Spektakl „Niedźwiedź Wojtek” to tegoroczna premiera Teatru Dramatycznego prezentowana na Scenie na Woli.
Tekst Tadeusza Słobodzianka (dyrektora Teatru Dramatycznego) w reżyserii Ondreja Spišáka to autentyczna historia niedźwiedzia, który towarzyszył żołnierzom 2. Korpusu Polskiego. Kupiony od Irańczyka przez polskich żołnierzy jako mały niedźwiadek stał się prawdziwym przyjacielem, a nawet powiernikiem. Żołnierze opowiadali mu ciężkie swoje losy, zarówno przed-, jak i wojenne. Dzięki temu spektakl jest autentyczną lekcją historii: o wielokulturowości polski przedwojennej, o trudach i wątpliwościach Armii Andersa, a także o losach powojennych.
„Niezwykłe jest to, że obecność niedźwiedzia wśród ludzi rodzi pytania, co jest w zwierzęciu ludzkiego, a co w człowieku zwierzęcego” – mówi reżyser Ondrej Spišák.
Wydaje się, że nowa premiera Teatru Dramatycznego idealnie wpisuje się we współczesną popularność tematów historycznych. Fabuła wiernie odwzorowuje trudne wojenne losy, nie zabierając żołnierzom chwały i bohaterstwa, ale również pokazując różnice narodowościowe i kulturowe. Nawet tytułowy niedźwiedź nie jest bez skazy, bo czasami za bardzo przytuli, a poza tym jest wielkim amatorem piwa (zresztą wódką też nie gardzi).
reżyseria: Ondrej Spišák
scenografia i kostiumy: Szilárd Boraros
drugi reżyser: Ewa Słobodzianek
taniec: Anna Iberszer
muzyka: Piotr Łabonarski
konsultacje wokalne: Aleksandra Troczyńska
konsultacje zapaśnicze: Ksawery Bidermann
konsultacje instrumentalne: Rafał Oryńczak
kierownik produkcji: Rafał Łukasz Renner
OBSADA
Niedźwiedź Wojtek: Michał Piela
Kosma: Otar Saralidze
Maks: Eryk Kulm
Terlecki: Kamil Pruban
Grynberg: Kamil Mróz
Mały: Marek Gawroński
Skwara: Kamil Siegmund
Antoniuk: Sebastian Skoczeń
Sobotni wieczór w Teatrze na Woli był wyjątkowy z jeszcze jednego powodu. Gościem był bowiem ostatni żyjący przyjaciel Wojtka, zwany „Małym Wojtkiem”: Wojciech Narębski – żołnierz 2. Korpusu Polskiego, obecnie 91-letni profesor geologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Spotkanie po przedstawieniu było okazją do poznania innych szczegółów wojennych barwnie wspominanych przez Pana Wojciecha.
