Ballaké Sissoko & Vincent Segal

Zachwycające i bardzo subtelne połączenie brzmienia dwóch instrumentów: wiolonczeli i zachodnioafrykańskiej harfy kora.

Nastrojowy koncert na zakończenie festiwalu Skrzyżowanie Kultur. Muzycy zachwycali zarówno atmosferą, jak i znakomitym kontaktem z publicznością, chwalono również Warszawę np. za to że jako nieliczna ma muzycznego patrona lotniska.

Kora i wiolonczela, instrumenty pochodzące z dwóch tradycji muzycznych, brzmią w doskonałym unisonie, ale też perfekcyjnie się uzupełniają. Artyści wydali do tej pory dwa albumy: „Chamber Music” (2011) oraz nagrany częściowo nocą, na dachu domu Sissoko w Bamako „Musique de Nuit” (2015). Ich wspólnie stworzona muzyka jest pełna finezji, intymności i wrażliwości, którą ujęli wielu słuchaczy.

Ballaké Sissoko to jeden z największych obecnie mistrzów kory i eksponent tradycji griotów z Mali. Wywodzi się z kasty griotów, profesjonalnych muzyków społeczności Mandinka, spadkobierców dawnego Imperium Mali, istniejącego od XIII do XVII wieku. Muzyka i muzycy do tej pory pełnią w tej społeczności bardzo ważną rolę, a ich pieśniom często przypisuje się działanie magiczne. Urodzony w 1968 roku Ballaké jest synem i uczniem jednego z najsłynniejszych XX-wiecznych mistrzów harfy kora, Djelimade Sissoko. Zaczął grać na korze jako dziecko, a będąc nastolatkiem występował już w prestiżowym L’ensemble Instrumental National du Mali. Świat usłyszał o nim w 1981, dzięki duetowi z jego „muzycznym bratem”, Toumanim Diabaté. Od tej pory Ballaké Sissoko jest jednym z najważniejszych artystów na scenie world music, chętnie wchodzi we współpracę z różnymi muzykami (m.in. z Ludovico Einaudim, Rossem Dalym, triem 3MA), jest znakomitym kompozytorem i solistą.

Vincent Ségal to klasycznie wykształcony wiolonczelista, który znakomicie porusza się między różnymi gatunkami – od klasyki, przez trip-hop, muzykę latynoską i afrykańską, do popu. Urodził się w 1967 roku w Reims, studiował w konserwatorium w Lyonie i kanadyjskim Banff Centre for Arts and Creativity. Nagrywał m.in. z Cesarią Evorą, Vanessą Paradis, Elvisem Costello, Mayrą Andrade i Stingiem. W 1986 wraz z perkusistą Cyrilem Atefem założył eksperymentalny duet Bumcello, wielokrotnie nagradzany we Francji, m.in. Wiktorem, najważniejszą francuską nagrodą muzyczną.