Ostatni dzień kwietnia 2023 roku, zatem Roman Soroczyński zaprasza na kilka majowych imprez.
Dzisiaj jest ostatni dzień kwietnia 2023 roku, a ja nie napisałem nic o majowych planach repertuarowych. Pora nadrobić, choćby w minimalnym zakresie, tę zaległość.
Zacznijmy od uśmiechu, a właściwie od… Krainy Uśmiechu! Taki bowiem tytuł nosi najważniejsze dzieło wielkiego twórcy operetki wiedeńskiej – Franza Lehára. Widowisko miało swoją prapremierę 10 października 1929 roku w Berlinie. Jeśli chodzi o polską premierę, pojawia się ciekawa sprawa. Otóż 16 listopada 1929 roku, a więc trochę ponad miesiąc po prapremierze, w Teatrze Miejskim w Bydgoszczy zaprezentowano… Ziemię uśmiechu. Natomiast oficjalna polska premiera, już nosząca tytuł Kraina Uśmiechu, odbyła się 8 stycznia 1935 roku w Warszawie. Od tamtej pory zrealizowano w Polsce trzydzieści dwie inscenizacje Krainy Uśmiechu.
Wszystkie arie i duety pochodzące z tej zachwycającej operetki stały się szlagierami sceny muzycznej. Wymienię choćby: Twoim jest serce me…, Herbatka sam na sam czy Kto dał nam klucze do miłości bram… Libretto operetki, autorstwa Viktora Leona, Ludwiga Herzera i Fritza Lohnera-Bedy, to jedna z najbardziej poruszających historii miłosnych rozgrywających się orientalnej scenerii Chin i Wiednia czasów belle epoque.
Liza zakochuje się w księciu Su- Czongu. W jednej chwili podejmuje decyzje o poślubieniu ukochanego i wyjeździe do Chin. W romantycznej historii pojawia się w ten sposób drugi temat; spotkania dwóch odmiennych kultur Zachodniej Europy i egzotycznych Chin. W libretcie znajdujemy zapisaną historię fascynacji orientem i próbę międzykulturowego dialogu. Te światy i panujące w nich różnice cywilizacyjne okazują się przeszkodami nie do pokonania. Jednakże twórcy nie pozastawiają widzów bez nadziei …..
Kraina Uśmiechu nie jest typową operetką. Dzieło Franza Lehara ma więcej wspólnego z poważnymi operami, niż operetką. Z drugiej zaś strony kompozytor kontynuuje w tym dziele dziedzictwo klasycznej operetki wiedeńskiej.
Dzieło Lehara kilkukrotnie przenoszono na ekran filmowy. Szczególne na uwagę zasługuje ekranizacja niemiecka z 1952 roku z Janem Kiepurą (patronem Mazowieckiego Teatru Muzycznego) i Martą Egghert. Nawiasem, był to ostatni film nakręcony przez Kiepurę.
Dlaczego wspomniałem o Mazowieckim Teatrze Muzycznym? Otóż 19 i 20 maja na scenie tego teatru odbędzie się premiera Krainy Uśmiechu. Autorem przekładu jest Julian Maria Fontana. Spektakl reżyseruje Wojciech Adamczyk, zaś kierownictwo muzyczne sprawuje Ruben Silva. O pozostałych twórcach zapewne będzie okazja mówić i pisać po premierze, tymczasem Organizatorzy zapewniają, że będzie to barwne widowisko, z niezwykłą scenografią i kostiumami z epoki, a największe przeboje operetkowe, które popłyną ze sceny, na długo pozostaną w sercach widzów.
Przejdźmy do innego rodzaju muzyki. Tydzień przed wspomnianą wyżej premierą warszawski Klub Stodoła zaprasza na leżący obok Stadion Syrenki. Co roku organizowane przez Stodołę Juwenalia Politechniki Warszawskiej przyciągają po kilkanaście tysięcy studentów PW i innych fanów najlepszej muzyki. A w tym roku największe święto studentów powraca w nowej odświeżonej formie jako VARSONALIA PW 2023. 12 i 13 maja na scenie wystąpią po cztery gwiazdy polskiej estrady. Pierwszego dnia będą to: Strachy Na Lachy, Krzysztof Zalewski, WaluśKraksaKryzys i KULT, a drugiego dnia pojawią się: The Dumplings, VIDEO, Myslovitz i Bajm.
Dodatkowo na scenie wystąpi również zagraniczny zespół, zaproszony w ramach współpracy Liveurope, oraz Zespół Studencki, który został wyłoniony podczas Eliminacji Zespołów Studenckich odbywających się w Klubie Stodoła.
Być może na Stadionie Syrenki będzie jeszcze trwało porządkowanie terenu, a w już niedzielę, 14 maja, w samej Stodole wystąpi Grzegorz Turnau.
Jeden z najwybitniejszych polskich artystów zabierze warszawską publiczność w muzyczną podróż poprzez swoje najbardziej znane utwory. Grzegorz Turnau – to kompozytor, piosenkarz i pianista, autor tekstów oraz aranżer. Regularnie i intensywnie koncertuje. Komponuje muzykę dla filmu i teatru (m.in. od wielu lat współpracując z reżyserem Jarosławem Kilianem), jest też autorem większych form muzycznych i (od 2016 roku) kierownikiem muzycznym Teatru Lalka w Warszawie. Do bardziej znanych utworów artysty należą: Znów wędrujemy, Naprawdę nie dzieje się nic, Cichosza, Między ciszą a ciszą, Pamięć, Bracka, To tu, to tam, Tutaj jestem, Wiem czy Kawałek cienia. Między innymi komponował muzykę do utworów Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego (Liryka, liryka), Jeremiego Przybory (O, Kutno!) i Wiesława Dymnego (Leniwa głowa).
Jest laureatem wielu nagród, m.in. dziewięciu Fryderyków, dwóch Wiktorów, Grand Prix Festiwalu w Opolu. Otrzymał medal Gloria Artis i Złoty Krzyż Zasługi. W 2016 roku został laureatem Nagrody Miasta Krakowa w dziedzinie kultury i sztuki.
Majowy koncert Grzegorza Turnaua w Klubie Stodoła będzie sentymentalną podróżą poprzez najbardziej znane piosenki, mającą na celu przybliżyć warszawskiej publiczności muzyczną drogę artysty. Grzegorz Turnau – będąc przewodnikiem publiczności – prowadzi z nią dialog, spełniając nierzadko jej oczekiwania dotyczące repertuaru. W zależności od emocji, które towarzyszą podczas koncertów, zmienia się lista utworów wykorzystywanych przez artystę. Dlatego każde spotkanie z widzami jest inne i niepowtarzalne. Każdy spektakl jest unikatowy. Miałem szczęście bywać na koncertach Grzegorza Turnaua i, mając nadzieję na ponowne spotkanie, jestem ciekaw, co tym razem zaprezentuje.
