Rozmowa na telefon alarmowy nic nie kosztuje, więc nie wstydź się i dzwoń gdy ktoś potrzebuje pomocy.

Duży spadek temperatury i bardzo zimne noce to warunki pogodowe zagrażające życiu ludzi. Stołeczna policja apeluje o zwracanie uwagi na osoby bezdomne oraz potrzebujące pomocy. Czasami wystarczy jeden telefon, aby uratować komuś życie. Wszystkie zgłoszenia można kierować pod alarmowe numery Policji 997 oraz 112.

Każdego roku, w naszym kraju odnotowywane są przypadki śmierci osób bezdomnych i samotnych. Ich przyczyną jest najczęściej wyziębienie organizmu związane z niskimi temperaturami. Zwracamy się do Państwa z prośbą o przekazywanie nam informacji o osobach bezdomnych, a także samotnych, które wymagają pomocy. Nasze służby patrolowe zareagują na każde wezwanie. Policja współpracuje z przedstawicielami pomocy społecznej, noclegowniami oraz ośrodkami działającymi na rzecz pomocy bezdomnym.

Pamiętaj – ten jeden telefon może ocalić ludzkie życie. Widząc osobę śpiącą na przystanku komunikacji miejskiej, parkowej ławce lub w altanie śmietnikowej – nie wahaj się! Wybierz numer 112 (telefony komórkowe) lub 997 (aparaty stacjonarne). Twoja informacja może być bezcenna – jak ludzkie życie.

Uwaga: informacje dla osób bezdomnych udzielane są przez Centrum Zarządzania Kryzysowego Mazowieckiego Urzędu Wojewódzkiego pod bezpłatnym numerem telefonu 987. Pracownicy Wojewódzkiego Centrum Zarządzania Kryzysowego udzielają informacji na temat możliwych form wsparcia – wskazują najbliższe schroniska, jadłodajnie, czy punkty pomocy medycznej. Pod numer 987 zatelefonować może również każdy, kto zna miejsce przebywania osób bezdomnych. Odpowiednie służby zostaną o tym natychmiast poinformowane.

Niska temperatura powietrza w połączeniu z siłą wiatru przyczynia się do wychłodzenia organizmu. Hipotermia to znaczny spadek temperatury ciała połączony z zaburzeniem termoregulacji organizmu. W wyniku obniżenia temperatury ciała życiowe procesy ulegają zwolnieniu i następuje ogólne pogorszenie sprawności. Może nawet w skrajnych przypadkach stanowić zagrożenie dla życia człowieka. Najbardziej narażeni na wychłodzenie to ludzie bezdomni, którzy przebywają w nieogrzewanych pomieszczeniach tj, pustostany, altanki na działkach czy piwnicach.

Hipotermia

Wyróżnia się trzy stopnie hipotermii ze względu na głębokość obniżenia temperatury ciała:

Lekki (temperatura ciała spada do 32-35 C), charakteryzujący się uczuciem marznięcia, skóra jest blada i zimna. Występują dreszcze i drżenie mięśni. Słabną ramiona i nogi, dołączają się zawroty głowy, niepokój i dezorientacja.
Średni (temperatura ciała spada do 30-32 C), w którym następuje stadium wyczerpania, w którym objawy hipotermii lekkiej nasilają się. Dodatkowo pojawia się brak wrażliwości na bodźce i sztywnienie mięśni. Przechłodzony organizm dostaje skurczów mięśni, zachowuje się apatycznie i cierpi na zaburzenia świadomości, które powodują zobojętnienie na własny los (poszkodowany nie jest w stanie sobie pomóc).
Ciężki (temperatura ciała spada poniżej 30 C) – człowiek jest w stanie bezwładności. Poszkodowany nie odczuwa bólu, zachowaniem przypomina osobę po spożyciu alkoholu. Jego mowa jest bełkotliwa i występuje niezborność ruchowa. Puls jest słabo wyczuwalny a oddech wolny i płytki. Zanika reakcja źrenic na światło, co jest spowodowane niedotlenieniem mózgu. Poszkodowany ostatecznie traci przytomność.

Obniżenie temperatury ciała do 25 C może prowadzić do śmierci.

Algorytm postępowania
w przypadku hipotermii:

Sprawdzić czy jest bezpiecznie.
Założyć rękawiczki (ochronne lateksowe)
Ocenić stan ogólny poszkodowanego (sprawdzić przytomność i oddech)
Wezwać pogotowie
Zabezpieczyć poszkodowanego przed dalszym wychłodzeniem:

gdy jest to możliwe przenieść lub zaprowadzić poszkodowanego do ciepłego pomieszczenia , w innym przypadku starać się znaleźć miejsce osłonięte od śniegu, wiatru i deszczu,
jeżeli ubranie poszkodowanego jest mokre należy jak najszybciej zdjąć je bez zbędnego poruszania poszkodowanego (np. rozcinając je),
w przypadku podejrzenia odmrożenia okolic dystalnych ciała tj. uszy, nos, ręce i stopy należy rozluźnić uciskające części garderoby, które ograniczają ukrwienie,
poszkodowanego należy okryć kocem lub folią izotermiczną złotą stroną do góry,
dodatkowo wskazane jest okrycie szyi i głowy co zmniejszy utratę ciepła.

Gdy poszkodowany jest przytomny możemy podać do picia gorące napoje (wskazane są z dużą zawartości cukru np. z sokiem malinowym). W żadnym przypadku nie podajemy alkoholu, który powoduje rozszerzenie naczyń krwionośnych, a tym samym potęguje oziębienie organizmu.
W przypadku stwierdzenia uszkodzeń skóry zabezpieczyć je suchym opatrunkiem.
W przypadku , gdy osoba poszkodowana jest nieprzytomna, a ma czynności życiowe ułożyć w pozycji bezpiecznej, która zapewni swobodne oddychanie.
Stale kontrolować oddech poszkodowanego.
Kiedy dojdzie do zatrzymania oddechu i krążenia należy przystąpić do resuscytacji krążeniowo – oddechowej.
W żadnym przypadku NIE WOLNO:
- pocierać stóp i rąk poszkodowanego, ponieważ możemy spowodować dodatkowe uszkodzenia skóry (nie wolno również nacierać śniegiem!);
- zostawić poszkodowanego samego;
- gwałtownie poruszać poszkodowanym, ponieważ może to doprowadzić do szybkiego przemieszczenia się schłodzonej krwi w kierunku serca;