To już drugi dokument o tej kontrowersyjnej grupie. Polska premiera w ramach Konkursu Filmów Dokumentalnych na 32. Warszawskim Festiwalu Filmowym.
Sekcja:
Konkurs Filmów Dokumentalnych
Opis:
Młode artystki, feministki Nadieżda Tołokonnikowa i Jekaterina Samucewicz, zakładają grupę, w której chcą wyrażać swoje poglądy na kobiecą niezależność i wolność. Tak powstaje Pussy Riot – radykalna kombinacja akcjonizmu, feminizmu i punk rocka. Kobiety organizują happeningi w miejscach publicznych, ostro sprzeciwiają się wszelkiego rodzaju dyskryminacjom, domagają się równych praw płci, wytykają zakłamanie władz.
W lutym 2012 roku, w Moskwie wchodzą do największej świątyni prawosławnej na świecie i śpiewają „Bogurodzico przegoń Putina” krytykując powiązania hierarchów prawosławnych z Putinem. Wkrótce trafiają do aresztu. W ich obronie pikietują ludzie w wielu miastach świata.
Portret fenomenu akcjonizmu łączącego sztukę, historię i politykę. Czy akcje Pussy Riot można traktować jako kontynuację starej rosyjskiej tradycji „świętych głupców”, którzy nie bali się mówić niewygodnej prawdy nawet carom?
Wrażenia
Film jest uzupełnieniem „Pussy Riot. Modlitwa Punka”. Ukazuje bowiem w większym stopniu proces powstania zespołu oraz wcześniejsze akcje (dla więźniów, na Placu Czerwonym, w moskiewskim metrze). Zawiera wiele nowych, nieznanych do tej pory informacji o członkiniach zespołu i okolicznościach ich projektów.
Druga część filmu dotycząca aresztowania i procesu jest już tożsama z filmem z 2013 roku, przez co mniej ciekawa.
Wadą dokumentu jest zbyt wiele wypowiedzi, a zbyt mało muzyki i samych „występów” Pussy Riot. Ale i tak jest to ciekawy film, zarówno dla fanów zespołu i poglądów dziewczyn, jak i zainteresowanych okolicznościami, które doprowadziły do rozsławienia ich wyczynu na całym świecie.
Ocena
6/10
