Nowohucki Teatr Ludowy po raz kolejny poruszył stołeczną widownię Warszawskich Spotkań Teatralnych.
Klasyka rosyjskiego dramaturga, w jakże specyficznym okresie. Pewnie znajdą się też tacy, którzy będą optować za wycofaniem rosyjskiej sztuki z kulturalnego obiegu. Przedstawienie Teatru Ludowego jest zaprzeczeniem tak skrajnych dążeń, a jego kontemplacja może skłaniać do wielu także współczesnych przemyśleń.
Domek tytułowego bohatera jest w remoncie, a nawet można powiedzieć w ruinie. Prawie całe przedstawienie zakłócają odgłosy prac remontowych, a scenografia okryta jest folią. Bohaterowie to ludzie zagubieni, szukający miłości i sensu istnienia, topiący swoją codzienność w morzu wódki. Czy to przeszły obraz Rosji – raczej nie.
Spektakl jest popisem aktorstwa zespołu Teatru Ludowego. Zachwycające interpretacje powszechnie znanego tekstu wskazują iż zawsze można odnaleźć kolejne pokłady do teatralnej interpretacji.
Zespołowi należą się szczególnie podziękowania. Zagrali dwa trzygodzinne spektakle jeden po drugim, tylko dlatego żeby mała sala Teatru Dramatycznego – niezbędna do oddania kameralności, mogła wypełnić się dwukrotnie. Wyczyn ze względu na wysiłek aktorski godny odnotowania.
- tłumaczenie: Agnieszka Lubomira Piotrowska
- reżyseria: Małgorzata Bogajewska
- scenografia: Anna Maria Karczmarska
- muzyka: Bartłomiej Woźniak
- reżyseria świateł: Dariusz Pawelec
- inspicjent, sufler: Manuela Nowicka
- obsada: Kajetan Wolniewicz, Roksana Lewak, Maja Pankiewicz, Barbara Szałapak, Piotr Pilitowski, Piotr Franasowicz, Tadeusz Łomnicki, Jadwiga Lesiak, Piotr Piecha, Pola Galica-Galoch / Gabriela Sarbiewska
