Chyba pora, by Teatr Druga Strefa zmienił swoją nazwę. Dlaczego? O najnowszej premierze napisał Roman Soroczyński.
Założony w 1997 roku Teatr Druga Strefa niemal na bieżąco reaguje na rozwój sytuacji. Słowo „niemal” jest istotne, bo wystawienie spektaklu wymaga – nawet, jeśli posiada się gotowy scenariusz – wielu prób. Ale jest też drugi aspekt: Teatr Druga Strefa jest pierwszym warszawskim teatrem, który w czasie epidemii wystawił spektakl premierowy.
W Ogrodzeniu Władimira Zujewa te dwa aspekty przeplatają się. Oto bowiem przed rozpoczęciem spektaklu publiczność losowała kartki z literkami: A oznaczało jedno wejście, B – drugie. W ten sposób widzowie znaleźli się po przeciwnych stronach sceny i tytułowego ogrodzenia. Miałem możliwość obserwować parę młodych ludzi, którzy – ni stąd ni zowąd – znaleźli się po przeciwnych stronach. Kiedy po premierze zapytałem, jak się czuli, obydwoje przyznali, że byli zaskoczeni, ale rozumieli istotę sprawy. Tym bardziej, że obsługa Teatru zadbała o wszelkie wymogi bezpieczeństwa, związane z obecną sytuacją epidemiczną.
W środku pewnego miasta pojawiło się ogrodzenie. Nagle człowiek, który rano poszedł do pracy, nie może wrócić do domu. W dodatku ogrodzenia pilnuje ochroniarz, który zapowiada pojawienie się tajemniczej Przybyszki, mającej przywrócić naruszony ład. Ogrodzenie uzmysławia Matce (bardzo wyrazista Halina Chrobak) i Córce, jak duża przepaść uczuciowa zaistniała między nimi. Dziewczyna i Chłopak próbują unieważnić tę granicę. Miasto zostaje wręcz przepołowione na dwa wrogie plemiona, na strefę wolności i zniewolenia. Czy zawsze wiemy, gdzie jest ta czy inna strefa? Okazuje się, że nie zawsze, bo sytuacja jest labilna. Kto jest wrogiem? W programie spektaklu czytamy, że ten, kto nie jest przyjacielem, nie jest z nami. Nie jesteś z nami, czyli jesteś przeciw. To kretyńskie stanie zaczęło się po pojawieniu się ogrodzenia. Potrzebny był powód… Jakie to wszystko jest proste…
Dlatego dobrze, że w pewnym momencie pojawia się Komentator (Sylwester Biraga). Dzięki swemu brokatowemu strojowi, wzbogaconemu fantazyjną peruką i wyrazistym makijażem i, co najważniejsze, rozsądnym podejściem, wprowadza dystans do tych konfliktów czy raczej zadrażnień.
Ogrodzenie jest drugim spektaklem Władimira Zujewa, wystawianym w Teatrze Druga Strefa. Pierwszym była Czkawka, której premiera miała miejsce w 2014 roku. Mimo, że autor jest Rosjaninem, śmiało można napisać, iż Ogrodzenie mówi wprost o podziałach w… polskim społeczeństwie. I to nie tylko tych, które wynikają z pandemicznej sytuacji. Wszak podlegamy rozmaitego rodzaju ograniczeniom. I nie chodzi mi o to, czy są one – jak powiedział jeden ze współczesnych, miernych, klasyków – „zalecane, ale nie nakazane”. Siedząc po jednej stronie widowni, sam uległem chęci obserwacji, jak zachowują się widzowie z naprzeciwka.
Mam wrażenie, że spektakl mówi również o podziałach politycznych w polskim społeczeństwie. Może zatem czas, aby już niedługo pojawiła się osoba, która – niczym Komentator – wprowadzi spokój w naszym kraju?
Sądzę, że warto to zweryfikować podczas jednego z najbliższych – 16, 17 lipca 2020 roku.
Ogrodzenie – premiera: 15 czerwca 2020 r., Teatr Druga Strefa w Warszawie
Autor: Władimir Zujew
Przekład: Marina Bolewska
Reżyseria: Sylwester Biraga
Scenografia i kostiumy: Sylwester Biraga
Współpraca przy kostiumach: Katarzyna Janczyk-Karasińska i Natalia Kida
Plakat: Jan Wawrynkiewicz
Realizacja techniczna: Eligiusz Baranowski.
Obsługa widza: Edyta Dominiak, Attila Horvath
Występują: Halina Chrobak, Anna Sandowicz, Sylwester Biraga, Piotr Duda i Paweł Ferens.
