W sobotę, 15 września na dziedzińcu Pałacu Radziwiłłów w Nieborowie wystawiono spektakl operowy Faust wg Antoniego Radziwiłła. Dramat w nocnej scenerii przyciągnął przed pałac tłumy melomanów.
W scenerii opowieści Fausta wykorzystano ścianę frontową pałacu, na której wyświetlano sceny z obrazów Hieronima Boscha.
Ze względu na silne powiązania Księcia Antoniego Henryka z Pałacem Radziwiłłów w Nieborowie, wystawienie opery Faust na dziedzińcu muzealnym pozwoliło na przedstawienie nieznanego szerzej publiczności rozdziału historii polskiej muzyki. Antoni Henryk Radziwiłł jako pierwszy odważył się wyposażyć dwadzieścia pięć ustępów tragedii Goethego w doskonale przygotowaną oprawę muzyczną. Dzieło księcia Radziwiłła zawarte w dwóch potężnych tomach partytury orkiestrowej zostało w pełni wydane przez Akademię Śpiewu w Berlinie w 1835 r. i liczyło aż 589 stron.
Przystępując do pracy nad muzyką, książę wykazał się wielką odwagą. Ogrom dzieła, jego niezwykła emocjonalność, głębia filozoficzna i oryginalność formy stanowiłyby wielkie wyzwanie nie tylko dla dyletanta, lecz nawet w pełni kwalifikowanego muzyka. Nic zatem dziwnego, że skomponowanie utworu zajęło Antoniemu Radziwiłłowi przeszło dwadzieścia lat. Pierwsze szkice rzucił na papier prawdopodobnie przed rokiem 1810, po opublikowaniu kilku fragmentów dzieła Goethego, a zakończył trzy lata przed śmiercią.
Mimo, że fragmenty muzyki do Fausta wielokrotnie prezentowano przy różnych sposobnościach, m.in. w pałacu księcia Radziwiłła, i były one dość popularne, utwór wykonano w całości dopiero 26 października 1835 r., a więc trzy lata po śmierci poety i dwa lata po śmierci kompozytora. Wykonanie to stało się wielkim wydarzeniem i wzbudziło ogromną sensację. Faust Radziwiłła cieszył się wielkim powodzeniem w wielu europejskich miastach m.in. w Berlinie, Lipsku, Pradze i Królewcu. Na początku XX w. Fausta wystawiano we Lwowie, a w 1932 r. fragmenty usłyszała także publiczność w Krakowie – dzięki zaangażowaniu prawnuczki kompozytora, Małgorzaty z Radziwiłłów Potockiej. We fragmentach dzieło zostało również wykonane w Polskim Radio w okresie międzywojennym, a w całości dopiero po II wojnie światowej. W 2012 r. opera doczekała się wystawienia w Polsce, w Pałacu w Wojanowie w pełnej wersji w języku niemieckim. Po 183 latach od sławnej premiery, Faust znowu został wystawiony w Nieborowie.
AM ART-MEDIA AGENCJA PR Sp. z o.o.
Michał Radziwiłł prezes Fundacji Trzy Trąby:
Opera Faust stanowi zwieńczenie eksponowanej od czerwca w Nieborowie wystawy o berlińskiej linii Radziwiłłów. Twórcami świetności pałacu byli Michał Hieronim i Helena Radziwiłłowie, rodzice Antoniego. Z kolei jego prawnuk, Janusz Radziwiłł był ostatnim właścicielem Nieborowa. Sam Antoni Radziwiłł mimo, że większość życia spędził w Berlinie to nigdy zatracił swoich korzeni, silnie angażując się w sprawy polskie. Znawcy i eksperci muzyczni również w muzyce do Fausta napisanej przez Antoniego doszukali się pewnych motywów polskich.
- Reżyseria – Jitka Stokalska
- Kierownictwo muzyczne – Marta Kluczyńska
- Asystent reżysera – Bożena Bujnicka
- Multimedia – Piotr Majewski
- Scenografia i kostiumy – Katarzyna Bublewicz
- Przygotowanie chóru – Lilianna Krych
- Przygotowanie solistów – prof. Dorota Radomska
- Pianistka – Joanna Kacperek
- Aktorzy – Andrzej Ferenc, Bartosz Martyna
- Soliści – Jacek Szponarski, Agnieszka Grala, Antoni Olszewski, Magdalena Pluta, Rafał Żurek, Karol Skwara, Jan Piasecki, Bartosz Szwaciński
- Orkiestra i Chór „La Scoperta”
