Prawie trzy miesiące minęły od listopadowych wyborów samorządowych. Część radnych PO opuściła szeregi swojej partii, zapobiegając tym samym egzotycznej koalicji PO-PiS.
Wybrany został zarząd dzielnicy, nawet trzykrotnie. Mimo tego powołani zostali pełnomocnicy, gdyż pani prezydent nie ma zaufania do wybranych przez radę dzielnicy burmistrzów. Mieliśmy sześciodniową sesję, z której uciekali radni opozycji, protesty mieszkańców pod urzędem miasta oraz niezliczone artykuły i wywiady w mediach.
Chciałbym się skupić na pewnej, najmniej znanej, sprawie.
Mogę się wypowiedzieć w imieniu całej grupy radnych, wraz z którymi 17 grudnia 2014 r. wystąpiłem z PO. Jako radni drugiej, a nawet trzeciej kadencji działamy na Bemowie od kilkunastu lat, większość z nas mieszka na terenie naszej dzielnicy od urodzenia. Mając na względzie dobro mieszkańców dzielnicy, szliśmy do wyborów pod szyldem Platformy Obywatelskiej, w której działaliśmy od około 10 lat.
Proszę sobie wyobrazić nasze zdziwienie, gdy usłyszeliśmy, że mamy utworzyć koalicję z PiS opartą na osobach zupełnie nieznających Bemowa. Że mimo takiej samej liczby zdobytych mandatów (po siedem) burmistrzem ma być działacz z Ursynowa nominowany przez partię Jarosława Kaczyńskiego. Platforma oddała także stanowisko przewodniczącego rady oraz jednego z wiceburmistrzów. Na pocieszenie miała dostać trzech wiceburmistrzów. Znakomita większość przyszłego zarządu nie miała nic wspólnego z naszą dzielnicą. Było to zwykłe „kupczenie” stanowiskami, które obserwujemy w całym mieście.
Nie wgłębiając się za bardzo w ustalenia koalicyjne „na górze”, odnieśliśmy wrażenie, że Bemowo zostało „przehandlowane” w zamian za utrzymanie rządów w innych dzielnicach. Na to nie mogliśmy się zgodzić. Kierując się ideą samorządności i własnymi sumieniami, postanowiliśmy odejść z partii, którą lokalnie współtworzyliśmy od lat.
Mimo zawirowań nadal jesteśmy tymi samymi ludźmi, Państwa radnymi, na których mogą Państwo zawsze liczyć.
Paweł Rafalski,
radny Dzielnicy Bemowo
