0

75. rocznica likwidacji Pawiaka

Pawiak - teren dawnego więzienia współcześnie, widok od ul. Dzielnej. Widoczne wejście do Muzeum Więzienia Pawiak
Pawiak – teren dawnego więzienia współcześnie, widok od ul. Dzielnej. Widoczne wejście do Muzeum Więzienia Pawiak
fot. Adrian Grycuk (Wikimedia)

Tydzień przed wybuchem Powstania Warszawskiego, niemieccy okupanci podjęli decyzję o ewakuacji więzienia przy ulicy Dzielnej.

Kolejne dni zapisały się w pamięci Więźniów jako okres szczególnie dramatyczny. Przebywających tu Osadzonych podzielono wówczas na trzy grupy.

Kilkuset Więźniów stracono w kolejnych egzekucjach, trwających niemal nieprzerwanie do 31 lipca 1944 roku, zaś niemal dwa tysiące wywieziono 30 lipca do niemieckich obozów koncentracyjnych – KL Gross-Rosen i KL Ravensbrück.

Najmniej liczną grupę Osadzonych, liczącą niespełna 300 osób, objęły wówczas zwolnienia…

Dr Anna Czuperska-Śliwicka, niemal do ostatka opiekująca się ostatnimi chorymi, pozostałymi w więziennym szpitalu, zapisała po latach:

Po raz pierwszy cele potężnego gmachu Pawiaka są puste.
Gestapo gorączkowo, niemal w panice pozbyło się setek swoich więźniów.
Opustoszały cele na Serbii. (…)
Życie więzienne, do niedawna jeszcze tętniące okrutnym rytmem, zamarło.      

30 lipca 2019 roku, w dniu odejścia z więzienia przy ulicy Dzielnej ostatnich transportów do obozów koncentracyjnych, obchodzimy 75. rocznicę likwidacji Pawiaka.

Dla upamiętnienia tamtych tragicznych wydarzeń Muzeum Więzienia Pawiak – oddział Muzeum Niepodległości w Warszawie przygotował, wspólnie z Fundacją ART, koncert O pamięć głęboką jak pejzaż oraz premierę filmu Droga w reżyserii Andrzeja Kałuszko.

Poprzedzi je złożenie kwiatów i zapalenie zniczy pod Pomnikiem Drzewa Pawiackiego.

Uroczystości na terenie muzeum rozpoczną się o godzinie 12:00.

30.07.2019 godzina 12:00
Muzeum Więzienia Pawiak

ul. Dzielna 24/26

w programie:

  • przemówienia Powstańców Warszawskich,
  • złożenie kwiatów pod Pomnikiem Drzewa Pawiackiego,
  • okolicznościowy koncert pt.
    O pamięć głęboką jak pejzaż
  • pokaz przedpremierowy filmu
    Droga zrealizowanego w Mauzoleum Walki i Męczeństwa przy al. Szucha
  • zwiedzanie Muzeum Więzienia Pawiak,
  • poczęstunek dla gości.

O nas

Tadeusz Gajcy

Niebo zmalałe w łunie
na ciebie i na mnie czeka
jak kubełek srebrny u studni
albo o zmierzchu twa ręka.
Gdy ognia porusza kaskiem
błyszczącym i białym jak puzon,
serce jak światło na maszcie
w piersi kołysze się pustej.
Modlimy się dłonie łącząc
o pamięć otwartą jak pejzaż,
niech dźwiga nas dalej młodość,
choć z ognia, głodu, powietrza.
Kiedy ognista kropla
spłynie zachodem jak liściem,
niebo jak ścieżka ogrodu
wróci nas sercu i przyjmie.
Wtedy się łuna tętniąca
pod brwią nieruchomą przyśni
i sen jak głęboki krajobraz
piorun otworzy tygrysi.

25 lipca 2019 21:47
[fbcomments]