Festiwal muzyczny Radio Azja rusza 6 grudnia. Cztery dni z nową muzyką azjatycką, współczesne brzmienia i tradycyjne inspiracje.
W tym roku na scenie Radia Azja wystąpi aż ośmiu artystów. Podczas festiwalu będzie można usłyszeć radykalnie różne projekty muzyczne: od kontemplacyjnych, minimalistycznych kompozycji łączących brzmienie instrumentów akustycznych i subtelnej elektroniki, przez rytualne tańce, którym towarzyszy muzyka współczesna, melancholijno-wybuchowy jazz z Korei i japońskie „domowe melodie”, aż po przetworzony zestaw nagrań terenowych i taneczny, wysokooktanowy wieczór z indyjską bhangrą.
Podobnie jak w zeszłym roku, koncertom towarzyszyć będzie Akademia Radia Azja, w ramach której odbędą się spotkania z artystami, warsztaty i prelekcje.
Program Festiwalu Radio Azja:
- 06.12, godz. 20.00, TR Warszawa, Marszałkowska 8
Midori Hirano (Japonia)
Pianistka, kompozytorka i producentka. Autorka romantycznych, fortepianowych melodii, podszytych niepokojąca elektroniką. Jej kompozycje opierają się na połączeniu brzmień akustycznych, z eksperymentalną mieszanką nowoczesnych, cyfrowych dźwięków i subtelnie przetworzonymi nagraniami terenowymi.
Jan Jelinek & Masayoshi Fujita (Japonia, Niemcy)
Spotkanie japońskiego wibrafonisty z klasykiem niemieckiej elektroniki. Jelinek znany jest z minimalistycznych kompozycji, zaliczanych do nurtu microhouse czy glitch. Fujita to kompozytor i instrumentalista, który nieustannie eksperymentuje w poszukiwaniu nowego brzmienia. Ich wspólny projekt to zestawienie elektronicznych tekstur i głębokich, pełnych detali, subtelnych improwizacji.
- 07.12, godz. 20.00, Pogłos, Burakowska 12
RSVP Bhangra (Indie/UK)
Pięcioosobowa formacja łączy tradycyjną, ludową muzykę pendżabską z zachodnim, rockowym sznytem, tworząc wysokoenergetyczną, taneczną mieszankę, która nikogo nie pozostawi obojętnym. Podrasowane brzmieniem klasycznego, rockowego instrumentarium dźwięki przywodzą na myśl taneczne sceny z Bollywoodzkich filmów i oczarowały już publiczność niejednego festiwalu.
Indian Man (Indie/UK)
Indian Man jako DJ serwuje miejską bhangrę w zarówno nowatorskim, jak i tradycyjnym wydaniu, przydając jej garażowego i hip-hopowego brzmienia. Bhangra to rodzaj muzyki i tańca pochodzący z Pendżabu, pierwotnie wykonywany przez rolników podczas Waisakhi – pendżabskiego święta wiosny. Jej współczesna wersja to połączenie indyjskiego popu, elementów zachodniego rocka i muzyki tradycyjnej.
- 08.12, godz. 19.00, TR Warszawa, Marszałkowska 8
Tenniscoats (Japonia)
Tenniscoats to japoński duet, który tworzą Saya i Takashi Ueno. Ich muzyka jest połączeniem folku, łagodnej psychodelii oraz sennego indie, sami artyści najchętniej określają swoje brzmienie mianem avant-popu. „Tenisówki” to jeden z najbardziej hipsterskich zespołów na japońskiej scenie undergroundowej. Ich muzyka ujmuje prostotą, bezpretensjonalnością i szczerością.
Hyunjin Bek & Kimoki Saturnballad (Korea Pd)
Hyunjin Bek to artysta wszechstronny, aktywny w dziedzinie sztuk wizualnych, filmu, teatru, poezji i muzyki. Jego pierwszy projekt muzyczny – „Uhuhboo”, uważany za najbardziej ekscentryczną formację w Korei Południowej, gościł w Polsce w roku 2013 inicjując projekt Radio Azja. Obecnie artysta współpracuje z Kimoki Saturnballad, a jego zawodzący głos znajduje towarzystwo w melancholijnych dźwiękach gitary, kontrabasu i saksofonu.
- 09.12, godz. 19.00, TR Warszawa, Marszałkowska 8
Baliphonics (Sri Lanka)
Zespół zrodził się z fascynacji muzyką towarzyszącą lankijskim rytuałom, pogłębionej badaniami etnomuzykologicznymi. Skład grupy jest bardzo nieoczywisty: współczesnemu, awangardowemu wręcz duetowi klarnetowo-perkusyjnemu towarzyszy dwójka tancerzy i wokalistów sięgających po muzykę tradycyjną. W wyniku zetknięcia dwóch odległych sobie muzycznych światów powstały zaskakujące współbrzmienia i intrygujące dysonanse oraz pełne niepokojącej energii, ekstazy i ognia utwory.
Kink Gong (Francja)
Projekt Laurenta Jeanneau, który od ponad 18 lat podróżuje po Azji Południowo-Wschodniej dokumentując zanikające tradycje muzyczne mniejszości etnicznych. Nagrania terenowe stanowią dla niego punkt wyjścia do własnych elektronicznych eksperymentów. Jego kompozycje to swoiste kolaże, w których tradycje z różnych zakątków Azji przepuszczone przez pryzmat wrażliwości artysty i jego subiektywne doświadczenia, splatają się w nową, współczesną wypowiedź.
