Antyprzewodnik po Warszawie

Są co najmniej trzy powody, aby kupić książkę „Paskudnik Warszawski”. Omawia je Roman Soroczyński.

Na stronie internetowej Wydawnictwa Złomnik wymieniono trzy powody, dla których warto kupić książkę Paskudnik warszawski:

Jeśli kochasz Warszawę i chcesz się trochę zjeżyć.
Jeśli nie cierpisz Warszawy i chcesz się utwierdzić w swoim przekonaniu.
Jeśli nie znasz Warszawy i chcesz ją poznać od najlepszej, to znaczy najbrzydszej strony.

Autor książki, Tymon Grabowski, zabiera czytelników na wycieczkę po najpaskudniejszych (w jego opinii) miejscach stolicy. W każdej z warszawskich dzielnic znalazł okropne miejscówki: zawalające się kamienice, ruiny fabryk, rozległe obszary pokolejowe, relikty wiejskiej zabudowy, zapuszczone i zaniedbane tereny leżące bardzo blisko prestiżowych i reprezentacyjnych miejsc stolicy, pomazane ściany i gnijące graty.

Tymon Grabowski prowadzi serwis Autoblog.pl. Od 2005 roku jest dziennikarzem motoryzacyjnym. W przeszłości był redaktorem naczelnym magazynu MAXI tuning, wieloletnim współpracownikiem tygodnika „Motor” oraz miesięczników „Auto Moto” i „Classicauto”. Twórca strony i kanału YT „Złomnik”, autor licznych publikacji i książek na tematy motoryzacyjne. Nie ogranicza się jednak tylko do tematyki samochodowej, o czym świadczy choćby jedna z jego inicjatyw, opisywana na naszej stronie (zob. [LINK]). Uwielbia podróże: odwiedził już Las Vegas, Tokio, Hawanę i Sochaczew. Miał w życiu ponad 50 samochodów, a planuje kolejnych 100.

Książka Paskudnik Warszawski również wychodzi poza sprawy motoryzacyjne.
Tymon Grabowski zamieścił w niej swoje własne warszawskie wspomnienia, których jest niemało, bowiem mieszka w stolicy od urodzenia. Dodał do tego obszerne opisy, często oparte na sfabularyzowanych historiach ze starych numerów „Życia Warszawy”. Sięgnął w nich aż do 1948 roku. Wykonał mnóstwo zdjęć: tylko trzy spośród zamieszczonych w książce nie są jego autorstwa. Pierwsze z nich zaczął robić w 2005 roku, kiedy to wpadł na pomysł wydania takiej książki. Od tego czasu niektóre miejsca zmieniły się, ale to tylko dobrze świadczy o spostrzegawczości autora i jego miłości do Warszawy – miasta pozszywanego z różnych kawałków. Wszak pamięć o tym, jak coś wyglądało nawet kilka lat temu, jest bardzo istotna! Tym bardziej, że niektóre z tych obiektów nie zostały odbudowane, ale wręcz przeciwnie! Nie bez kozery autor stwierdza ironicznie:

Zabytki, mówię wam, to same problemy.

Paskudnik Warszawski – okładka książki
fot. Roman Soroczyński

Jak w każdym przewodniku, a właściwie „antyprzewodniku”, w publikacji zamieszczono wyniki subiektywnego wyboru autora. Nie znalazło się w niej wszystko, jak choćby informacja, że we wspomnianym na stronach 90-91 drewniaku Paprockiego kręcono fragment pierwszego odcinka „Stawki większej, niż życie”. Ale to również zaliczam do zalet książki. Pomimo pewnych błędów redakcyjnych powinna ona być inspiracją dla osób, które nie chcą krążyć tylko po Śródmieściu Warszawy: od Nowego Światu do Starego Miasta.