Od 30 marca największa teatralna impreza w stolicy. Warszawskie Spotkania Teatralne to przegląd najciekawszych spektakli z całej Polski.
Program zawiera oprócz spektakli głównych, przedstawienia dla młodych widzów oraz imprezy towarzyszące.
Imprezy towarzyszące
To głównie spektakle telewizyjne oraz najnowsze premiery warszawskiego Teatru Dramatycznego.
Wśród spektakli telewizyjnych: „Za i przeciw”, „Chłodna jesień”, „Molier, czyli zmowa świętoszków”, „Powidoki” (jako nawiązanie do ostatniego filmu Andrzej Wajdy) , „Tango”, „Stalin” i „Opowieści Hollywoodu”.
Teatr Dramatyczny zaprezentuje: „Obrzydliwcy„, „Ten drugi dom”, „Historia Jakuba”, „Sługa dwóch panów”, „Coming Out„, „Wizyta starszej pani” i premierowo „Tajny Dziennik”.
Małe Warszawskie Spotkania Teatralne
Cykl przedstawień dla najmłodszych, ale i rodzice odnajdą w nim głębię. W repertuarze:
- „Piekło – niebo” Wrocławskiego Teatru Lalek
- „Kolorowi ludzie” i „Trzej muszkieterowie” Opolskiego Teatru Lalki i Aktora
- „Szklana górę” Teatru Lalek Banialuki
- „Cirkus charms” słowackiego Teatro Tatro z Nitry
- „Straszna piątka” Białostockiego Teatru Lalek
- „Żabka” i „Opowieści z niepamięci” Teatru Animacji w Poznaniu
Program główny
Dziesięć spektakli z całej Polski. Tylko w jednym przypadku nazwisko reżysera pokrywa się z ubiegłorocznym. Co może równie istotne w obecnych czasach – spektakle, które nie mają zarzutów prokuratorskich … :
- „Wyspa” Teatru Pieśni Kozła, w reżyserii Grzegorza Brala, czyli nawiązanie do „Burzy” Szekspira
- niezwykła okazja – moskiewski spektakl Grzegorza Jarzyny: „Iwona księżniczka Burgunda” – oczywiście na podstawie Witolda Gombrowicza
- niezawodny duet reżyserski Strzępka–Demirski z Narodowego Starego Teatru w Krakowie ze spektaklem „Triumf woli” – podobno, chociaż trudno w to uwierzyć znając tych reżyserów, z pozytywnym przesłaniem
- spektakl o długim, ale intrygującym tytule: „Żony stanu, dziwki rewolucji, a może i uczone białogłowy” znakomicie znanego warszawskiej publiczności Teatru Polskiego z Bydgoszczy w reżyserii duetu Jolanta Janiczek i Wiktor Rubin
- jeden z najtrudniejszych spektakli ostatniego roku „Podopieczni” Elfriede Jedlinek – jak tej autorki to wiadomo że rzecz o uchodźcach, w reżyserii Pawła Miśkiewicza z Narodowego Starego Teatru im. Heleny Modrzejewskiej
- „Punkt Zero. Łaskawie” Teatru Provisorium – historia nazistowskiego oficera
- wizyta Teatru im. Stefana Żeromskiego z Kielc z przedstawieniem w reżyserii Grzegorza Wiśniewskiego „Harper” – okazja do porównania z niedawną premiera Teatru Dramatycznego
- chyba po raz pierwszy gościnnie w Warszawie teatr z Kalisza ze spektaklem „Najgorszy człowiek na świecie” w reżyserii Anny Smolar … ciekawe do kogo nawiązuje tytuł …
- Gombrowicz po raz drugi: „Ślub” w reżyserii Anny Augustynowicz w koprodukcji szczecińskiego Teatru Współczesnego i opolskiego Teatru im. Jana Kochanowskiego
- i w końcu znakomity teatr z Nowej Huty – Teatr Łaźnia Nowa ze spektaklem „Wszystko o mojej matce” – kojarzy się z filmem Almodovara? Bo ma się kojarzyć.
Bilety, karnety
Pierwsze emocje już za widzami. System zakupu biletów nie należy do nowoczesnych, więc o godz. 15.00 w czwartek 9 marca większość zdesperowanych teatromanów walczyła z własnymi nerwami. Nie mówiąc już o pani w kasie Teatru Dramatycznego, która miała łzy w oczach – przez godzinę zdołała sprzedać bilety dwóm klientom.
Chyba taka impreza zasłużyła na trochę lepszą organizację sprzedaży?