1 listopada 1930 r., został uroczyście odsłonięty pomnik „Dowborczyków”. Na jego granitowym cokole napisano: „Dowborczykom, poległym na chwałę Ojczyzny 1917 – 1918. Rodacy 1930”. Nazwa pochodzi od nazwiska dowódcy Korpusu – gen. Józefa Dowbór-Muśnickiego.
Myśl wzniesienia pomnika podjęto 11 marca 1921 r., na Ogólnym Zjeździe byłych Dowborczyków. Dzięki poparciu Zygmunta Słomińskiego – prezydenta miasta – otrzymano plac na Wybrzeżu Kościuszkowskim.
Były żołnierz Korpusu, mjr Michał Kamieński podjął się zrobienia projektu. Brązowy odlew figury wykonała firma „Bracia Łopieńscy”, a granitową podstawę zakład Jana Rudnickiego. W połowie 1930 r. przystąpiono do montażu monumentu na ośmiu specjalnie zabijanych (na 10 m głębokości) żelazo-betonowych palach fundamentowych, wykonanych przez firmę „Raymond” (inż. E. Romański).
Pomnik zwrócony był w stronę Wisły i usytuowany został w miejscu, które obecnie znajduje się na tyłach BUW.
Monument przetrwał wojnę, zaś rozebrany został ok. 1950 r.
Z inicjatywy komitetu odbudowy pomnika w 1997 r. rzeźba pomnikowa została odtworzona przez prof. Antoniego Pastwę z Akademii Sztuk Pięknych, odlana w brązie i ustawiona tymczasowo (16 września 2003 r.) przed Muzeum Wojska Polskiego.
Komitet odbudowy zaproponował też nową lokalizację na osi ulicy Lipowej. Ale nie ma, jak dotąd, ustalonej lokalizacji (wchodzi w grę również pierwotne miejsce).
Tymczasem została ukończona budowa II linii metra. Pomiędzy nitkami zjazdu z Mostu Świętokrzyskiego powstała pusta przestrzeń, która aż prosi się o zagospodarowanie.
Mieszkańcy Powiśla, pamiętający jeszcze czasy, gdy pomnik stał nad Wisłą, sugerują aby wskazać właśnie wyżej wymienioną lokalizację.
Być może jest to najlepsze rozwiązanie.
