Warszawskie Spotkania Teatralne odbędą się w dniach 18 maja – 1 czerwca.
W programie wiele spektakli, które w minionym sezonie szczególnie zaznaczyły się na teatralnej mapie Polski. Festiwalowe przedstawienia będą wystawiane na dużej i małej scenie Teatru Dramatycznego i Scenie Przodownik przy ul. Olesińskiej. Szesnaście spektakli w wykonaniu dziewięciu zespołów teatralnych, etiudy studenckie i projekty multimedialne. Wszystko to podczas Warszawskich Spotkań Teatralnych, które odbywać się będą od 18 maja do 1 czerwca.
W festiwalowym programie m.in. „Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję” w reżyserii Mateusza Pakuły, który podejmuje temat legalizacji eutanazji. To jeden z najważniejszych polskich spektakli 2023 roku, koprodukcja Teatru Żeromskiego w Kielcach i Teatru Łaźnia Nowa w Krakowie.
O potrzebie odnalezienia sensu w doświadczeniu śmierci opowiada również „Niepokój przychodzi o zmierzchu” w reżyserii Małgorzaty Wdowik z Teatru Pantomimy we Wrocławiu – wizualna podróż przez świat widziany oczami pogrążonego w żałobie dziecka.
Dwa głośne przedstawienia pokaże Narodowy Stary Teatr w Krakowie: poświęcony wyniszczającej sile uzależnienia „Pewnego długiego dnia” w reżyserii Luka Percevala oraz „Genialna przyjaciółka” w reżyserii Eweliny Marciniak, zmysłowa opowieść o kobiecym dojrzewaniu.
Tematów jak zawsze dostarczają prawdziwe historie: inspirowany międzywojenną biografią Eugeniusza Steinbarta „Dobrze ułożony młodzieniec” w reżyserii Wiktora Rubina z Teatru Nowego w Łodzi, który porusza temat nienormatywności płciowej. Próby rekonstrukcji tragedii, która wydarzyła się w 1948 roku na Jeziorze Gardno, podejmują się twórcy obsypanej wyróżnieniami i nagrodami „Małej piętnastki” w reżyserii Tomasza Mana z Teatru Nowego w Słupsku, a będący hołdem dla więźniarek obozów koncentracyjnych „Nocny portier. Doświadczenie” w reżyserii Seby Majewskiego z Teatru Dramatycznego w Wałbrzychu sięga po spowity tabu temat obozowych domów publicznych.
„Mój pierwszy rave” Agnieszki Jakimiak i Mateusza Atmana przenosi publiczność do pulsującej techno Łodzi z lat ’90. Z kolei o nieoczywiste, ale zarazem bardzo wyraźne związki polsko-rumuńskie pytają twórcy „Ostatnich dni Eleny i Nicole Ceausescu” w reżyserii Wojciecha Farugi z Teatru Polskiego w Bydgoszczy oraz „Opowieści babć szeptanych córkom przez matki” w reżyserii Gianiny Carbunariu z Teatru Współczesnego w Szczecinie.
„Very funny” Patrycji Kowańskiej i Dominiki Knapik – zwyciężczynie konkursu Szekspir OFF na Festiwalu Szekspirowskim. W tym zrealizowanym poza komfortowymi warunkami dużych instytucji kultury przedstawieniu, wykorzystując szekspirowski motyw błazna, artystki mówią o sobie, analizują swój los teatralnych freelancerek, ale staje się to przyczynkiem do dyskusji o całym teatralnym systemie.
Po raz kolejny warszawska Scena Przodownik na Mokotowie będzie miejscem prezentacji najciekawszych etiud studenckich, odbędzie się tam także Przegląd Małych Form Filmowych – pokaz prac studentów pracowni multimedialnych uczelni z całego kraju. Warszawskie Spotkania Teatralne to także rozmowy z twórcami i twórczyniami, w programie są warsztaty, slam dramaturgiczny oraz koncerty i nocne imprezy w Kulturalnej.
Jan Czapliński – kurator:
Dobry festiwal to więcej, niż tylko spektakle, po raz kolejny zapraszamy też do wzięcia udziału w wydarzeniach rozbudowanego programu Klubu Festiwalowego: koncert Wacława Zimpla, który wykonuje muzykę na żywo w „Genialnej przyjaciółce”, a w Warszawie już dawno nie występował. W Teatralnej też DJ set Virtual Geishy – rave przeniesie się ze sceny spektaklu na scenę klubu. Poza tym warsztaty jogi z wybitnym belgijskim reżyserem Lukiem Percevalem, spotkania z Dobrawą Borkałą czy Katarzyną Renes, festiwalowy brunch, kolejna odsłona slamu dramaturgicznego, tradycyjne spotkania z widownią po każdym spektaklu – mamy nadzieję, że to wszystko pozwoli Państwu poczuć prawdziwie festiwalową, świąteczną, energię.
Na rozpoczęcie i zakończenie festiwalu zaplanowano także silent disco.
