Salę Kongresową przeznaczono dla dużych zjazdów, konferencji i kongresów. Oprócz tego przewidziano wykorzystanie jej dla występów artystycznych.
Budynek Sali Kongresowej to wydzielona część PKiN odznaczająca się dość oryginalnymi rozwiązaniami konstrukcyjno-instalacyjnymi.
Budynek pokryty jest stalową kopułą dźwigającą stropodach i sufit właściwej sali kongresowej. Boczne ściany dźwigające kopułę wykonano z cegły. W rzucie poziomym sala ma kształt półkola o średnicy 35 metrów. Jedynie w części prezydialnej zatraca swój kolisty kształt.
Kratownice kopuły spoczywają na zamkniętym stalowym pierścieniu, który przenosi siły poziome. Siły pionowe przenoszone są natomiast poprzez stropy stalowe na wieniec żelbetowy o kształcie podkowy, spoczywający na murach otaczających salę kongresową.
Kopuła została związana przy pomocy pionowych płatwi stalowych a następnie pokryta prefabrykowanymi płytami panwowymi na których ułożono izolację wodoszczelną.
Sala ma 56 m długości , 50 m szerokości, 19 m wysokości, 2870 foteli na trzech poziomach – amfiteatr, loże, balkony (po remoncie zostanie tylko 2694). Scena ma 158 m2 powierzchni, zaś kuluary 2500 m2.
Sala została oddana do użytku w lipcu 1955 r. i przez lata zachowała oryginalny wystrój – socrealistyczny z wyraźnym nawiązaniem do stylu klasycystycznego, na który składają się charakterystyczne motywy architektoniczne: otoczenie widowni 30 kolumnami, kryształowe żyrandole, wykończenie ścian za kolumnadą niszami z metaloplastyką. Z tą stylistyką współgrają czerwone obicia foteli, drewniane elementy mebli, ścian i balustrad oraz złocone elementy dekoracyjne. Na stropie nad głowami widzów znajduje się rozeta w kształcie słońca.
Kompleks Sali Kongresowej to nie tylko widownia i scena oraz dwie sale konferencyjne – Mickiewicza i Puszkina, wyposażone w unikatowe meble . Po bokach mieści się jeszcze 12 saloników. Zachowały się na zapleczu zakurzone kabiny telefoniczne . W podziemiach działała niegdyś słynna restauracja Kongresowa.
Trwająca obecnie modernizacja planowana jest na 21 miesięcy. Nie przewidziano radykalnych zmian w jej wyglądzie. Wszystkie prace są prowadzone pod nadzorem konserwatora zabytków i mają charakter zachowawczy. Nie zmieni się ani architektura ani wystrój sali.
Wymienione będą podłogi i fotele, zainstalowana zostanie nowoczesna aparatura sceniczna. Najważniejszym celem przebudowy jest przede wszystkim dostosowanie sali do wymogów przeciwpożarowych.
Redakcja Warszawa.pl śledzi z zainteresowaniem prowadzone prace. Redaktorzy byli gośćmi na placu budowy.
Zdjęcia: Andrzej Seta.
