Jednym z najważniejszych wydarzeń Warszawskich Spotkań Teatralnych był spektakl Teatru Polskiego im. Hieronima Konieczki w Bydgoszczy.
„Swarka” odnosi się do tragicznych wydarzeń określanych mianem Rzezi Wołyńskiej. Na scenę skonstruowaną jako siedem mównic wchodzą kolejno, wyłaniający się z widowni, aktorzy. Już początek jest pewną prowokacją, bo do wygłoszenia swoich osądów zachęcana jest publiczność. A pytania postawione są w ten sposób, że trudno nie przyznać się do oskarżania Ukraińców.
Trudno ten spektakl rozpatrywać w ramach klasycznej formy teatru. To raczej pojedyncze wypowiedzi, monologi, oraz wykorzystanie materiału video z wywiadów z ludźmi, którzy pamiętają te tragiczne wydarzenia.
Są w trakcie blisko dwóch godzin momenty wprost wbijające w fotel. Zdecydowanie najmocniejszym fragmentem jest wyczytywanie sposobów zabijania ludzi. Publiczność marzy, aby ten monolog się skończył, a tymczasem kolejne słowa są jeszcze bardziej drastyczne.
Ogromną zaletą „Swarki” jest brak jednoznacznych ocen. Początkowy nacisk na winę jednej strony zaczyna być rekompensowany faktami obciążającymi także i drugą.
Może bydgoskie przedstawienie ma kilka niedociągnięć, może kilka scen nie do końca przemawia, może przedstawienie jest odrobinę za długie, ale najważniejsze jest jego ogólne przesłanie. Sprowadzające się do ukazania ogromu zła, jaki wyrządzali sobie ludzie, którzy jeszcze kilka lat wcześniej żyli po sąsiedzku.
Na szczególne wyróżnienie, wśród zespołu bydgoskiego teatru, zasługuje grający bardzo ekspresyjnie i brawurowo Grzegorz Artman. Akurat tak ekspresywna gra idealnie pasuje do klimatu całego przedstawienia.
reżyseria: Katarzyna Szyngiera
Obsada:
• Izabela Warykiewicz
• Michał Wanio
• Martyna Peszko
• Mirosław Guzowski
• Beata Bandurska
• Grzegorz Artman
