Matka, żona, kochanka, modelka i dziwka

”W domu jest niebezpiecznie – za dużo kobiet”.

Kobiecy musical w Teatrze Rampa. Reżyserką jest też kobieta. Dominika Łakomska jako aktorka marzyła żeby stanąć po drugiej stronie. Na debiut wybrała sobie zadanie trudne.

Dużym wyzwaniem okazała się bowiem adaptacja znakomitego filmu Pedro Almodóvara na teatralną scenę, w dodatku w wydaniu musicalowym. Odpowiedni balans pomiędzy dramatem, komedią i tańcem musiał przysporzyć trudności. Efekt końcowy ma jednak nadspodziewanie wiele zalet.

Przede wszystkim znakomicie zrealizowano grupowe sceny taneczne. Pomysłowa choreografia (Santiago Bello), świetne zgranie, odważne pozy (szczególnie aktorek/tancerek drugoplanowych). Nic dziwnego, że każda scena taneczna wzbudza brawa publiczności. Może nawet jest ich za mało w tym przedstawieniu.

Główny nacisk położony jest na wersję dramatyczną. Grająca główną rolę Małgorzata Regent cierpliwie buduje swoją postać obierając klimat melancholijny. Problem w tym, że burzy ten nastrój komediowa Paulina Grochowska, która swoją rolą kradnie cały show. Ta znakomita kreacja wręcz porywa publiczność (już od sceny z telefonem, przez każdą kolejną), z pewną szkodą dla reszty zespołu – można odnieść wręcz wrażenie że Paulina wyróżnia się za bardzo. To jednak pokazuje, że należało zdecydowanie pójść w stronę rozrywkową. Potwierdzeniem tego kierunku jest może mniej brawurowa komediowo, ale perfekcyjnie dopracowana rola Anny Sztejner, w pierwszym akcie jako nadopiekuńczej matki, a w drugiej w znakomitym praktycznie solowym numerze na rozprawie sądowej.

Rolę męskie są na uboczu. Może i słusznie – to nie o nich spektakl. Dariusz Kordek ma za zadanie chyba tylko przyciągnąć publiczność nazwiskiem, bo na scenie odrabia pańszczyznę. Ocenę „mężczyzn” ratuje w zasadzie tylko taksówkowa rola Sebastiana Machalskiego i krótki epizod taneczny Przemysława Niedzielskiego.

Osobiście najbardziej brakowało mi jednak w przedstawieniu Łakomskiej odwagi cechującej filmy Almodóvara, bądź co bądź wielkiego skandalisty kina europejskiego. Spektakl Łakomskiej to taka ugrzeczniona wersja. Chyba jednak zbytnio ugrzeczniona. Temperament filmów hiszpańskiego reżysera dostrzegłem jedynie w Urszuli Dral, w raczej za mało uwypuklonej przez reżyserkę roli dziwki. A to właśnie tacy bohaterowie: prostytutki, homoseksualiści, transwestyci są ulubionymi postaciami Almodóvara, którym zawdzięcza popularność. Almodóvar w Teatrze Rampa pozbawiony tego smaczku skandalu jest jakiś taki niepełny. Polityczna poprawność nie zawsze wychodzi na zdrowie.

Na pochwałę zasługuje natomiast scenografia, której stateczność urozmaica gra świateł i materiały filmowe wyświetlane w głębi sceny. Wystarczy dodać proste gadżety i scena zamienia się w ruchliwą ulicę, bar, salę sądową, aż wreszcie w prywatne mieszkanie gdzie rozgrywa się finałowa sekwencja.

Autorka scenografii Alicja Patyniak–Rogozińska jeszcze lepiej spisała się przygotowując kostiumy. Głównie niesamowicie kolorowe, dzięki czemu sceny taneczne wyglądają wprost bajecznie. A czarna kreacja głównej aktorki, podkreślająca jej nastrój przykuwa uwagę przez połowę pierwszego aktu.

Warszawskie „Kobiety na skraju załamania nerwowego” to spektakl pokazujący nowe możliwości sceny na Targówku. Łakomska realizując swoje marzenie zapewniła również dużo rozrywki publiczności. Może abstrahując od Almodóvara odnalazła swój kierunek artystyczny. Pewne rzeczy są do dopracowania, ale o popularność frekwencyjną można być spokojnym.

Fotogaleria [LINK]

Opis spektaklu:

Musical „Kobiety na skraju załamania nerwowego” wg słynnego filmu Almodóvara już w dniu premiery na Broadwayu w 2010 roku okrzyknięto międzynarodowym sukcesem. Jego wystawienie w Teatrze Rampa będzie polską prapremierą. Twórcami musicalu są młodzi wybitni artyści znani z wykreowania widowiska „Rapsodia z demonem” z przebojami Queen oraz rock opery „Jesus Christ Superstar”. Całość reżyseruje Dominika Łakomska, autorami inscenizacji są Jakub Wocial oraz Santi Bello, który również opracował choreografię. Artystom będzie towarzyszył band pod kierunkiem Jana Stokłosy, który odpowiada za całą stronę muzyczną spektaklu.

Film Pedro Almdóvara „Kobiety na skraju załamania nerwowego” przyniósł jego twórcy wiele nagród i otworzył drogę do światowej kariery. Słynny obraz stał się inspiracją dla Jeffreya Lane’a i Davida Yazbeka do stworzenia musicalu o tym samym tytule, który od premiery na Broadwayu w 2010 roku okrzyknięto międzynarodowym sukcesem. Musical do tej pory jest wystawiany zarówno w Nowym Jorku jak i w Londynie. Jesteśmy dumni, że Teatr Rampa jako pierwszy w Polsce i 3 na świecie będzie prezentował ten wyjątkowy tytuł.

Musical „Kobiety na skraju załamania nerwowego” opowiada o perypetiach kilku kobiet uwikłanych emocjonalnie w relacje z Ivanem. Cały galimatias poznajemy z perspektywy Pepy – wieloletniej kochanki Iwana porzuconej przez niego dla „nowszego modelu”. Kilkanaście lat temu ten sam cios zadał swojej żonie Lucii, którą pozostawił dla Pepy. Tym razem sytuacja wydaje się być bardziej dramatyczna, ponieważ ledwo porzucona kochanka dowiaduje się, że jest w ciąży. Komiczne sytuacje i relacje między różnymi kobietami: wściekłą i nieobliczalną byłą żoną, porzuconą i nadal zakochaną Pepą oraz dwulicową aktualną kochanką nie tylko opisują każdą z bohaterek, ale także dużo mówią o zmiennej i pełnej skrajności naturze kobiet. W sposób zabawny i dramatyczny jednocześnie opowiada o nich życiowy, barwny i kobiecy musical przygotowywany w Teatrze Rampa.

Zwiastun:

Zespół tancerzy:

Katarzyna Walczak, Anna Kędroń, Mayu Gralińska-Sakai, Urszula Dral, Ewelina Kruk, Natalia Kielan, Przemysław Niedzielski, Santiago Bello, Michał Cyran, Patryk Gładyś, Daniel Zawadzki, Robert Tondera