocują powstawaniem wspólnych projektów artystycznych. Festiwal ma także na celu popularyzację współczesnego teatru tańca i prezentację w Polsce najnowszych światowych tendencji. Kilkudniowe warsztaty prowadzone przez instruktorów wielu rodzajów tańca współczesnego, wieczory pełne niezapomnianych wrażeń teatralnych, zażarte dyskusje, całodniowe próby. Świat wirujący od tańca.
Teatr prowadzi także działalność edukacyjną – w Akademii Tańca Zawirowania odbywają się stałe zajęcia i warsztaty, których częstym efektem są spektakle wieńczące pracę młodych tancerzy.
Kibbutz Contemporary Dance Company
If At All
Sobota, 28 czerwca
20:00 Teatr Studio, Duża Scena
Mocna i ekscytująca praca… Dzieło o wielkiej sile stworzone z największa ufnością…
Jerusalem Post
Poruszający spektakl teatralny oparty na obrazach symbolicznych i abstrakcyjnych okręgów przeobrażających się z form zamkniętych w struktury otwarte. Przestrzeń ruchu fizycznego, której istotą jest łańcuch różnorodnych zdarzeń oraz stale zmieniających się relacji międzyludzkich.
Choreografia, scenografia i światła: Rami Be’er
Tancerze: Ranana Randy, Nir Even-Shoam, Danielle Ohn, Oz Mulay, Shani Cohen, Etai Peri, Korina Fraiman, Daniel Costa, Ben Bach, Eyal Dadon, David Ben Shimon, Dafna Ironi, Tamar Barlev, Martin Harriague, Almog Kidron, Anat Oz, Olga Stetsyuk
Muzyka: Volcano Choire, H. Gudnadottir, Nine Inch Nails, Massive Attack, Murcof, Olafur Arnalds, M. Richter, J. Johansson, L. Einaud, Ophir Leibovitch
Dźwięk: Elx Claude, Rami Be’er
Kostiumy: Maor Zabar, Rami Be’er
Czas trwania: 65 min
KIBBUTZ CONTEMPORARY DANCE COMPANY
Kibbutz Contemporary Dance Company (KCDC), jeden z najważniejszych Teatrów Tańca w Izrealu, swoją markę i rozpoznawalność zawdzięcza przede wszystkim Dyrektorowi Artystycznemu, Ramiemu Be’er, którego unikalne, ekskluzywne choreografie stały się znakiem rozpoznawczym Teatru zarówno w Izraelu, jak i na świecie. Dzięki silnej technicznie i zróżnicowanej fizycznie obsadzie tancerzy oraz ich dynamicznej wrażliwości, KCDC przedstawia to, co w izraelskim tańcu najlepsze i regularnie występuje na najważniejszych scenach i festiwalach całego świata.
KCDC zostało założone w 1973 roku przez nieżyjącego już Yehudita Amona, który stworzył podstawy dla funkcjonowania kwitnącej dzisiaj International Dance Village, która z czasem rozwinęła się i pod przewodnictwem Ramiego Be’er i zespołu KCDC zmieniła się w najwyższej klasy Centrum Tańca.
http://www.kcdc.co.il
Fundacja Artystyczna PERFORM – The Conspiracy
Niedziela, 29 czerwca
16:30 Stara Prochownia
The Conspiracy jest przenikliwą i intensywną próbą zbadania zależności między przemocą a jej medialnym wizerunkiem. Spektakl łączy w sobie dwa przeciwstawne uczucia: z jednej strony współczucie dla ofiary, z drugiej zaś fascynacja katem. Tancerki w kontekście współczesnych wydarzeń i ich odbicia w kulturze masowej, w wyzywający sposób próbują odpowiedzieć na pytania: Gdzie kończy się ryzykowna zabawa w teatr, a zaczyna realny gwałt? Czy sztuka ma prawo przetwarzać przemoc i tworzyć z niej dzieło sztuki? Jak daleko można się posunąć w prowokacji własna nagością, przemocą i cierpieniem? Czy istnieje coś takiego jak pornografia zbrodni?
Tańczą: Paulina Święcańska, Maga Radłowska
Choreografia: zbiorowa
Czas trwania: 30 min
Zagreb Dance Company – Anything
Niedziela, 29 czerwca
18:00 Teatr Studio, Mała Scena
„Anything” to efekt pracy sześciu tancerzy Zagreb Dance Company, który pokazuje, że w życiu człowieka może zdarzyć się wszystko. Nie ma tu klasycznej fabuły, nie ma „ról” – są tylko tancerze, którzy robią to, co umieją najlepiej.
Historia zostaje przedstawiona jako seria obrazów usytuowanych między rzeczywistością, a światem nierealnym. Wszystko pochodzi od ciała – to hasło przewodnie „Anything”. Ciało w ruchu tworzy historię samą w sobie, nasze mięśnie zawierają wszystko to, co wydarza się w naszym życiu. To taniec żywego ciała w pustej przestrzeni.
Spektakl rozpoczyna się w wewnętrznym świecie młodej kobiety, ponieważ jest ona jedyną istotą zdolną dać początek nowemu życiu ludzkiemu, choć oczywistym jest, że nie dzieje się to bez udziału partnera. Kończy się natomiast w świecie mężczyzny, który choć jest samotny, to nie jest jedynym, który umrze. W relacji tych dwóch osób może zdarzyć się wszystko: miłość, szczęście, separacja czy po prostu bycie razem jako przeciwieństwo pustki tego świata. Ich związek raz funkcjonuje na wysokości, a raz upada i pełza jak wąż wśród gestów, tików, objęć, potrzeby kochania i bycia kochanym, a także walki między sobą. To świat, który oddziałuje bezpośrednio na oczy i uszy, stamtąd zaś przenosi do miejsc, które mogłyby przynależeć do sfery snów.
Choreografia: Daniel Abreu
Tancerze: Petra Chelfi, Aleksandra Mišić, Martina Nevistić, Petra Valentić, Ognjen Vučinić, Matea Bilosnić
Kostiumy: Kristina Jakovac Bangoura
Światła: Aleksandar Čavlek
Fotograf: Maja Kljaić
Grafika: Martina Granić
Tłumaczenie: Mirna Čubranić
Dźwięk: Tomica Kraljić, Kruno Miljan
Światła: Saša Bogojević, Marinko Maričić
Utwory wykorzystane w spektaklu: Max Richter (Derek to El Paso, Embers, Song), Christian Fennesz (Fa, Instrument 1), Peter Broderick & Machinefabriek (Departure), White Rainbow (Warm Clicked Fruit)
Premiera: 30 października 2013, Zagrzeb (Chorwacja)
We współpracy z Zagreb Youth Theatre (ZKM)
ZAGREB DANCE COMPANY
Zagreb Dance Company jest najbardziej znanym chorwackim Teatrem Tańca, który od samego początku pozostaje bezkompromisowy w swej artystycznej wypowiedzi. Zagreb Dance Company wykształcił szereg tancerzy, którzy obecnie pracują zarówno w Chorwacji, jak i za granicą. Ma na swoim koncie występy na wszystkich ważnych festiwalach w Chorwacji oraz na wielu prestiżowych festiwalach europejskich i światowych (m.in. w Niemczech, Francji, Rosji, Portugalii, Meksyku i Egipcie). Teatr jest organizatorem festiwalu teatrów Tańca i innych form ruchowych Dance and Non-Verbal Theatre Festival San Vincenti , jednego z dwóch międzynarodowych festiwali teatrów Tańca współczesnego w Chorwacji.
Ich najnowsze projekty odzwierciedlają dążenia do włączenia się w wymianę umiejętności i wiedzy poprzez partnerskie relacje z artystami równie bezkompromisowymi, co oni sami, nadając temu europejski kontekst kulturowy. Zagreb Dance Company wyróżnia się oryginalnością swoich produkcji, charakteryzujących się niepowtarzalną energią i niebagatelną gotowością do stawiania czoła wyzwaniom przeróżnych postaw i środków artystycznych. http://www.zagrebackiplesniansambl.hr
Norrdans – Beautiful Beast
Niedziela, 29 czerwca
20:00 Teatr Studio, Duża Scena
Thomas Noone:
„Muzyka Gjallarhorn przeniosła mnie do mitycznego świata, pełnego zaczarowanych koni, pięknych bogiń, odważnych wojowników… Do świata będącego bardzo starym, ale jednocześnie wiecznym, świata łączącego czasy zamierzchłe ze współczesnością. Z tego połączenia chciałem stworzyć własną niekończącą się baśń, będącą wyrazem uznania dla twórczości muzyków z Finlandii.
Myślałem o wspaniałym zwierzęciu, pierwotnym i instynktownym, które komunikuje się poprzez ruch. Zwierzęciu, które pragnie być wolne, ale jednocześnie wymaga kontaktu z innymi.
Takim właśnie zwierzęciem jest tancerz – samotny, a jednak związany z grupą. Wyrażający się jedynie poprzez swoją fizyczność, walczący ze swoim ciałem, umieszczony w przestrzeni, ale narodzony z muzyki. Piękna Bestia.”
Choreografia: Thomas Noone
Tancerze: Stacey Aung, Fanny Barrouquère, Toby Fitzgibbons, Anna Jirmanova, David Nondorf, Javier Perez, Kristian Refslund, Leila Verlinden
Muzyka: Gjallarhorn, Petter Berndalen, Ulrika Bodén, Adrian Jones, Göran Månsson
Reżyseria świateł: Peter Lundin
NORRDANS
Szwedzki Teatr Tańca Norrdans, część stowarzyszenia Scenkonstbolaget, jest jednym z najbardziej znanych skandynawskich teatrów ruchowych. Powstał jesienią 1995 roku i od tamtej pory regularnie prezentuje spektakle stworzone zarówno przez rodzimych, jak i zagranicznych choreografów i tancerzy. Pod przewodnictwem Dyrektor Artystycznej Miry Helenius, Norrdans przygotowuje zarówno istniejące już spektakle gigantów współczesnej choreografii, jak również nieustająco poszukuje nowych, świeżych talentów i możliwości współpracy.
www.norrdans.com