27 IX 1944 środa. Wschód słońca 6.46, zachód 18.39, średnia temperatura powietrza 10 °C, zachmurzenie duże, deszcz.
Po dotarciu do Śródmieścia ppłk „Karol” otrzymuje rozkaz powrotu z wojskiem do opuszczonej dzielnicy. Wykonanie tego rozkazu jest już jednak niemożliwe…
O godzinie 13:00 Mokotów skapitulował.
Na ul. Dworkowej pod nr 3-5 [komenda żandarmerii na Powiat Warszawski] policjanci z Schutzpolizei wymordowali ok. 120 żołnierzy AK, którzy zabłądzili w kanałach w czasie ewakuacji Mokotowa i po kilkudziesięciu godzinach morderczego marszu omyłkowo wyszli z włazu na terenie zajętym przez Niemców.
W Śródmieściu zniszczono kilka stanowisk niemieckich karabinów maszynowych w al. Ujazdowskich i al. Jerozolimskich obok potężnego gmachu BGK.
W ciągu dnia odparto niemiecki wypad na Książęcą.
W północnej części dzielnicy odparto również niemieckie próby wtargnięcia w ul. Łucką i Pańską.
Na Żoliborzu dowodzący obroną dzielnicy ppłk „Żywiciel” odrzuca propozycje kapitulacji.
W Kampinosie Niemcy rozpoczynają operację „Sternschnuppe” [„Spadająca Gwiazda”], której celem jest likwidacja kampinoskiego ugrupowania AK, którym od 16 sierpnia dowodzi mjr. „Okoń”.
Depesza gen. „Montera” do gen. „Bora”
Melduję, że przyznany mi kontyngent odznaczeń Krzyżem Walecznych w wysokości 800 – został całkowicie wyczerpany.
Proszę o podwyższenie kontyngentu do 1600.
„Biuletyn Informacyjny”, 27 IX C
Powstanie Warszawskie
Dorobek, który nie przeminieLos zgotował Powstaniu bardzo ciężki cios.
Jedno z jego głównych zadań: wyrzucenie z miasta Niemców, mające umożliwić ustalenie się tu frontu walk sowiecko-niemieckich, a przez to zaoszczędzenie stolicy ofiar i zniszczeń – nie zostało urzeczywistnione.
Zmienne losy wojny unieruchomiły właśnie nad Wisłą front na nieoczekiwanie długi czas.
Lecz choć nie dało się zaoszczędzić miastu najcięższych w jego dziejach zniszczeń, to jednak Powstanie wniosło szereg nieprzemijających wartości, którymi żyć będą całe pokolenia.
Królewska 16
Po raz ostatni, 27 września, Niemcy z furią i zaciekłością zaatakowali przy wsparciu dwóch czołgów redutę Królewska 16 i pobliską placówkę „na wyłomie”.
I ten atak został odparty.
Z „wyłomu” wyniesiono ciężko rannego „Feliksa II”.
Źródła:
- Maciej Kledzik, „Królewska 16”, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 1984.
- Antoni Przygoński, „Udział PPR i AL w Powstaniu Warszawskim”, Książka i Wiedza, Warszawa 1970
- Almanach Powstańczy 1944 z kalendarzem na rok 2004, Miasto Stołeczne Warszawa, Warszawa 2003
- Witryna Internetowa: http://www.whatfor.prv.pl
