Nostalgiczna i sentymentalna, ale zarazem jakże prawdziwa podróż w lata 90-te. Jedna z najlepszych w polskim teatrze wiwisekcja okresu transformacji.
Spektakl zaczyna się od najlepszego podsumowania charakteru polskiego społeczeństwa, czyli od zbiorowego narzekania. Wychodzi dziewięcioro aktorów i każdy ma pretensje do losu, rodziny, polityków, korków w Warszawie.
Następnie przenosimy się do roku przełomu, 1989, i poznajemy dziewięć historii konkretnych osób: pracownika urzędu cenzury, nauczycielki rosyjskiej, aktywistki feministycznej, sprzedawcy kaset magnetofonowych, księdza homoseksualisty, inwestora giełdowego – poety, żony biznesmena, solidarnościowego oszołoma i zapalonej aktywistki społecznej.
W mniej lub bardziej zawoalowany sposób pojawia się wiele postaci okresu transformacji nawet takich jak Magda „pocałuj pana” z Koła Fortuny, Anastazja P., rzeczniczka rządu Waldemara Pawlaka. A także wiele zjawisk: hasła reklamowe, muzyka chodnikowa, oscylatory bankowe, wybory miss, handel obwoźny … , czy też mało znanych faktów jak obecność podczas obrad Okrągłego Stołu jedynie dwóch kobiet.
Ale nie miałby ten spektakl tak mocnego przekazu, gdyby nie znakomita muzyka. Dla wielu to nawiązanie do lat młodości. Może trudnych w Polsce i wciąż kontrowersyjnych polityczno-gospodarczo-społecznie czasów, ale pod względem muzycznym – niewątpliwie wartościowych.
Piotr Ratajczak, reżyser spektaklu:
Nasza opowieść jest próbą zrozumienia epoki transformacji – jej rozbuchania, dzikości, szaleńczego rytmu, kiczowatego przejaskrawienia. Co się z nami stało po upływie niemal 30 lat? Jacy jesteśmy teraz? Dlaczego lata 90-te odcisnęły na nas tak olbrzymie piętno? Sentymentalne wspomnienia z tamtego czasu i znaki popkultury lat 90-tych zostaną przez nas połączone ze wspomnieniami aktorów, często poprzez groteskowo-komediową formę.
Teatr 13 jest jednym z najstarszych niezawodowych teatrów działających w Warszawie. Został założony w roku 1988 przez Tomasza Służewskiego i pod jego reżyserską batutą osiągnął dorobek blisko 80 premier. Przez 25 lat Teatr przeszedł drogę z aktywnej i ambitnej grupy amatorskiej do jednego z ciekawszych i prężnie działających teatrów stolicy.
Obecnie kontynuuje misję swojego założyciela, który zmarł w 2011 roku. W zespole działają ludzie o różnych profesjach i zawodach: od ekonomistów do polonistów. Ostatnie spektakle Teatru: „Przy drzwiach zamkniętych” J. P. Sartre’a (2008), „Mistrz i Małgorzata” M. Bułhakowa (2009), „Trzy siostry” A. Czechowa (2010), „Bolero” Artura (2008), „Opowieści o zwyczajnym szaleństwie” P. Zelenki (2011), „Czwarta siostra” J. Głowackiego (2013), „Ożenek” N. Gogola (2014) i „Bóg mordu” Y. Rezy (2015).
Pokazem specjalnym spektaklu „Woln-ość ’90” zakończył się pierwszy, piątkowy dzień pokazów konkursowych XVIII Festiwalu Teatrów Niezależnych Garderoba, których pełny program można prześledzić TUTAJ.
- reżyseria i opracowanie muzyczne: Piotr Ratajczak
- tekst: Piotr Rowicki
- dramaturgia: Maria Marcinkiewicz-Górna
- scenografia i kostiumy: Grupa Mixer
- ruch sceniczny: Arkadiusz Buszko
- produkcja: Białołęcki Ośrodek Kultury
- występują: Zuzanna Augustyniak, Joanna Rucińska, Dorota Słowikowska, Małgorzata Szumowska, Krzysztof Dzierżek, Marcin Majkut, Filip Pietkiewicz-Bednarek, Rafał Sawuła, Wojciech Wierzbowski
