Niezwykle osobista wizja Lecha Majewskiego, a jednocześnie rozliczeniowa w stosunku do polskiego systemu komunistycznego.
Młody Adaś wychowuje się bez ojca, który rzekomo został po wojnie w Anglii. W Gomułkowskiej podstawówce nie ma łatwo – dręczony przez rówieśników i poniżany przez nauczycieli. Gdy już jako nastolatek zafascynowany francuskim kinem i angielską muzyką wciąż nie doczeka się ojca buduje własny świat.
Wizjoner jakim niewątpliwie jest Lech Majewski, w końcu także pisarz, malarz i poeta, osadza swój najnowszy film (oparty na własnej książce) w mrocznych czasach szkoły komunistycznej. Równie wiele dzieje się jednak w realu, co w wyobraźni jego bohatera. Wizja Stanu Wojennego zasługuje na szczególną uwagę, jako metafora zmrożonego społeczeństwa.
Dyrektor Warszawskiego Festiwalu Filmowego Stefan Laudyn zapowiadajć ten film zaznaczył, że tuż po obejrzeniu zadzwonił z podziękowaniami do reżysera stwierdzając, że jest to film specjalnie dla niego. Niejeden widz może odnieść podobne wrażenia. Jest to bowiem produkcja na wskroś kameralna i osobista. Dotyka jednak istoty absurdu systemu, w którym całe pokolenie, obecnie już 40+, musiało się wychować – nie mając większych nadziei na życie w normalniejszych warunkach.
Film ma wspaniałe wizualizacje, przepełniony jest muzyką i drobiazgowymi scenografiami. To czego we wcześniejszych film ma Majewskiego nie było to groteska i czarny humor, szczególnie odnośnie do postaci reżimu. Odważnie wprowadzono również bohaterów popkulturowych, a umieszczona w tytule legendarna francuska aktorka zostaje odegrana jak ona sama. Bardzo trafne dobory castingowe urozmaicają produkcję.
Nie jest to film bez wad. Zapewne nie wszystkim się spodoba. Pewnie młodsze pokolenie go nie zrozumie do końca, a to które polski socjalizm ocenia mniej negatywnie uzna za przerysowane. Ale dla wielu będzie to film wyjątkowo osobisty – i to dla nich Lech Majewski zrobił wyjątkowy filmowy prezent.
Film do obejrzenia na warszawskim festiwalu we wtorek 12 października o godz. 13.30 w Multikinie Złote Tarasy.
- reżyseria: Lech Majewski
- scenariusz: Lech Majewski na podstawie powieści „Pielgrzymka do grobu Brigitte Bardot Cudownej„
- zdjęcia: Lech Majewski, Paweł Tybora
- montaż: Norbert Rudzik, Eliot Ems
- muzyka: Józef Skrzek, Lech Majewski
- scenografia: Lech Majewski, Joanna Macha
- kostiumy: Dorota Roqueplo
- dźwięk: Zbigniew Malecki, Lech Majewski
- obsada: Kacper Olszewski, Magdalena Różczka, Joanna Opozda, Weronika Rosati, Andrzej Grabowski, Tomasz Sapryk, Eryk Lubos, Piotr Machalica
